Skip to main content

GoldenEye 007: Reloaded Review

HD-versie van remake van filmadaptatie.

Wie is de beste Bond? Het is een vraag die al decennialang de hersenen van menig actieliefhebber aan het werk zet. De stoere Schot Sean Connery wordt door velen gezien als de absolute top, maar dat kan ook te maken hebben met het feit dat hij simpelweg de eerste was. Roger Moore maakte van de films luchtige actiekomedies, Pierce Brosnan zorgde voor moderne, over-the-top actiefilms en Daniel Craig portretteert een duisterder personage dat het zonder gadgets moet zien te redden. Het zopas verschenen spel GoldenEye 007: Reloaded is een goed excuus om die discussie nog eens vanonder het stof te halen. De film GoldenEye verscheen ten tijde van Brosnan, het is dan ook opmerkelijk dat de makers ervoor geopteerd hebben Craig te laten opdraven in de HD-versie van de Wii-remake van het succesvolle N64-spel uit 1997. Actueler, maar niet zo respectvol ten opzichte van de filmfans. Nu ja, waarschijnlijk wou Brosnan gewoon zijn stem niet verlenen aan het hoofdpersonage.

Het verhaal van het spel klinkt nog wel vrij bekend in de oren als je de film gezien hebt. 006 en 007 zijn op missie om een terroristische wapenleverancier te betrappen. 006 wordt neergeschoten, 007 ontsnapt en komt een machtig misdaadnetwerk op het spoor dat een reeks kernbommen heeft gestolen. Naast de toevoeging van de huidige James Bond (wiens stem overigens effectief ingesproken werd door Daniel Craig) zijn er nog een heleboel andere aanpassingen doorgevoerd. De make-over is dus effectief in stijl gebeurd.

Zo bezoekt Bond niet alleen locaties uit de film maar ook een aantal nieuwe plekken, en hebben zowat alle personages uit de film een ander uiterlijk meegekregen. Verder beschikt Bond over een Smartphone in plaats van een uurwerk waarmee hij kan hacken, opsporen en fotograferen. Als je de film gezien hebt en je herkent bepaalde dingen slechts vaag, ligt dat dus voor één keer niet aan je gebrekkig geheugen. Niet alleen de setting werd geactualiseerd, ook de graphics hebben een HD-laagje meegekregen bovenop de Wii-versie. Het is natuurlijk geen Battlefield 3, maar voor een HD-remake ziet het er allemaal best wel gelikt uit. Uiteraard zijn de typische Bonddeuntjes ook weer van de partij, maar ze lijken net iets te weinig gebruikt te worden in de loop van het spel.

De vijftien missies van de campagnemodus brengen je langs typische Bondlocaties: vliegvelden, wapenopslagplaatsen, dansclubs, jungles en stations. Uiteraard zijn deze terug te vinden in de meest exotische landen zoals Afrika, Dubai, Spanje en Rusland. Ondergetekende heeft het oorspronkelijke GoldenEye niet gespeeld, maar het is vrij voor de hand liggend dat deze remake de succesformule uit 1997 grotendeels onaangeroerd heeft gelaten. Eigenlijk kan de gameplay het best omschreven worden als de lightversie van een kruising tussen Call of Duty en Deus Ex.

Soms kan je namelijk al sluipend te werk gaan, inclusief ventilatieschachten, bewakingscamera's, enkele alternatieve routes en een bijzonder handige radar waarop alle vijanden verschijnen. Anderzijds kun je ervoor opteren als een schietgrage Rambo tegenstanders neer te maaien. In dat geval zal je wel vaak gebruik moeten maken van cover, want zeker op hogere moeilijkheidsgraden is het spel heel pittig. De A.I. is redelijk voorspelbaar maar het is wel goed dat vijanden na een tijdje steeds naar je toe komen lopen zodat je een andere schuilplaats moet gaan opzoeken. Een verschil met Deus Ex is dat je niet overal kan kiezen voor een stealthy aanpak. Het lukt dus enkel wanneer de makers het willen, en zelfs dan word je soms plots gespot zonder dat er echt een manier was om dat te vermijden. Waarschijnlijk heeft dat iets te maken met de bug die ervoor zorgt dat kogels soms door massieve objecten kunnen vliegen.

De stealthaspecten worden uit de doeken gedaan.

Wanneer je voor de rechttoe rechtaan aanpak gaat heeft het spel heel wat weg van Call of Duty. Je knalt een hoop vijanden neer (het zijn er soms zelfs zoveel dat je je afvraagt waar die allemaal vandaan blijven komen), je gaat naar de volgende locatie, doet hetzelfde, enzovoort. Dat alles wordt aan elkaar gelijmd door ontploffende helikopters, slowmotionmomentjes en ultrakwadaardige schurken zoals de iconische Xenia Onatopp. Verder beschik je soms over een nachtkijker, scopes en geluidsdempers en zijn er enkele sniper- en turretlevels in het spel aanwezig. Toch had ik het gevoel dat bepaalde levels na een tijdje net iets te eentonig en langdradig werden. Het feit dat er slechts één level is waarin je een voertuig mag besturen verhelpt dat niet bepaald.

