Fire Emblem Fates: Revelation review - Op(zi)enbarend
Op(zi)enbarend.
Opgelet! Deze review bevat spoilers voor Fire Emblem Fates: Birthright en Conquest. Je bent gewaarschuwd.
Na talloze gevechten heb je een van de koninklijke broertjes en zusjes van Hoshido of Nohr eindelijk op de troon geholpen. Heb je je ook afgevraagd wie die onzichtbare rare snuiters eigenlijk waren die je een paar keer aanvielen? Of wat ervoor zorgde dat koning Garon zich zo - laten we zeggen - 'apart' gedroeg? En wie de zangeres Azura nou eigenlijk echt is? Zoek niet verder, want Fire Emblem Fates: Revelation beantwoordt al die vragen.
In Fire Emblem Fates: Conquest koos je de kant van je adoptiefamilie en in Birthright schaarde je je aan de zijde van je bloedverwanten. Revelation voegt daar een derde pad aan toe: je keert je tegen geen van beide families. Het plan loop echter niet volledig zoals verwacht. In plaats van een gezellig theekransje te houden, roepen je beide families je tot een verrader uit. Je kunt niet anders dan vluchten, met aan je zijde je enige vertrouweling, Azura.
Die scène is het begin van een Fire Emblem-ervaring die het beste van Conquest en Birthright bij elkaar brengt. De missiedoelen van Revelation zijn even afwisselend als die in Conquest en de levels zijn nog gevarieerder. De ene keer moet je in een veld met lava magische Dragon Veins gebruiken om vlammen af te koelen of te doen opflakkeren. De andere keer laat je bruggen verschijnen en verdwijnen, met alle gevolgen van dien voor de eenheden die erop staan. Door die verrassende afwisseling in missie- en levelopbouw houdt de game je scherp.
Wat Revelation van Birthright overneemt, zijn de Challenges die je tussen de verhaalmissies door kunt doen om je personages sterker te maken. Die extra missies komen heel goed van pas, want je hebt een gigantisch grote cast om mee te spelen. In het begin zijn het enkel jij en Azura, maar voor je het weet, sluiten oude bekenden uit zowel Nohr als Hoshido zich bij je aan. Dat betekent dat je een leger kunt uitbouwen met een mix van de klassieke Fire Emblem-eenheden uit Conquest en de nieuwe, op Japan geïnspireerde troepen uit Birthright.
Dat komt niet alleen de variatie in de gameplay ten goede, maar heeft ook gevolgen voor het Support-systeem. Je kunt nu immers personages van Hoshido en Nohr met elkaar laten praten. Dat mist zijn effect niet, want sommige personages krijgen op die manier veel meer diepte. Zo springen bijvoorbeeld de gesprekken tussen de moordenares Beruka en de krijgster Oboro in het oog. De twee hebben heel wat meer met elkaar gemeen dan op het eerste gezicht lijkt.
Ook de conversaties tussen de koninklijke broers en zussen aan beide kanten zijn bij vlagen fantastisch. De manier waarop de koppige en stoïcijnse Takumi voor de kokette en rondborstige Camilla smelt, is haast vertederend. Of hoe Xander en Ryoma elkaar eerst schoorvoetend, en daarna vastberaden, respect en zelfs vriendschap tonen. Het mag duidelijk zijn dat het uitgebreide Support-systeem een van de draagkrachten van Revelation is.
Maar hoe goed die Support-conversaties mogen geschreven zijn, zo belabberd is alweer het overkoepelende verhaal. In de Fire Emblem Fates: Birthright en Conquest review liet ik me al niet bepaald enthousiast over het vertelsel uit, en ook Revelation slaagt er amper in om boeiend uit de hoek te komen. Je krijgt wel antwoorden op de vragen waar je mee zat, maar je valt er niet van achterover.
Eén bepaald aspect van het verhaal zorgt echt voor koude rillingen. Je eigen personage en Azura zijn namelijk de enigen die weten hoe de vork echt in de steel zit. Het enige probleem is dat ze er niet tegen anderen over mogen praten, want anders zou een vreselijke vloek hen treffen. Dat wordt zo ongelooflijk geforceerd en ongeloofwaardig naar voren gebracht dat het de rest van de vertelling de nek omdraait. Gezien de consistent hoge kwaliteit van de rest van de game is dat een enorme domper.
Afgezien daarvan is de game alweer een tactisch hoogstandje. Je My Castle beschikt over de faciliteiten van zowel Birthright als Conquest, dus je kunt je eenheden met verschillende combinaties van wapens uitrusten. Door die veelheid aan mogelijkheden is het duidelijk dat Revelation het beste pad is voor wie het onderste uit de Fire Emblem Fates-kan wil halen. Je kunt het grootste en meest veelzijdige leger uitbouwen, waardoor je helemaal klaar bent om de pittige DLC-missies te spelen die in de pijplijn zitten. Ook voor wie zich volledig op de multiplayer wil storten, is Revelation door de grote cast en uitgebreide My Castle de logische keuze.
Ook al moet je geen verhaal van de bovenste plank verwachten, toch zorgt Revelation voor closure. De game biedt meer van hetzelfde tactische topvermaak dat Birthright en Conquest boden. Verregaande aanpassingsmogelijkheden en de nieuwe persoonlijke verhalen door het uitgediepte Support-systeem zijn de kers op de taart. Als je Birthright of Conquest al hebt gespeeld, is er geen reden om je niet aan Revelation te wagen.
Fire Emblem Fates: Revelation lanceert op 9 juni. Let wel, de game is enkel verkrijgbaar als DLC in de Nintendo eShop. Je moet dus sowieso Birthright of Conquest al in je bezit hebben.