Final Fantasy Type-0 HD review
Oorlog ten tijde van Machina.
Final Fantasy Type-0 HD heeft in vergelijking met de rest van de reeks nadrukkelijk een meer volwassen thema. In de openingsminuten van de game wordt dan ook alles op alles gezet om dit kracht bij te zetten. Tientallen soldaten worden door wapenvuur geveld of als gevolg van een raketinslag levend verbrand. De sleutelscène waarin een soldaat zijn laatste adem uitblaast, onderstreept de donkere toon van de game. Rustend op zijn chocobo die zachtjes kermend in een plas van zijn eigen bloed ligt, roept hij huilend naar zijn broer uit.
Het is al langer bekend dat de game qua toon een compleet andere richting inslaat. Het heeft echter lang geduurd voordat het Westen dit ook daadwerkelijk zelf kan ondervinden. Terwijl Japan al in 2011 met het origineel op de PlayStation Portable aan de slag kon, leek het er lange tijd op dat een westerse release uitgesloten was. Dankzij de overzetting naar de PlayStation 4 en Xbox One maak je nu zelf kennis met deze vrij unieke Final Fantasy-game. Een ervaring vol hoogtepunten, belemmerd door vrijwel evenveel dieptepunten.
Ondanks dat Type-0 nu de stap naar je televisie maakt, blijft het onmiskenbaar dat je met een handheld-game te maken hebt. De oorspronkelijke visie van een game die in korte sessies speelbaar moet zijn tijdens het pendelen tussen thuis en werk is namelijk onveranderd gebleven. De kern van de Final Fantasy-serie is dan ook niet meer te herkennen. Geen langslepende epische reis langs allerlei locaties, maar een thuisbasis van waaruit je missies kan aannemen. De game biedt buiten de missies om wel genoeg ruimte voor ontdekking, om niet van een teloorgang van een oude traditie te hoeven spreken.
Terwijl de oorlog tussen de verschillende landen op het continent Orience woedt, worden de leden van Class Zero opgeroepen om de vijand terug te dringen. Hoewel de inzet van de plot erg varieert, zijn de missies zelf vrij repetitief. Het is een redelijk lineaire progressie door kale omgevingen, die enkel wordt gered door het real-time gevechtssysteem. Het tempo van de gevechten en de combinatie van aanvallen en wegduiken, doet eerder denken aan iets als Kingdom Hearts of Devil May Cry dan de statische gevechten in Final Fantasy. Afhankelijk van het personage dat je speelt, rol of teleporteer je in hoge snelheid langs alle vijanden terwijl je met je zijs door ze heen maait of ze met een regen van pijlen bombardeert.
Het is een absoluut hoogtepunt in de game, maar lijdt erg onder een overenthousiaste camera. De overgevoeligheid ervan verandert de omgeving buiten de gevechten al in een onduidelijke waas. Op het moment dat de actie dan nog eens flink wordt opgevoerd, blijkt dat de camera het helemaal niet meer kan volgen. Het target lock-systeem dat een hoop van deze frustratie teniet moet doen, is eveneens nalatig. Zelden zijn de goden je goed gezind en werkt alles optimaal mee. Je leert ermee te werken, maar het is een onbedoelde leercurve voor een element dat fundamenteel is voor de presentatie.
Aan het front van de strijd staan de veertien studenten van Class Zero. Zij hebben elk hun eigen specialiteit. Niet alleen de affiniteit met een bepaald soort magie speelt hierbij een rol, maar ook het wapen dat ze hanteren. Zo is handboog-specialist Trey van dienst bij het neerhalen van vliegende vijanden en weet Cinque door haar strijdknots rond te zwaaien effectief de vijand terug te dringen. Mocht je een speler zijn die over het algemeen vrij pragmatisch is in de opstelling van je team in role-playing games, dan weet Type-0 je uit de comfortzone te halen.
Als er iemand uit je team ten onder gaat, kies je een vervanger uit de reservebank om zijn of haar plaats in te nemen. Dit dwingt je niet alleen om te zorgen dat iedereen op ongeveer hetzelfde niveau zit, maar ook sterke personages achter de hand te houden. Het resulteert in situaties waar je binnen enkele seconden van speelstijl en strategie moet veranderen. In het begin speelt dit nogal onwennig, maar gaandeweg ontwikkel je een gevoel voor de besturing van elk personage en weet je hen optimaal in te zetten. Het houdt je scherp en komt de variatie ten goede.
De uiteenzetting van het verhaal blijft tijdens deze missies beperkt. Het zijn vooral de fragmenten aan het eind van elke missie die weten te overtuigen. Dit is voornamelijk te danken aan de gestileerde documentairebeelden. Tabata's beoogde plan om het verslag van verlies op die wijze in beeld te brengen, pakt goed uit. Het heeft de esthetiek van een Tweede Wereldoorlog-documentaire en sluit af met een rapport van de slachtoffers die aan elke zijde zijn gevallen. De schaal van de oorlog wordt hierdoor duidelijk, doch zonder dramatiek overgebracht. Dit niveau weet de rest van het verhaal dan weer nooit te bereiken.
Het valt namelijk in dezelfde valkuil als Final Fantasy XIII: er wordt ontzettend veel informatie zonder duiding op je afgevuurd. Het plot wordt hierdoor te gecompliceerd voor zijn eigen bestwil. Het feit dat alle leden van Class Zero maar weinig karakterontwikkeling krijgen, werkt ook niet in het voordeel. Als eenheid geeft de groep een interessante visie op het verwerken van verlies weer, maar dit valt door de vele clichés uiteen. De personages groeien zelden boven hun oppervlakkige karaktereigenschap uit. Enkel de protagonist Ace weet dit met momenten te overstijgen, maar het is niet genoeg om de rest te dragen.
Na elke missie loert het handheld-aspect van de game weer. De vijand is overwonnen en het is weer terug naar de schoolbanken. En dan is het weer pijnlijk duidelijk dat de game nooit was bedoeld om een langere periode achter elkaar te spelen. Als het verhaal aan momentum wint, zakt het weer in elkaar door je naar je thuisbasis terug te sturen. Het teken dat je weer netjes je PSP in je tas kunt opbergen. Niet rekening houdend met het feit dat je nu op de bank zit om je een avond in de wereld van Final Fantasy te verliezen.
Final Fantasy Type-0 HD houdt hoogtepunten met dieptepunten in balans. Elk element dat je weet te overtuigen, wordt belemmerd door een negatief aspect. Het is een ruwe parel die dankzij het vernieuwende gevechtssysteem in combinatie met alle geliefde Final Fantasy-tradities zijn plaats in de serie zeker verdient. Het weet alleen de hoge prijs voor een overzetting van discutabele kwaliteit moeilijk te verantwoorden.
Final Fantasy Type-0 HD is nu verkrijgbaar voor de PlayStation 4 en Xbox One.