Skip to main content

GTA: Chinatown Wars (hands-on)

Niet zomaar een afhaalchinees.

Toen Grand Theft Auto: Chinatown Wars voor het eerst werd aangekondigd voor de Nintendo DS op de E3, was er veel twijfel rond de game. De GTA-franchise heeft het nooit echt goed gedaan op Nintendo-platformen (en daarmee bedoelen we dat die paar GTA-games voor de Gameboy niet bepaald super waren) en het was afwachten in welke mate Nintendo ontwikkelaar Rockstar zou toelaten om volledig hun eigen ding te doen op de DS.

Die vrees was ongegrond want Chinatown Wars was op en top GTA en voor velen de langverwachte terugkeer naar de stijl die de reeks hanteerde voor GTA3 ten tonele verscheen. De pers vond het geweldig maar de verkoopcijfers bleven uit. Uitgever Take-Two zegt tevreden te zijn met hoe de titel het deed, maar dat houdt hen niet tegen om de game vooralsnog ook op de PSP en iPhone uit brengen. Met een aantal aanpassingen en verbeteringen natuurlijk. Wij konden onze handen leggen op een PSP-versie.

De meest voor de hand liggende verandering is eigen aan de verhuis van DS naar PSP. Met een touchscreen minder heeft Rockstar alle touch-based minigames moeten vervangen door quicktime events met knoppen. Deze laten zich gelukkig nog vrij gemakkelijk vertalen naar Sony’s platform. Het breken van een raam bijvoorbeeld doe je nu in plaats van met de stylus tegen het scherm te tappen door afwisselend de L- en R- knoppen in te drukken.

Het voelt eigenlijk zo natuurlijk aan dat je niet zou denken dat het ooit anders geweest is. Nog een gevolg van de platformswitch is dat er nu nog maar één scherm is om op te werken, maar ook dit brengt geen ingrijpende verandering met zich mee. Dankzij het grotere scherm heeft Rockstar waar nodig de inhoud die normaal op de twee DS-schermen verschijnt simpelweg naast elkaar kunnen zetten. Dit brengt geen ingrijpende gameplayveranderingen met zich mee en de iconische cartoonachtige filmpjes voor en na de missies kijken zelfs gemakkelijker dan voorheen.

Aan de graphics zelf heeft Rockstar weinig veranderd. Het topdownview dat doet denken aan de eerste GTA-games is nog steeds aanwezig, al zijn er hier en daar wel eentrok de indruk dat het spel gewoonweg soepeler loopt op de PSP dan op de handheld van Nintendo.

Ook op het vlak van gameplay zijn er een aantal updates doorgevoerd. Zo is er een kleine uitbreiding van de drugshandel die je kunt voeren in het spel. Ook zijn er een paar nieuwe missies aanwezig. We hebben echter geen van beide kunnen aanschouwen in de korte speeltijd die we hadden dus we kunnen hierover niet in detail treden.

Het enige wat niet denderend was in de PSP-versie was de besturing. Niet dat input via de D-pad op de DS zo ideaal was maar de ‘control nub’ op de PSP is en blijft een afschuwelijke manier om een personage te besturen en in Chinatown Wars voor de PSP heb je geen andere keuze. In een spel waarin het toch vrij belangrijk is om altijd de volledige controle over je character te hebben (je ontsnapt niet zomaar aan een Wanted-level van vier sterren) is het frustrerend om die control nub altijd vanonder je duim te voelen glijden.

GTA: Chinatown Wars was een uitstekende game op de DS en het ziet er naar uit dat het op de PSP alleen maar nog beter wordt. De unieke cellshaded stijl, die aanvankelijk bedacht was om het spel werkende te krijgen op de DS, en de korte minigames die over heel het spel verspreid zijn zorgen ervoor dat de game zich voldoende distantieert van voorgaande iteraties van de franchise. Het is een spel dat op de DS meer succes verdiende, en ik hoop van harte dat het publiek deze keer wel een tweede keer omkijkt naar deze game. Alleen spijtig van die control nub. Kijk zeker uit naar onze review van het spel in de loop van oktober.

Lees ook dit