Far Cry New Dawn review - Makkelijker gezegd dawn gedaan
Is er nog Hope?
De Far Cry New Dawn review van Carl neemt je mee naar Hope County, nadat de bom is gevallen. Heeft deze postapocalyptische interpretatie van Far Cry iets anders te bieden dan zijn voorgangers?
Er bekruipt je een onbehaaglijk gevoel wanneer je Far Cry New Dawn opstart. Niet enkel zien de menu's er identiek hetzelfde uit als die van Far Cry 5, maar zelfs de muziek bij het startscherm is niks meer dan een lichte variatie op die van zijn voorganger. Bovendien speelt New Dawn zich opnieuw af in Hope County, Montana, zeventien jaar na een nucleaire ramp. Is de vrees dan ook terecht dat deze postapocalyptische spin-off van de Far Cry-reeks niet meer is dan deel vijf in een nieuw jasje? Niet helemaal, maar de waarheid ligt er toch niet ver vanaf.
Nochtans begint Far Cry New Dawn met een knal. In tegenstelling tot de dreigende sfeer van de Far Cry 5-intro, schakelt New Dawn vanaf het begin naar een hoge versnelling. Er zijn geen tutorials om je alles uit te leggen. In de plaats krijg je meteen een mes en de boodschap om jezelf te verdedigen. Dat aangename, hoge tempo trekt zich ook door naar het verhaal. De game refereert vloeiend naar personages uit Far Cry 5 en hoe hun levens op een geloofwaardige manier zijn veranderd na het vallen van de bom. Nieuwkomers hoeven echter niks te vrezen, want het verhaal blijft steeds toegankelijk en verstaanbaar, met 'bad girls' Mickey en Lou als memorabele tegenstrevers van dienst. Qua verhaal zijn Far Cry 5 en New Dawn dan ook perfect met elkaar vervlochten, waardoor dit postapocalyptische experiment als een zeer natuurlijke sequel overkomt.
Net zo natuurlijk zijn de verdere stappen die New Dawn maakt richting role-playing. Elke vijand heeft health bars en wanneer je iemand raakt, zijn er damage numbers. Loot heeft deze keer meer nut vanwege de grote hoeveelheid aan craftbare items. Je Guns For Hire krijgen handige perks wanneer ze in rank stijgen door vijanden te doden. Bovendien heb je nu een thuisbasis genaamd Prosperity die je moet upgraden om zowat alles te doen: fast travellen, betere wapens craften en nieuwe voertuigen verkrijgen. Far Cry evolueert al sinds deel 3 naar een meer diepgaande ervaring met skills en levelling, en New Dawn zet die evolutie met plezier door.
De grote fout van New Dawn is echter dat het te dicht bij de formule van Far Cry 5 blijft om nog veel indruk te maken op gameplayvlak. Ja, wapens kun je nu enkel craften en zien er overtuigend gammel uit, maar het aanbod is zo goed als ongewijzigd tegenover deeltje vijf. Opnieuw bestook je de vijanden met dezelfde machinegeweren en shotguns, alleen zien ze er deze keer verroest uit. Nog erger zijn de perks. Niet alleen zijn er deze keer minder, maar ze zijn bovendien zo goed als ongewijzigd tegenover Far Cry 5. De Prepper Stashes zijn terug, maar heten deze keer Treasure Hunts en de beloningen aan het eind zijn nagenoeg identiek. De kistjes waarin je die beloningen vindt zijn trouwens ook ongewijzigd. De opeenstapeling van kleine zaken zorgt er uiteindelijk voor dat het gevoel van déjà vu onmogelijk af te schudden is.
De hoofdzonde van New Dawn is bovenal dat het dezelfde misstap maakt als Far Cry Primal, het andere 'grote experiment' in Ubisofts befaamde reeks. Opnieuw doorloop je exact dezelfde gebeurtenissen die je al sinds Far Cry 3 in 2012 meemaakt, want zelfs na de apocalyps zijn er nog outposts om te veroveren, identiek dezelfde skills om vijanden via stealth uit te schakelen en unieke 'events' die opduiken zoals trucks met wapens. Ondanks een origineel en interessant uitgangspunt, blijft New Dawn zo ontzettend hard leunen op de formule van de serie dat het zijn eigen identiteit volledig verliest.
De hoofdreden om New Dawn uiteindelijk toch nog een kans te geven, is vanwege de overdonderend mooie wereld. Ja, je verkent opnieuw Hope County, maar in tegenstelling tot de monotone herhaling van de systemen blijft deze kleurrijke regio wel moeiteloos boeien. Bruggen zijn verwoest en brokstukken liggen te glinsteren tussen het azuurblauwe water van de rivier. De hemel heeft een betoverende groenrode tint die je 's nachts stil doet staan om naar boven te kijken. En overal eisen planten de wereld terug op, met duizenden roze bloemen die de game een opvallende en memorabele grafische stijl geven. New Dawn is nu al een van de mooiste games van 2019.
Het is tijdens de momenten waarop je van missie naar missie gaat, geniet van de prachtige wereld en onderweg een hutje uitkamt voor resources dat je een glimp krijgt van de game die New Dawn bijna is: een postapocalyptische RPG à la Fallout, maar met de afwerking en gunplay van Far Cry. De role-playingaspecten van de game gaan echter nooit diep genoeg en de gelijkenissen met Far Cry 5 en de reeks in het algemeen zijn pijnlijk duidelijk doordat zowat alle systemen ongewijzigd zijn overgenomen. Daar kunnen zelfs de geslaagde setting en het gestroomlijnde verhaal niks aan verhelpen. De gelijkenis met Far Cry Primal is eerder in deze tekst al aangegaan. Uiteindelijk is Far Cry New Dawn gedoemd om hetzelfde lot te ondergaan: een schijnbaar coole twist op een befaamde reeks, die het echter zo veilig speelt dat het geheel vergetelijk is.
Carl testte Far Cry New Dawn op de PlayStation 4.