Final Fantasy XIII
Een uitgebreide kijk op de gevechten.
Final Fantasy XIII is uit in Japan, maar wij moeten nog een zestigtal dagen wachten om de nieuwste telg uit de Square Enix stal aan den lijve te kunnen testen. Sinds de eerste aankondigingen waren de devs behoorlijk karig met informatie uit te delen. Wij Europeanen kennen voornamelijk de trailermovies die ondertussen ettelijke miljoenen keren bekeken werden. Hoog tijd dus om een iets completere kijk te geven op de game gebaseerd op informatie vanuit het verre Oosten.
De Final Fantasy reeks staat bekend omwille van haar prachtige verhaalstructuur, de uitgebreide mogelijkheden waarin je personages kan laten evolueren, de coole visuals (zowel ingame als CGI) en de onbegrijpelijke hoeveelheid details en extra’s die in de game verwerkt zitten.
De game speelt zich af in een volledig nieuwe setting waarin meerdere titels zullen verschijnen. Zonder iets van het verhaal te spoilen zal je op de wereld Pulse terecht komen in een treffen tussen de plaatselijke machthebbers, enkele speciale wezens zoals dat hoort in fantasy, externe actoren en tal van onschuldige bijstanders die gewoon het beste willen voor zichzelf. De meeste Aziatische reviews overstelpen de makers met alle vormen van lof omwille van het verhaal. Naar hun normen is het volwassen met tal van plotwendingen en een enorm uitgebreide cast aan entertainende personages.
Ikzelf geloof echt dat je met een goed verhaal extra impact kan meegeven aan een game. Versie tien was daar een uitzonderlijk voorbeeld van en het lijkt dat de nieuwste versie ook diezelfde richting uitgaat. In de eerste twintig uur van het spel trek je grotendeels van verhaalfragment naar actiescène en terug naar een CGI-stuk met bijzonder weinig vrijheid voor de speler. Zelf vind ik dit best te smaken als het verhaal goed wordt gebracht, maar er zijn evenzeer mensen die geen fan zijn van het genre dat werd herdoopt als een interactief boek.
Vast staat wel dat de game daarna open bloeit, en uiteraard zal je zoals vanouds weer een heleboel vrijheid krijgen om interessante locaties te gaan zoeken. De spelwereld is hier ook op voorzien en oogt meer zoals de wereld in FF12. Je verkent de gebieden door zelf je pad te kiezen, bemerkt monsters op het terrein en kiest dan zelf of je het gevecht wil aangaan. In tegenstelling tot nummer twaalf speelt de strijd hier echter op een apart scherm af waarin de physics van de actie beter in beeld worden gebracht.
En die physics slagen niet alleen op de grafische pracht die deze game uitstraalt, maar ook op de abilities van je personages. Door een innovatief systeem verandert de combat op grondige wijze. Het lijkt wel alsof de makers de beste elementen uit voorgaande titels hebben geselecteerd en gemengd met enkele nieuwe features om zo alweer voor een frisse ervaring te zorgen. Kern van het systeem is de Active Time Battle (ATB) meter. Deze meter bepaalt hoeveel je acties kan uitvoeren tijdens je beurt. Een standaard aanval bijvoorbeeld kost één balkje, een spreuk oproepen soms twee of drie. Afhankelijk van hoeveel acties je uitvoert, komt je volgende beurt trager of sneller. Ideaal voor momenten waarop het moment van je actie veelbepalend is.