Gran Turismo PSP

Dit zijn specifieke activiteiten die je tot een goed einde moet brengen om licenties te ontvangen. Breng je wagen tot stilstand binnen een bepaald vlak, zorg ervoor dat je over de finish komt zonder van de baan te gaan of drift tien seconden lang, dat soort dingen. Weet je genoeg uitdagingen tot een goed einde te brengen binnen een bepaalde klasse, dan mag je deelnemen aan de moeilijkere challenges. Dit alles is vergelijkbaar met het behalen van een rijbewijs in de vorige delen van Gran Turismo en is nog steeds erg vermakelijk. Bovendien leer je een heleboel rijtechnieken bij die vervolgens gebruikt kunnen worden in de drie eerder beschreven spelmodi.

Het rijden op zich is nog steeds een combinatie van strategisch gas geven en gebruik maken van de zwaktes van je tegenstanders. Doordat ook GT PSP niet uitgerust is met een schademodel kun je naar hartelust tegen andere racepiloten aanschuren om een scherpe bocht alsnog te kunnen nemen zonder dat je daarvoor bestraft zal worden. Ook de manier waarop wagens reageren als je tegen ze aanbotst is bijna lachwekkend te noemen. Laat maar eens een tegenstanders tegen de achterkant van je eigen voertuig rijden en kijken wat voor effect dat geeft...helemaal niets! We zitten ondertussen in het jaar 2009 en dit soort dingen zijn niet meer aanvaardbaar, zelfs niet als het gaat om een draagbare titel.

Leg je je neer bij die typische elementen van Gran Turimso dan valt er nog wat plezier uit deze titel te halen. De besturing zit goed eens je leert werken met de vierpuntstoets of de thumbstick, al blijft het een beetje prul- en precisiewerk om je voertuig succesvol doorheen bochten te wringen. De echte fanaten kunnen gelukkig in een gedetailleerd optiemenu allerlei instellingen aanpassen zodat hun wagen precies zal reageren zoals ze dat willen. Sterkte van de vering, de hoogte van de ophanging en de spanning van de banden zijn slechts enkele voorbeelden van de dingen die elk afzonderlijk aanpasbaar zijn. Op dit vlak is Gran Turismo nog steeds een rasechte simulator, wat het dan ook dubbel zo spijtig maakt dat de rest niet mee aan het evolueren is.

Grafisch valt GT PSP ergens tussen deeltje drie en vier binnen de PS2-reeks, wat zeker niet slecht is. Vooral tijdens replays merk je dat wagens mooi blinken en alles er aanvaardbaar uitziet. Toegegeven, de achtergronden bestaan soms uit enkele lelijke bordkartonnen platen, maar over het algemeen hebben we te maken met een mooie racer. Het enige wat vooral stoort is de manier waarop de verschillende onderdelen van de parcours 'aan elkaar zijn geplakt'. Je ziet letterlijk witte lijnen op de grond lopen waar men stukken weg tegen elkaar heeft gezet, en dat geeft een slordige indruk. Wel heeft de ontwikkelaar duidelijk moeite gedaan om heel wat verschillende motorgeluiden in het spel te stoppen. Elke wagen klinkt lichtjes anders en dat zorgt voor een extra snuifje realisme. De soundtrack op zich is wat repetitief, maar gelukkig is er de optie om je eigen nummers richting het spel te uploaden.

De laatste teleurstelling die aan GT PSP verbonden is is het ontbreken van een online modus. Ondertussen hebben we het als een vanzelfsprekendheid aangenomen dat we via het internet tegen elkaar kunnen spelen, en zeker bij een racegame zou dit tot de mogelijkheden moeten behoren. Polyphony ziet er blijkbaar zelfs geen graten in om de optie om ghosts via wi-fi te downloaden niet aan het spel toe te voegen, wat doorgaans aangenomen wordt als het absolute minimum. Mocht je een kameraad hebben die ook GT voor de PSP in huis heeft, dan kun je gelukkig wel nog ad-hoc tegen elkaar racen. Ook auto's uitwisselen vormt lokaal geen probleem, maar ook hier ontbreekt enige vorm van online ondersteuning.