Gatling Gears

De Nederlandse game-industrie groeit flink, maar lijkt toch nog vooral te bestaan uit ontwikkelaars die bezig zijn met flash- en serious games. Een enkeling weet zichzelf nog te profileren als succesvolle hardcore spelontwikkelaar, zoals Guerrilla Games. Gelukkig is er nu ook Vanguard, dat met zijn tweede Mistbound-titel alweer een treffer maakt.

Je zou het er niet van af zien, maar Gatling Gears is een sequel. Tenminste, de game speelt zich af in hetzelfde steampunk universum dat we kennen van Greed Corp, een spel dat bij ons een knappe acht op tien wist weg te kapen. Voor spelers maakt dit niet uit, het als fluff toegevoegde verhaal staat namelijk prima op zichzelf, maar het toont wel aan dat Vanguard zijn traditie voort wil zetten: om met hun games een eigen universum te creëren.

Gatling Gears is een twinstick shooter, een ooit vergeten genre dat sinds Geometry Wars op XBLA in 2005 weer helemaal terug is. Hierbij bekijk je de spelwereld van bovenaf en bestuur je jouw personage, zoals de genrenaam al aangeeft, met behulp van twee analoge sticks. De linker gebruik je om te lopen, terwijl je met de rechter je wapens schiet op de vele vijanden om je heen.

Aan jou de schone taak om van punt a naar punt b te lopen en de soldaten en tanks die op je afkomen op te blazen. Het grote aantal waarmee deze vijanden opdraven maakt van Gatling Gears bijna een Japanse bullet-hell shooter. Tot op de millimeter precies tussen raketten door dansen wordt vanzelf deel van je verwachte vaardigheden. Ja, dat is moeilijk en ja, de game heeft hierdoor vaak iets weg van oude NES- en Arcade-titels. Heerlijk voor de masochistische hardcore-gamer, misschien iets minder voor de casuele hipster.  

Terwijl je door de levels walst verzamel je goudstukken, die in te ruilen zijn voor betere wapens en bepantsering voor je voertuig. Ieder wapen geeft een iets ander soort impact, waardoor elk schietijzer totaal anders aanvoelt dan zijn voorganger. Ook leuk is dat je al deze wijzigingen ziet op de robot die je bestuurt.

Veel verhaal is er niet te vinden in Gatling Gears, maar dat beetje wat je wel krijgt slaagt er in om de wereld om je heen vorm te geven. Dat wilt zeggen: je weet waarom de blauwe mannetjes op het scherm het opnemen tegen de rode mannetjes, terwijl jij er doorheen banjert en alles kapot maakt. Een welkome toevoeging die dankzij zijn context niet onderdoet dankzij zijn wat simpele niveau.

Naast de standaard campagne is er ook nog Survival Mode, waarbij je het zo lang mogelijk moet volhouden. Makkelijker gezegd dan gedaan, al helemaal als je bedenkt dat je tegelijkertijd objecten moet beschermen van agressieve vijanden en aanstormende explosieve mijnkarren.

De co-op modus biedt  dezelfde spelcontent, maar plakt er extra items en sterkere vijanden bij. Leuk, maar daardoor zit er niks in dat niet gekund had in je eentje. Verder zorgt de camera ervoor dat het makkelijk is om jezelf met je vriend te verwarren.

Grafisch is Gatling Gears misschien wel de mooiste game die wij van een Nederlandse studio hebben gezien. Het vaste isometrische cameraperspectief zorgt ervoor dat er een stuk meer uit de hardware kan worden getrokken, een mogelijkheid die Vanguard heeft aangegrepen om aquarel-achtige levels op je scherm te schilderen. Omgevingen voelen aan alsof er al jaren in geleefd wordt. Bijzonder, want je zou denken dat de arcade-stijl van het spel zo'n gevoel teniet zou doen.

Als Gatling Gears iets is, dan is het een game die helemaal weet wat hij is. Namelijk: een uitermate lastige twinstick shooter. Hierdoor zien we speltechnisch niet heel veel dat we niet kennen uit eerdere spellen binnen het genre, maar laat dat je niet afschrikken. Het level design en daarmee de totale ervaring is ongeëvenaard. Neem daarbij de coöperatieve spelmodus en de te beklimmen leaderboards en je hebt een game die zijn lage verkoopprijs tientallen keren goedmaakt.