Final Fantasy Explorers review - Op ontdekkingstocht naar de sleur
Op ontdekkingstocht naar de sleur.
Het eiland Amostra is een onuitputtelijke bron van energie opwekkende kristallen, die het levensbloed van de hedendaagse technologie zijn. Maar waar kristallen zijn, bestaan ook vervaarlijke monsters die de natuurlijke bronnen fel bewaken. Hierom worden Explorers naar het eiland gestuurd, die met het gespuis afrekenen zodat de industrie en welvaart van het volk kunnen groeien. Enige parallellen met de echte wereld zijn louter toeval, zullen we maar zeggen.
Final Fantasy Explorers wordt door Square Enix de nalatenschap van Final Fantasy genoemd. Hiermee wordt de game gepresenteerd als voornamelijk een fanservice-vehikel en wat dat betreft stelt de game niet teleur. Herkenbare monsters, muziek en uitrusting laten geen twijfel over aan het feit dat je een Final Fantasy-game speelt. Maar in die nalatenschap is duidelijk geen fatsoenlijk verhaal opgenomen. Jij bent een Explorer, je jaagt op kristallen en Eidolons, punt.
De opzet van de game verklaart dat gebrekkige verhaal echter wel. De game omvat het vergaren van materialen en het verslaan van imposante monsters, zoals bijvoorbeeld in Monster Hunter. Verwacht echter geen enorme diepgang en laat je tactische vernuft ook maar thuis. Final Fantasy Explorers draait om de actie. De tactiek gaat niet veel verder dan de gemiddelde MMO, waar je op tijd uit de radius van een aanval moet stappen.
Het Crystal Surge-systeem is echter wel een stuk dieper uitgewerkt. Door te vechten vergaar je Resonance-punten. Wanneer je er genoeg hebt, wek je een Crystal Surge op. De Surge is vaak een buff voor je gehele party, maar in sommige gebieden kan het ook een zeldzaam monster onthullen of een gigantische sneeuwstorm opklaren. Maar het belangrijkste element van dit systeem zit hem in de buffs, die je skills doen muteren en er nieuwe attributen aan toekennen.
Elke mutatie wordt los geregistreerd en in het dorp kies je welke mutatie je voortaan permanent wilt meenemen. Heeft je Cure een Reraise-effect, of geneest het debuffs? Door ook op die gemuteerde skill een Surge te gebruiken, kun je het effect versterken of weer andere attributen toekennen. Je skills werk je zo breed of diep uit als je zelf wilt, waardoor jouw Explorer geheel uniek aan jouw speelstijl wordt. Dankzij dit systeem weet Final Fantasy Explorers een eigen identiteit te creëren en de spelers geïnteresseerd te houden.
Daarnaast zijn er in totaal 21 jobs beschikbaar waarnaar je kunt overschakelen wanneer je maar wilt. Sommige jobs moet je echter eerst vrijspelen. De skills die je leert kun je zonder restricties aan een andere job toekennen. Armor kent evenmin restricties, waardoor je geheel vrij bent om de Final Fantasy-held van je dromen te creëren. Als puntje op de i kun je er ook als een klassieke held uit de franchise uitzien, door hun kleding te craften.
Buiten deze systemen om is er maar weinig wat lang de aandacht weet te houden. Je hebt talloze missies te spelen, maar er is geen variatie buiten "versla monsters" of "verzamel items". De Eidolons bieden uitdagende gevechten, maar die gevechten zijn altijd dezelfde. Je hebt een groot eiland om vrij te verkennen, maar de omgevingen lijken op elkaar en recyclen soms dezelfde map-layout. In korte speelsessies is dat dragelijk, maar verveling slaat al snel toe. Het Hunter-subgenre staat bekend om grinden en repetitie, maar Square Enix had op z'n minst meer tijd kunnen steken in het draaglijk maken van die elementen.
De multiplayer dient hier als de verkoelende zalf en je doet jezelf tekort als je slechts solo speelt. Missies verlopen een stuk soepeler als je met maximaal drie anderen speelt. Communicatie gaat via een aantal vooraf gedefinieerde chatberichten, die je naar wens kunt aanpassen. Kun je echt geen groep vinden, dan is het ook mogelijk om monsters te rekruteren. Deze maak je sterker door ze met elkaar te fuseren of door ze mee de wereld in te nemen. Hun AI is acceptabel, maar kan niet tippen aan de intelligentie van echte spelers. Crystal Surge-mutaties komen ook vaker in de multiplayer voor, aangezien elke speler zijn eigen Surge activeert.
De game ondersteunt geen stereoscopisch 3D. Wellicht is dat maar beter, want de game heeft vooral in de multiplayer last van slowdown. De framerate blijft wel stabiel en dat houdt alles uiteindelijk speelbaar, maar het is duidelijk dat zelfs de New Nintendo 3DS het zwaar te verduren heeft. De game maakt wel dankbaar gebruik van de Circle Pad Pro om de camera te besturen. De schouderknoppen doen lock-on targeting, maar dit werkt echter niet altijd zoals je verwacht. De game verkiest altijd een boss monster boven reguliere vijanden, ook al bevindt het gedrocht zich aan de andere kant van de kaart. Je moet dan met je pennetje handmatig de targeting aanpassen. Enorm frustrerend.
Samen met de saaie grind hangt dat als een blok om het been van Final Fantasy Explorers. Het maakt de game ongeschikt voor lange speelsessies. Toch speelt het geheel vlot weg en mede dankzij de multiplayer voelt het aan als een MMORPG in het klein. De Crystal Surge- en Job-systemen zijn de laatste puzzelstukken die zorgen voor een unieke flair en je uitnodigen om te experimenteren. Zolang je rekening houdt met de minpunten valt er op het eiland Amostra dus genoeg plezier te beleven.
Final Fantasy Explorers is nu beschikbaar voor de Nintendo 3DS.