Game of Thrones - Episode Three: The Sword in the Darkness review
Op zoek naar de North Grove.
Let op! Deze review bevat spoilers uit de tweede aflevering. Het wordt je dan ook afgeraden om verder te lezen als je de tweede aflevering nog niet hebt gespeeld.
Er is nooit een moment rust in Game of Thrones. Na de emotionele begrafenisplechtigheid van Lord Ethan en Lord Forrester wordt de familie weer met de neus op de feiten gedrukt. De soldaten van House Whitehill terroriseren de omstreken van Ironrath en langzaamaan dreigt de macht uit hun handen te glippen. De hoop is op Mira en Asher Forrester gevestigd, die onafhankelijk van elkaar naar een gezamenlijk doel werken. Of die hulp op tijd komt, blijft onzeker.
The Swords in the Darkness houdt het momentum uit de vorige episode vast. Het springt ook dit keer veelvuldig tussen de verschillende perspectieven waardoor er een krachtige vaart in het verhaal komt. De scènes zijn zelden langdradig of met overbodige handelingen gevuld. Het levert echter wel in op de mate van interactiviteit.
Je bijdrage is nagenoeg beperkt tot het beantwoorden van vragen of een enkele quick-time event. De momenten dat je wél de controle over een personage hebt, zijn schaars en liggen ver uit elkaar. Je loopt slechts van scène naar scène zonder echt de progressie van het verhaal te beïnvloeden. Toch houdt Telltale Games je op indrukwekkende wijze op het puntje van je stoel, door je op de juiste momenten tijdelijk de controle terug te geven.
Zo is Mira's drifitige zoektocht naar een belangrijk document in Tyrion Lannisters kamer erg spannend. Je stuntelt met het vinden van de geschikte sleutel en voelt de hete adem van de bewakers in je nek. Het zweet breekt je uit, want je weet dat je geen fouten mag maken. Telltale toont wederom hoe de illusie van invloed je compleet in het verhaal meesleept. Maar het is nu ook extra duidelijk geworden hoe cruciaal het is dat ieder zijn eigen taak goed volbrengt.
De toekomst van House Forrester hangt aan een zijden draadje en alleen een goede samenwerking kan de familie nog redden. Hoewel er duizenden kilometers tussen de verschillende personages liggen, werken ze samen naar één doel. Zo heeft Asher de taak om in Essos een leger in te huren. Dit is echter afhankelijk van Mira's pogingen om een contract voor de levering van Ironwood af te sluiten. Weet zij dit niet te regelen, dan kan het leger niet betaald worden.
Op Tuttle rust de vrijwel onmogelijke taak om de mythische North Grove te vinden. Het idee dat de individuele problemen van deze personages van een groter geheel onderdeel zijn, zorgt voor meer samenhang in het verhaal. Het is dan ook interessant om te zien hoe die verhaallijnen steeds nader tot elkaar komen.
Maar terwijl Asher steeds dichter bij zijn doel komt, loopt Mira in zeven sloten tegelijk. Het politieke spel in King's Landing eist bovendien niet alleen bij haar zijn tol. Zo is het steeds lastiger in te schatten wie je kunt vertrouwen. Op barmhartigheid staat een prijs die je misschien met je leven moet bekopen. Het in balans houden van de onderlinge verstandhoudingen brengt ook de overeenkomst met Tyrion in gevaar. Hij kan Mira's familie uit de brand helpen, maar Lady Margaery heeft de omgang met hem verboden. Sla je dit verbod in de wind, dan bestaat de kans dat ze naar huis wordt gestuurd. Bijgevolg ervaar je dezelfde hulpeloosheid als Mira.
Ook in House Forrester neemt de machteloosheid toe. De beledigingen die de familie onder de bezetting van Whitehill-soldaten moet slikken, zijn maar moeilijk te accepteren. De kans op gezichtsverlies is voor de trotse familie te groot. Hoewel op je tong bijten waarschijnlijk de meest bedachtzame keuze is, voelt het niet juist om je onderdanig op te stellen. Het bewijst dat je meeleeft in hun omstandigheden en eerder op goed verstand dan op emotie speelt.
Toch haalt de game je soms uit het verhaal. Zo loop je tegen situaties aan die niet overeenkomen met de keuze die je gemaakt hebt. Er is bijvoorbeeld een partij gekozen in de ruzie van Finn en Cotter, terwijl je eigenlijk neutraal bleef. De verbale agressie tegen Finn is dan ook onverwacht en misplaatst. Later blijkt dat die gedwongen ruzie een katalysator is om met hem een moment van broederschap te forceren. Het breekt de illusie dat je daadwerkelijk invloed op het verhaal hebt en is daardoor ontzettend oppervlakkig.
The Swords of Darkness bevat voor de doorgewinterde Game of Thrones-fan weinig verrassende momenten. Het verhaal blijft echter van een hoogwaardig niveau en krijgt dankzij strak geregisseerde scènes de nodige spanning. De interactiviteit wordt dit keer wel op een laag pitje gezet.
The Sword in the Darkness is nu verkrijgbaar voor de pc, Mac, PlayStation 3, PlayStation 4, Xbox 360, Xbox One, Android en iOS.