GOTY 2018 - Red Dead Redemption 2 nodigt je uit om het rustig aan te doen
Mindfulness op de prairie.
De laatste jaren worden we op het vlak van games goed verwend. Daar is 2018 gelukkig geen uitzondering op. Voordat de vuurpijlen en champagnekurken echter de lucht in gaan, blikt de redactie van Eurogamer Benelux terug en zet het zijn favoriete games in de spotlight. Michiel ontvluchtte het drukke stadsleven om zich compleet te verliezen in de wereld van Red Dead Redemption 2.
Het is alweer vijf jaar geleden dat Grand Theft Auto 5 uitkwam. De wachttijden tussen Rockstar-games hebben de afgelopen jaren dan misschien Bethesda-achtige proporties aangenomen, toch lukt het de ontwikkelaar telkens opnieuw om de hooggespannen verwachtingen in te lossen. Ook Red Dead Redemption 2 slaagt daar moeiteloos in, hoewel de game een heel ander soort ervaring biedt dan zijn voorganger.
Wat mij vooral opviel, is hoe Red Dead Redemption 2 op veel vlakken een stuk beperkter aanvoelt dan Grand Theft Auto 5, maar je tegelijkertijd heel wat meer vrijheid biedt door een bijna overdreven oog voor detail. Die enorme diepgang werkt echter nooit storend. In tegenstelling tot veel andere openwereldgames geeft Red Dead Redemption 2 je immers de mogelijkheid om hele brokken van de game links te laten liggen, waardoor de nadruk volledig ligt op het op je eigen tempo verkennen van de uitgebreide en wondermooie spelwereld.
Zo is je wapenarsenaal in Red Dead Redemption 2 een stuk minder uitgebreid dan in Grand Theft Auto 5 en krijg je logischerwijs ook niet de keuze uit tientallen verschillende voertuigen om in rond te scheuren. Daartegenover staat echter dat alle aanwezige gameplayelementen tot in de puntjes zijn uitgewerkt. De nadruk ligt bijvoorbeeld niet op het verzamelen van tientallen schietijzers, maar eerder op het vinden van die ene revolver of rifle die perfect bij jou aansluit, en die te voorzien van onderhoud, modificaties en de gepaste munitie. Wil je daar geen tijd aan spenderen, dan rekent de game je daar echter nooit op af. Je standaardwapens zijn immers meer dan voldoende om de game mee uit te spelen. Het is maar een van de vele manieren waarop Rockstar Games je enorm veel diepgang aanbiedt, zonder dat die ooit als een verplichting aanvoelt.
Dat enorme oog voor detail komt ook het verhaal van de game ten goede. De vele details dwingen je als het ware om alles rustig aan te doen, wat perfect aansluit bij de leefwereld van hoofdpersonage Arthur Morgan. Red Dead Redemption 2 draait immers rond het afsluiten van een tijdperk. Arthur en de rest van de Van der Linde-bende zijn een van de laatste overblijfselen van de negentiende-eeuwse migratiegolf naar de Verenigde Staten waarin vrijheid en avontuur centraal stonden. Rond de eeuwwisseling raakt die levensstijl echter steeds meer in verval door toedoen van een maatschappij die in stoomtreintempo richting een snellere en meer gedisciplineerde, industriële samenleving evolueert. Het trage tempo van de game brengt je echter terug naar de gloriedagen van weleer waar Arthur en de anderen met zoveel nostalgie naar terugkijken: niets moet, alles mag. Of je nu je tijd wilt spenderen aan jagen, vissen, gokken of het overvallen van nietsvermoedende reizigers, de game laat je alle vrijheid om zelf te bepalen waar je die dag zin in hebt.
Dat betekent niet dat je zomaar een vrijgeleide krijgt. Uiteraard vragen al die activiteiten een inspanning. Om je succes tijdens een dagje vissen te verhogen, koop je best eerst het juiste aas. De beste jachtplaatsen liggen mogelijk een heel eind van je kamp verwijderd. En ook het plannen van een overval en het op afstand houden van potentiële getuigen vraagt de nodige voorbereidingstijd. Ook hier dwingt Red Dead Redemption 2 je echter nooit om nodeloos tijd te investeren in activiteiten die je amper of niet interesseren. Aangezien de beloningen voor al die activiteiten eerder beperkt zijn, voel je je in tegenstelling tot veel andere openwereldgames nooit benadeeld wanneer je bepaalde evenementen links laat liggen. Ook de map in de game draagt daaraan bij. Terwijl die in pakweg Assassin's Creed overwoekerd is met schreeuwerige iconen die om je aandacht smeken, is de map in Red Dead Redemption 2 veeleer een oase van rust die uitnodigt om alles op je eigen tempo te ontdekken.
Enkel tijdens de hoofdmissies gaat het tempo opvallend de hoogte in. De nieuwe industriële samenleving wacht immers niet op Arthur en zijn kompanen, maar legt zelf het tempo op. Dat enorme contrast met de rest van de game zorgt ervoor dat je je perfect kunt inleven in de radeloosheid van Arthur en zijn nostalgisch verlangen naar een rustiger tijdperk. Ook wanneer je later in de game voor het eerst de 'grote stad' Saint Denis bezoekt, overmeestert datzelfde gevoel je. Hoewel Saint Denis bijzonder rustig is in vergelijking met Los Santos in Grand Theft Auto 5, staat de stad toch in schril contrast met de rest van de game. Het lawaai, de vele mensen en paardenkarren... Na vele uren op de prairie te hebben rondgedwaald, begrijp je perfect waarom de leden van de Van der Linde-bende zich helemaal niet thuis voelen in de moderne maatschappij.
Met een bijna obsessief oog voor detail heeft Rockstar Games een wereld gecreëerd waarin je vele tientallen uren kunt verdwalen. Die details zijn echter steeds optioneel, en dienen net daardoor een hoger doel. Ze halen bewust het tempo uit de game, en geven je zo een perfect inzicht in de leefwereld van Arthur Morgan en zijn nostalgie naar vervlogen tijden waarin niets moest en alles mocht. De momenten waarop de ontwikkelaar het tempo de hoogte injaagt, confronteren je meer dan ooit met het snelle en bevreemdende tempo van de moderne samenleving, en de enorme uitdaging voor Arthur Morgan en zijn kompanen om daar een plaats in te vinden. Red Dead Redemption 2 is daardoor niet alleen een briljante openwereldgame waarin je uren kunt verdwalen, maar slaagt er ook als geen ander in om van de gameplay een hulpmiddel te maken om je helemaal in het verhaal onder te dompelen.