GTA Online review
Groeten uit San Andreas.
Daar sta ik dan. Strak in het pak, met een kek hoedje op. Ik richt mijn doorgeladen pistool op de winkeleigenaar, die met zweet in zijn bilnaad contant geld in een zak stopt. Het gaat mij niet snel genoeg, dus jaag ik als ongeleid projectiel een paar kogels door de tent heen.
En met succes. Enkele seconden later ren ik namelijk met de buit de winkel uit richting mijn voorgeparkeerde vluchtauto. Op weg naar rijkdom. Op weg naar roem. Op weg naar... laat maar. Voor ik er erg in heb, lig ik onder een felgroene Pegassi Infernus geprakt en krijg ik van een gefrustreerd Duits knulletje nog enkele verwensingen naar mijn hoofd geslingerd. Welkom in Grand Theft Auto Online.
De online wereld van San Andreas is nog steeds zoals ik het me tijdens mijn laatste bezoek van ongeveer een jaar geleden herinner. Auto's scheuren met een noodvaart door de straten van Los Santos, terwijl een peloton agenten erachteraan scheurt. Elders gooit een of andere idioot vanaf het dak granaten naar alles wat beweegt, terwijl enkele meters verderop een gecrashte helikopter nog wat nasmeult. Het is na amper een half uurtje spelen al duidelijk. Grand Theft Auto Online is ook op de huidige generaties consoles een goddeloze anarchie waarin iedereen elkaar het leven zuur maakt.
Een paar uur later stopt er een donkere bolide pal voor mijn neus. Uit reflex trek ik mijn shotgun, maar ik aarzel om de trekker over te halen. Door het aanhoudende getoeter lijkt de onbekende bestuurder op een impulsieve joint venture aan te sturen. Achterdochtig stap ik in. Terwijl mijn door het lot bepaalde partner in crime als een snelheidsmaniak rondrijdt, schiet ik als psychopathische bijrijder op nietsvermoedende voetgangers. Het ritje mondt al snel in Bonny & Clyde-taferelen uit, waarbij steeds meer zwaailichten en sirenes opdoemen. Ons kortstondige maar intense avontuur eindigt uiteindelijk in een doodlopend steegje met onze door politiekogels doorzeefde lichamen zij aan zij op de grond.
De kracht van Grand Theft Auto Online zit dan ook in het sociale aspect. Samen een auto stelen om vervolgens onbekende terreinen te verkennen of een spoor van vernieling achter te laten. Dit soort spontane heroïsche momenten zijn echter schaars. De Free Mode is vooral weggelegd voor eenzame spelers die andere eenzame spelers zoveel mogelijk willen irriteren. Er zijn amper regels. En de paar regels die er zijn, lapt iedereen het liefst aan zijn laars. De vrijheid is in de offline wereld van Grand Theft Auto V een zegen, maar is in Grand Theft Auto Online eerder een vloek.
De meer gestructureerde Online Jobs bieden hierbij uitkomst. In theorie kun je zelfs met maximaal dertig man knallen en racen. De game is rijk aan een flink aantal Deathmatches, Last Team Standings, Races, Missions enzovoorts. In de volgende update worden daar ook de langverwachte Heists aan toegevoegd. Het idee van gezamenlijk een grote kraak plannen, op spectaculaire wijze ontsnappen en uiteindelijk je bankrekening flink spekken, doet menig speler watertanden. Er is dus voldoende (toekomstige) content in Grand Theft Auto Online om je bezig te houden.
Het schort echter aan de uitvoering daarvan. De praktijk wijst namelijk uit dat je al blij moet zijn als je met de helft van het aantal spelers aan een Online Job begint. Je brengt hierdoor veel tijd in de lobby door, wachtend op spelers die zich maar mondjesmaat aansluiten. Wat op zijn beurt weer resulteert in afhakers die het wachten beu zijn. En eenmaal gestart, is het ook nog maar eens afwachten of iedereen daadwerkelijk het potje afmaakt. Het is dan ook raadzaam zo snel mogelijk bij een crew aan te sluiten of zelf een op te zetten.
Een ander heikel punt is het gebrek aan balans in matchmaking. Met een beetje pech beland je als level 5 groentje in een Deathmatch met alleen level 50+ spelers. Deze hebben om te beginnen door hun vergaarde Skill Points betere vaardigheden tot hun beschikking, zoals nauwkeuriger schieten en meer gezondheid. Daar komt soms ook nog eens bij dat ze (afhankelijk van de instellingen) met hun vetgespekte spaarrekening over een flink wapenarsenaal beschikken. Drie keer raden wie er uiteindelijk kanonnenvoer is? Dit gebrek aan balans is een demotiverende handicap voor beginnende spelers.
Daarnaast kampt de game met de nodige technische mankementen. Net als op de vorige generaties consoles kent Grand Theft Auto Online ook op PlayStation 4 en Xbox One een valse start. Zo zijn er in de eerste week installatieproblemen en complicaties bij het overzetten van personages. Dit is volgens Rockstar Games zo goed als verholpen, maar op het moment van schrijven regent het nog steeds klachten op het forum van de ontwikkelaar. Je kan ook rekenen op vastlopers, waardoor je genoodzaakt bent de game opnieuw op te starten. Ook word je soms om onduidelijke redenen uit de lobby gekickt. Zeker gezien de wacht- en laadtijden van Grand Theft Auto Online erg lang zijn, zuigt dat het plezier uit de game.
Dat Rockstar Games op offline gebied standaard eersteklas werk aflevert, bewijst de ontwikkelaar al ruim vijftien jaar. Grand Theft Auto Online is echter van een andere orde. Het is een imperfecte parallelle wereld van Grand Theft Auto V. Het zijn twee compleet verschillende games die alleen de prachtige omgeving van San Andreas gemeen hebben. De online wereld van Grand Theft Auto heeft absoluut de aantrekkingskracht, maar kent momenteel te veel gebreken om je langdurig aan zich te binden.