Gran Turismo 7 review - Het oude dametje onder de racegames
UPDATE: PlayStation VR2 review.
De Gran Turismo 7 review van Carl jaagt je het circuit op. Of ja, eerder de garage.
Ik noemde Gran Turismo eerder al het oude dametje onder de racegames. De reeks is elegant en heeft een bijzonder rijke geschiedenis, maar het blijft koppig zijn eigen ding doen ongeacht hoe de tijden veranderen. Gran Turismo 7 brengt geen verandering in die oerconservatieve aanpak. Integendeel, ter ere van de vijfentwintigste verjaardag van de reeks zet ontwikkelaar Polyphony Digital net extra hard in op de merkwaardigheden van Gran Turismo. Het resultaat is charmant maar verouderd.
In februari 2023 werd een gratis update geïntroduceerd waardoor je de PlayStation VR2 kunt gebruiken om Gran Turismo 7 te spelen. De specifieke Gran Turismo 7 PlayStation VR2 review vind je onderaan deze pagina.
Gran Turismo 7 review
Alles in Gran Turismo 7 draait rond de passie voor autocultuur. Daar zit ook meteen het grote verschil tussen Gran Turismo en concurrerende reeksen zoals Forza. Gran Turismo 7 is geen game voor raceliefhebbers maar voor autoliefhebbers. Werkelijk alles staat in het teken van passie voor wagens, met de GT World-singleplayermodus als beste voorbeeld. In het Café word je via menukaarten door verschillende evenementen gegidst. Die menukaarten fungeren tegelijk als presentaties over bijvoorbeeld de evolutie van de Ford Mustang, Europese hot-hatches en veel meer. Luca, de uitbater van het Café, en zijn vrienden geven je complimenten en meer info over je wagenpark. En features als de Carwash dienen geen ander doel dan je wagen nogmaals in de schijnwerper te zetten. Gran Turismo 7 is gemaakt door autofanaten voor autofanaten, en die passie spat van het scherm.
De keerzijde van die focus op wagens in plaats van op racen wordt overduidelijk wanneer je het circuit op trekt. Hoewel bochten nemen erg realistisch en genuanceerd is, blijven andere aspecten ondermaats. Botsingen met tegenstanders of de vangrail vertragen je wagen amper. Visuele schade is zo goed als volledig afwezig. De offroadwegligging is absoluut niet realistisch. En ook de artificiële intelligentie van je tegenstanders heeft amper een update gekregen tegenover vorige delen in de reeks. Nog steeds volgen je tegenstanders te braaf hun lijntjes en is er geen sprake van realistische, risicovolle reacties. Kortom, de situatie is zo goed als ongewijzigd tegenover hoe de reeks het er in de jaren 00 van afbracht. Racen in Gran Turismo was nooit slecht, maar het hinkt enorm achterop vergeleken met de nuance en de spanning die je vindt in andere racegames zoals Project CARS, Assetto Corsa en - ja - Forza Motorsport.
Waar Gran Turismo 7 de concurrentie wel voorbijsteekt, is de visuele presentatie. Zowel het exterieur als het interieur van de wagens worden met veel liefde voor detail weergegeven. De wagens zien er zelfs zo fotorealistisch uit dat je in de 'Scapes'-modus (daarover later meer) geen onderscheid kunt maken tussen de foto die als achtergrond dient en de virtuele wagen. Ook buiten het circuit is Gran Turismo 7 overweldigend mooi. Het Café wasemt een heerlijke gezelligheid, met zijn warme bruine interieur en prachtige shots van koffie. Koppel dat aan die typische jazzy soundtrack van de reeks en je hebt een game die stijl uitademt. Gran Turismo 7 is een audiovisuele showcase voor de PlayStation 5.
Op andere vlakken brengt de 'old-school' aanpak van Gran Turismo 7 het er trouwens wel beter vanaf. Net zoals vroeger heb je de juiste rijbewijzen nodig om aan specifieke toernooien deel te nemen. Die kun je halen in de rijschool, waar je diverse opdrachten krijgt voorgeschoteld om je raceskills aan te scherpen. Goud halen in die uitdagingen is even moeilijk als verslavend en maakt je daadwerkelijk een betere chauffeur. Bovendien gaat Gran Turismo 7 radicaal in tegen de trend in racegames om je vanaf het begin alle speelgoed te geven. Zo moet je wagens en disciplines echt verdienen en stap voor stap unlocken. De singleplayermodus voelt daardoor aan als een epische tocht, waarbij je langzaam maar zeker de meer dan 400 wagens probeert te verzamelen.
