Game of Thrones - Episode Two: The Lost Lords review
Positief toekomstperspectief.
Let op! Deze review bevat spoilers uit de eerste aflevering. Het wordt je dan ook afgeraden om verder te lezen als je de eerste aflevering nog niet hebt gespeeld.
Na een typische Game of Thrones-cliffhanger laat Telltale Games er geen gras over groeien. De brute moord op Lord Ethan heeft een golf aan gebeurtenissen met ernstige gevolgen tot stand gebracht. De jonge schildknaap Gared Tuttle is op weg naar de Wall om het beruchte broederschap van de Night's Watch bij te treden. De jonge Mira Forrester speelt in King's Landing nog steeds een gevaarlijk spel om de veiligheid van haar familie te garanderen. En in het verre Yunkai slijt de verbannen Asher Forrester zijn dagen als huursoldaat, niet wetende wat hem te wachten staat.
Nu de eerste aflevering het grondwerk voor alle personages heeft gelegd, gaat The Lost Lords in de zevende versnelling. In een hoog tempo springt de game van het ene perspectief naar het andere. Ben je eerst nog in een heftig quick-time event met Asher, dan kom je even later op adem om te zien wat voor gevolgen de dood van Lord Ethan op House Forrester heeft. Het spelen met perspectieven was al de kracht van de serie. Door dit nu achronologisch en nog vaker te doen, heeft het veel invloed op de presentatie van het verhaal. Het zorgt voor een stevig tempo dat de spanning enkel ten goede komt.
Het bronmateriaal wordt op die manier ook steeds meer geëvenaard. Waar Telltale's Game of Thrones eerst een interessante toevoeging aan de populaire HBO-serie was, begint de game nu echt op hetzelfde niveau te komen. Dit is niet enkel aan de presentatie van de game te danken; ook het schrijfwerk is sterker dan voorheen. De personages zijn wreed, dan wel sympathiek. Sommige halen het bloed onder je nagels vandaan of geven je dan weer een sprankje hoop in een zeer ellendige situatie. Door zowel affectie voor de familieleden als afgrijzen voor de bruutheid van hun vijanden ben je met het lot van House Forrester begaan.
Maar ook de situaties worden steeds intrigerender. Deze laten zich nog het best als langzaam tikkende tijdbommen omschrijven. Zo zijn er de dronken en agressieve Whitehill-soldaten die in Ironrath iedereen het leven zuur maken. House Forrester kijkt apathisch toe, maar begint langzaam plannen te maken om van zich af te bijten. Ook Mira's ondernemingen in King's Landing beginnen steeds meer op onheil af te stevenen.
Zoals de Telltale-formule al verraadt, heb je enigszins zelf invloed op de keuzes van de personages. In Mira's geval is het kiezen tussen twee kwaden. Als dienstmeisje van Lady Margaery kan je papieren vervalsen om zo je familie van dienst te zijn. Maar iets in je achterhoofd zegt je dat dat nooit goed kan aflopen. Ook de alliantie met Lord Tyrion begint steeds minder een goed idee te worden.
Hoewel hij in eerste instantie sympathiek en begaan lijkt, wordt het nu duidelijk dat hij je voor een politiek spel gebruikt waar enkel hijzelf de vruchten van plukt. Het zorgt voor intrigerende momenten waar nooit echt duidelijk is of je wel of niet de juiste keuze maakt. Deze ambiguïteit was een struikelblok voor de eerdere Telltale-games, maar blijkt voor Game of Thrones goed te werken. Het houdt je in het ongewisse over de gevolgen en creëert een constante spanning.
Dit wil niet zeggen dat de eerdere problemen er niet meer zijn. De omvang van je keuze is nog steeds enkel een illusie. Het lijkt er nu ook op dat hier niet snel verandering in gaat komen. Eerder gemaakte keuzes worden in deze nieuwe aflevering namelijk niet beloond. Zo leek de keuze die je eerder moest maken tussen twee Sentinals die de heer van House Forrester moet bijstaan van groot belang. Dit blijkt echter geen gevolgen te hebben. Je keuze beïnvloedt alleen of de soldaten van House Whitehill dronken zijn of boos zijn door een gebrek aan voedsel. Buiten hun gemoedstoestand verandert het weinig aan het verhaal of hun acties.
Maar nu moet je hier vrede mee sluiten. Het is onderhand duidelijk dat het maken van keuzes alleen dient om het verhaal aantrekkelijker te maken. Verregaande gevolgen gaan ze nooit krijgen. Zolang Game of Thrones op dezelfde koers blijft varen, is dit iets wat de speelervaring niet langer in de weg zit.
In The Lost Lords begint Telltale Games langzaamaan op stoom te komen. Het hoge tempo en de interessante wijze waarop de game met de verschillende perspectieven van de personages om springt, bouwen de nodige spanning op. Zolang de game dit momentum weet vast te houden, is het toekomstperspectief voor de serie erg positief.
The Lost Lords is nu verkrijgbaar voor de pc, Mac, PlayStation 3, PlayStation 4, Xbox 360, Xbox One, Android en iOS.