De makers hebben nochtans hun best gedaan door een andere veelgeprezen feature uit het oorspronkelijke GoldenEye spel terug te brengen: op hogere moeilijkheidsgraden zijn er een aantal optionele missies die je kunt volbrengen. Deze omvatten dingen als het onschadelijk maken van bommen, het vernietigen van opslagplaatsen of het verzamelen van informatie. Telkens wanneer je in de buurt bent van zo'n doel krijg je een klein icoontje op je scherm te zien, maar het overkwam me meermaals dat ik sommige objectieven toch nog over het hoofd zag waardoor ik die zijmissies al snel links liet liggen. Hetzelfde geldt voor een aantal icoontjes die je in elk level kunt verzamelen door ze te vernietigen. Toch is het een leuke toevoeging voor mensen die een extra uitdaging willen.

De campagne liet me een beetje onverschillig achter, maar de multiplayer die me nog restte bleek het equivalent van het licht aan het einde van de tunnel. MI6 Ops is vergelijkbaar met de Spec Ops modus van Call of Duty. Er zijn elf missies die je zo snel mogelijk moet zien te volbrengen en die zich afspelen op locaties uit de singleplayer. Een opdracht is bijvoorbeeld alle vijanden doden of enkele PC's hacken vooraleer tegenstanders ze kunnen vernietigen. Persoonsmijnen en turrets kunnen je daarbij helpen. Deze modus is leuk voor even en het is vooral opmerkelijk hoe uitgebreid de opties zijn die je hebt. Als je de moeilijkheidsgraad van je vijanden kunt tweaken tot op het niveau van hun granaatworpfrequentie en je jezelf oneindig veel munitie kunt geven weet je dat je een uniek spel aan het spelen bent. Je kunt zelfs de opties waarmee je vrienden gespeeld hebben importeren om op een eerlijke manier hun score te proberen verpulveren.

De amusante multiplayer toont zichzelf.

De echte multiplayer kan je online of met vier in split-screen spelen en is waar de echte fun zich bevindt. Naast (Team) Deathmatch en een variant op Last Man Standing kun je een speltype spelen dat draait rond het te pakken krijgen van de Golden Gun. Het is een wapen waarmee je score vervijfvoudigt en waarmee je maar één keer moet schieten om iemand te doden. Verder is er een modus waarin je als eerste met elk beschikbaar wapen iemand moet gedood hebben om te winnen, maar het allerleukste speltype is het te pakken proberen krijgen van een bom. Als je de bom draagt verdien je extra punten, maar je moet hem op tijd doorgeven want anders krijg je een explosie in je gezicht. Enkele heel originele modi die garant staan voor uren spelplezier.

Zeker omdat ook hier heel wat dingen te tweaken vallen. Wat dacht je van het verhogen van de schade die wapens aanrichten of het bestraffen van spelers die langer dan drie seconden stilstaan? Daarnaast zijn er mods die de grootte van spelers halveren zodat ze nergens meer op kunnen klimmen en die ervoor zorgen dat je armor moet oppakken om je leven te herstellen in plaats van even dekking te zoeken. Mijn persoonlijke favoriet is de combinatie van een modus die alle kogels in paintballs verandert en eentje die ervoor zorgt dat geraakte vijanden weggeslingerd worden als lappenpoppetjes. Realisme ftw!

GoldenEye 007: Reloaded is een geslaagde kruising tussen de succesformule van GoldenEye uit 1997 en enkele hedendaagse features, maar een zelfde revolutie ontketenen als het N64-spel doet het zeker niet. De singleplayer tracht voldoende variatie te bieden door de combinatie van stealth met actie en de optionele missies. Het spel is er echter nergens in geslaagd een wow-gevoel bij me achter te laten en heeft te kampen met enkele bugs en een stealthaspect dat niet voldoende uitgewerkt is. Bovendien begint de campagne na een tijdje een beetje eentonig te worden. De multiplayer is een pak leuker en onderscheidt zich van andere hedendaagse shooters door enkele originele spelmodi en gigantisch veel spelopties. Dat is dan ook de reden waarom dit spel nog een zeven krijgt, want er de volle pot voor neertellen is haast onrechtvaardigbaar in een tijd van FPS-games die het allemaal net iets beter doen.

De review van Goldeneye 007: Reloaded doorgenomen, en je hebt wel zin om het spel in huis te halen? Dat kan, want de game is vanaf nu voor de X360 en de PS3 beschikbaar. De Wii-versie van vorig jaar ligt ook nog steeds in de rekken.

7 / 10

Lees ook dit