Tegelijk kun je je niet van de indruk ontdoen dat Polyphony Digital de verkeerde prioriteiten heeft. Alles staat namelijk zodanig in het teken van passie voor autocultuur en het overbrengen van details over auto's, dat talloze belangrijke facetten van Gran Turismo 7 halfbakken aanvoelen. Zoals gezegd zijn bepaalde aspecten van het rijgedrag en de AI van tegenstanders erg verouderd. Ook het dynamische tijd- en weersysteem roept gemengde gevoelens op: niet elk circuit ondersteunt regen of de transitie van nacht naar dag. In elke race in de singleplayermodus word je bij de start helemaal achteraan geplaatst - ongeacht wat je positie in een kampioenschap precies is. En de 'Scapes' die je wagens in gefotografeerde omgevingen plaatsen, zijn vaak erg slordig, met bijvoorbeeld bevroren voetgangers in de achtergrond of een bizarre waas in een bepaalde scène in Brugge. Gran Turismo 7 is een bijzonder inconsistente ervaring.
Tot slot is er nog de Music Rally-modus. Polyphony Digital schuift die naar voren als een innovatieve nieuwe modus die spelers doet genieten van een combinatie van rijden en muziek. In de praktijk is het echter een veredelde 'time trail'. Je doet immers niks anders dan zo snel mogelijk over een circuit rijden om zoveel mogelijk afstand af te leggen in een zo kort mogelijke tijd. De aanwezigheid van muziek en een teller die je overgebleven 'beats' toont, verandert daar niks aan. Een bizarre en onnodige toevoeging.
Gran Turismo 7 is een frustrerende game. Enerzijds blijft het rijgedrag op asfalt fantastisch en is de visuele presentatie subliem. Anderzijds doen elementen zoals de ondermaatse AI en het gebrek aan een schademodel flink de wenkbrauwen fronsen. Het lijkt wel alsof de tijd is blijven stilstaan sinds Gran Turismo 3. Heel veel aspecten zijn bovendien halfbakken, zoals het dynamische tijd- en weersysteem dat niet op alle tracks beschikbaar is, de slordige 'Scapes' en de volkomen zinloze Music Rally. De 'old-school' aanpak om elementen stap voor stap te unlocken wordt dan weer wel geapprecieerd, net als de passie voor auto's in de GT World-modus die aanstekelijk werkt. Gran Turismo 7 blijft het oude dametje van de racegames: charmant, maar o zo conservatief.
Gran Turismo 7 PlayStation VR2 review
Gran Turismo 7 VR kun je spelen na het downloaden van een gratis update. Nochtans is het in het begin bijzonder onduidelijk hoe je de VR modus activeert. De menu's van de game worden namelijk in de zogenaamde 'Cinematic Mode' weergegeven, normaal het domein van niet-VR content. Zodra je een race of specifieke VR feature ondersteunt, switcht het echter naar de traditionele first-person VR modus. Het vergt wat wennen, maar de overgang is zo naadloos dat het uiteindelijk niet stoort.
Gran Turismo 7 VR is één van de weinige PlayStation VR2 titels die geen gebruik maakt van de PlayStation VR2 Sense controllers. Je racet namelijk via de normale DualSense controller, met ongewijzigde controls. Enerzijds is dit een gemiste kans, want het gebruik van de Sense controllers had je handen op het stuurwiel mogelijk kunnen maken - waardoor je bijvoorbeeld ook op een immersieve manier manueel zou kunnen schakelen. Anderzijds wordt dat gemis opgevangen door de ondersteuning van racewielen. De toestellen die door de base game ondersteund worden, zijn namelijk ook bruikbaar in VR.
De audiovisuele presentatie van de VR modus roept gemengde gevoelens op. De ervaring in de cockpit van je auto is ronduit subliem. Het interieur is zo gedetailleerd dat je het nauwelijks van het echte leven kunt onderscheiden. De hoogte en je gezichtsveld zijn eveneens net zo realistisch als een wagen besturen in het echt. En je moet niet langer een knop indrukken om achter je te kijken: daarvoor werp je simpelweg een blik op je zijspiegels en achteruitkijkspiegel. Het is onvoorstelbaar overtuigend en moeilijk om hierna nog terug te gaan naar de niet-VR modus. Maar tegelijk merk je dat de fotorealistische graphics van de normale game drastisch terug worden geschroefd om de VR modus mogelijk te maken. Circuits zien er redelijk kaal uit, met veel minder gras en relatief veel pop-in.
De eyetracking van de PlayStation VR2 speelt hier ook een grote rol in. Gran Turismo 7 maakt namelijk gebruik van 'foveated rendering', namelijk het feit dat enkel waar jij naar kijkt op de hoogst mogelijke resolutie wordt weergegeven. Zaken in je perifeer zicht zijn van een beduidend lagere resolutie - rond de 240p zelfs. Afhankelijk van hoe breed je perifeer zicht is, kan dit echter bijzonder storend werken. Ik vond het persoonlijk aangenamer om deze optie uit te zetten, zodat enkel de uiterste randen van het scherm een lager niveau van detail hadden.
Hoe dan ook is Gran Turismo 7 VR een indrukwekkende manier om de game te spelen. De extra immersie vanuit de cockpit waarbij je in de spiegelsk kunt kijken, maakt het zelfs te verkiezen boven de normale modus. Grafisch betaal je weliswaar een heftige prijs. Hou er ook rekening mee dat de ervaring vele malen indrukwekkender is met een racewiel.
De Gran Turismo 7 review vond plaats op de PlayStation 5.