Far Cry Primal review - Oude wijn in nieuwe zakken
Oude wijn in nieuwe zakken.
Far Cry gaat niet alleen om wapens en voertuigen, maar ook om enorme vrijheid in een wereld die echt tot leven komt. Ontdekken, tactische keuzes maken en vooral overleven zijn de bouwstenen van iedere Far Cry-game. De nieuwe prehistorische setting van Far Cry Primal leent zich daar perfect voor. Daarnaast kan Ubisoft zijn fascinatie voor het jagen op loslopend wild helemaal kwijt in die wereld gedomineerd door dieren.
Dat de mens nog niet bovenaan de voedselketen staat, wordt in de intro op een pijnlijke manier duidelijk gemaakt. Jij neemt de rol aan van Takkar, die samen met de Wenja-stam op jacht is. Takkar blijft na een tragisch afgelopen jachtpartij als enige overlevende over en het is aan jou om in de vallei Oros de overgebleven Wenja-stam weer bij elkaar te brengen.
Je volk verenigen is de rode draad in Far Cry Primal. Je moet er regelmatig op uit om kleurrijke personages te vinden en naar het Wenja-dorp te sturen. Denk maar aan een man met één arm die jou in eerste instantie vangt, over je heen plast en je de rest van de game 'Piss Face' blijft noemen. Het dorp zelf bouw je uit, waardoor je meer wapens en skills vrijspeelt. Naarmate je in de game vordert, zie je het dorp ook groter worden en de bevolking toenemen. Het toont de voortgang die je maakt en zorgt ervoor dat je meer betrokken bent bij het lot van je volk. Hierdoor schiet je ze sneller te hulp als ze door dieren of door een van de twee vijandelijke stammen worden aangevallen.
De wereld zelf ziet er overtuigend prehistorisch uit. Het geheel heeft een ongerepte uitstraling. Het is een plek waar de mensheid nauwelijks zijn stempel op heeft gedrukt. Maar die wildernis heeft ook een nadeel: doordat de wereld zo vol is met begroeiing, is het vaak moeilijk om te vinden waar je naar zoekt. Een gewond dier dat wegrent en uit jouw gezichtsveld sterft, is soms spoorloos in al het gras verdwenen. Met je Hunter Vision kun je je prooi alsnog proberen op te sporen, maar je kunt die vaardigheid slechts kort gebruiken.
Hunter Vision is verder vergelijkbaar met de Detective Mode uit de Batman Arkham-games. Zodra je die activeert, worden onder meer dieren, bloedsporen en vijanden uitgelicht. De game leunt sterk op die vaardigheid waardoor het extra vervelend is dat je het iedere keer maar kort kunt gebruiken. Zo heb je Hunter Vision ook nodig om specifieke dieren te zoeken om te temmen. Takkar is namelijk een Beast Master. Met die vaardigheid zet je allerlei dieren uit de game naar je hand.
Zo breng je met je uil een vijandelijk kamp in kaart om er vervolgens een sabeltandtijger op af te sturen. Ondertussen val je van op een veilige afstand zelf aan met pijl en boog en maak je de vijandelijke horde vervolgens met je knots of speer af. Al die nieuwe mogelijkheden bieden je nog meer tactische opties en maken van Far Cry Primal een game waar je vrijwel zonder beperkingen je gang kunt gaan. Je kunt het kamp bijvoorbeeld ook door een mammoet laten vertrappelen of gewoon in brand steken. Combineer dat met veel oog voor detail, zoals de verzonnen prehistorische taal die wordt gesproken, en je hebt een overtuigende game.
Het geheel voelt dan ook fris en nieuw aan. In het begin dan toch. Dat gevoel verandert namelijk naarmate je langer speelt. Vernieuwing maakt dan plaats voor een sterk déjà vu-gevoel door het gebruik van overbekende elementen. In plaats van torens beklimmen moet je nu kampvuren aansteken. Vijandelijke kampen moeten nog steeds veroverd worden en je mag weer een heleboel specifieke vijanden uitschakelen. Ook kun je rekenen op de nodige missies waarin je gijzelaars bevrijdt, op specifieke dieren jaagt of eindeloos materialen verzamelt om wapens te maken. Herhaling neemt vervolgens al gauw de overhand.
Maar op weg naar het zoveelste doel op je lange klusjeslijst vind je een kudde mammoeten. De zon komt net op en je geniet van het prachtige panorama. Opeens hoor je een gil en je zie je een stel vuurfanaten van de Izila-stam de mammoeten aanvallen. Een gevecht breekt uit en al gauw vliegen de overmoedige jagers door de lucht. Het zijn die momenten die je geboeid houden. Ook wanneer je een heel kamp met tactische precisie uitschakelt door je volledige arsenaal aan mogelijkheden te gebruiken, schittert de game als nooit tevoren.
Dat maakt van Far Cry Primal een game met twee gezichten. Aan de ene kant introduceert het veel nieuwe elementen die het geheel fris houden. De setting is origineel, en het temmen van dieren en het prehistorische wapentuig openen veel nieuwe mogelijkheden. Aan de andere kant wordt die vernieuwing niet helemaal doorgezet met onder andere dezelfde gerecycleerde quests, waardoor het regelmatig allemaal te bekend aanvoelt. Ubisoft zet een stap in de goede richting. Maar net zoals Assassin's Creed mag ook over de fundamenten van deze reeks eens grondig nagedacht worden.
Far Cry Primal is nu verkrijgbaar voor PlayStation 4 en Xbox One. De game is vanaf 1 maart ook verkrijgbaar op de pc.