Guild Wars 2 Review
Even lang wachten, maar beter dan Godot?
Wanneer er als reviewer een elektriciteitspanne nodig is alvorens je over een game begint te schrijven, dan kan je er prat op gaan dat de game in kwestie een MMO is. En bovendien nog niet eens zo'n slechte ook. Het overkwam mij met Guild Wars 2, ArenaNets langverwachte en veelbesproken opvolger voor de uit 2005 daterende voorganger met dezelfde naam. Zowel ik als enkele honderdduizenden andere spelers zijn intussen best onder de indruk van wat Guild Wars 2 te bieden heeft, getuige daarvan mijn goede eerste bevindingen en de verkoopsstop die kort na de release werd afgekondigd. Of dat enthousiasme enkele weken later nog steeds gerechtvaardigd is en wat de game nu precies wel en niet is, dat lees je in deze review.
Hoewel de jarenlange hype het ons graag anders liet geloven, speelt Guild Wars 2 als een heuse MMORPG. Het hamsterwiel waarin je als speler vrolijk blijft rondrennen, quests voltooit en uitrusting verzamelt, wordt door Guild Wars 2 niet heruitgevonden. Wel durfde ArenaNet het aan na te denken over wat door haast alle andere MMO's als de standaard aanpak gezien wordt en morrelden ze vervolgens hier en daar wat aan die geijkte patronen. Dit zorgt ervoor dat Guild Wars 2 zich vooral van de concurrentie onderscheidt door niet de competitie tussen spelers, maar wel hun spelplezier op de eerste plaats te stellen. Dit manifesteert zich in handige inventoryfuncties om supplies meteen naar je bankaccount te versluizen, monsters die iedereen ervaring en beloningen opleveren, grondstoffen die door elke speler verzameld kunnen worden en niet enkel door de snelste, de afwezigheid van exponentieel stijgende levelvereisten en ga zo maar door.
In combinatie met het ontbreken van enige maandelijkse abonnementsgeld, maakt dit van Guild Wars 2 de ideale MMORPG voor éénieder die dit aparte genre altijd al eens uit wilde proberen, maar werd afgeschrikt door de financiële investering. Deze mensen zullen allicht ook blij zijn te horen dat de game perfect op je ééntje speelbaar is en de ideale structuur bevat om zo nu en dan eens een avond jezelf in te verliezen. Dit is meteen ook een punt dat door sommige spelers, waaronder mezelf, als negatief ervaren kan worden. In Guild Wars 2 krijgt de speler zodanig veel zelfstandigheid dat de klassieke afhankelijkheden tussen verschillende klassen wegvallen en samenspelen met anderen niet verhinderd, maar vooral ook niet aangemoedigd lijkt te worden. Niet dat het problematisch is, want er is wel een partysysteem en de dynamische evenementen verspreid over de wereld trekken doorgaans voldoende spelers aan om toch voor even heldengroepjes te verenigen rond één en dezelfde doelstelling. Het is wat vroeg om te zeggen of het gebrek aan partyvoordelen een goede ontwerpbeslissing was, maar heel wat mensen lijken alvast individueler te spelen dan doorgaans het geval is in een MMORPG.
Over de aanpak van de dynamische gebeurtenissen had ik het eerder al in het artikel met eerste bevindingen, maar er moet me toch iets van het hart. Het beloningssysteem werkt namelijk zo dat een beperkte deelname aan zo'n evenement je zonder veel moeite de maximale beloning oplevert. Met als gevolg dat verdere deelname aan het evenement als tijdverlies aanvoelt. (Tijdverlies in een MMO, de ironie) Dit gaat de hele opzet van intergerelateerde dynamische gebeurtenissen waarbij je als spelers de NPC's bijstaat enigszins voorbij. Waarom immers deze NPC's bijstaan doorheen een ketting van evenementen als je in de helft van de tijd meer beloond kan worden door te pendelen tussen evenementen waaraan je telkens net lang genoeg deelneemt om maximaal beloond te worden?
Die beloningen zijn overigens niet het enige waaraan nog wat gesleuteld mag worden. De spotgoedkope prijzen waartegen spelers wapens en uitrusting via de Trading Post aanbieden bijvoorbeeld. Zelfs al is het je geluksdag en vind je een exotisch wapen waarop je flink wat winst denkt te zullen maken, dan is dat buiten het economische genie gerekend dat al zo'n wapen te koop heeft aangeboden en vooral het feit dat zijn prijs amper één koperstuk hoger ligt dan wat een NPC je ervoor zou geven. Toegegeven, ArenaNet kan niet verantwoordelijk gehouden worden voor spelers zonder noemenswaardige hersenactiviteit, maar zoals het nu is, is de Trading Post als verkoper enkel winstgevend voor craftingmaterialen en bijzonder schaarse items. Loot of items van eigen makelij er met wat winst verkocht krijgen is haast onbegonnen werk.
Misschien verwacht ik wel te veel van de Trading Post, maar het voelt zoms heel zinloos aan wanneer je eerst sieraden of wat anders craft om die vruchten van je werk achteraf enkel bij een NPC te kunnen slijten. Dat haast niemand items via de Trading Post koopt is allicht te wijten aan het feit dat er een alternatieve markt is waarop steevast betere items worden aangeboden. Met Karma, een beloning voor deelname aan de dynamische evenementen, kan je namelijk terecht bij gespecialiseerde verkopers die tegen relatief weinig karmapunten heel goede items aanbieden. Hopelijk neemt ArenaNet beide markten een keer goed onder de loep, want hoewel opnieuw geen spelbreker, schort er toch wat aan de balans tussen beide.
Perfect is Guild Wars 2 dus niet, maar dat belet me niet de game volmondig de leukste MMO van de afgelopen jaren te noemen. Niet in het minst omdat ArenaNet het aandurfde vastgeroeste conventionele mechanismen los te wrikken en eens ferm te oliën waardoor het geheel ook effectief één samenhangend geheel geworden is. De combat is hier een goed voorbeeld van. Weg met het statisch afspelen van telkens opnieuw hetzelfde rijtje skills, in Guild Wars 2 krijg je een specifieke skillset afhankelijk van het wapen dat je hanteert. Die skills kan je aanvullen met een selectie klasseskills waardoor ingenieuze tactieken mogelijk worden, al dan niet met behulp van andere spelers om het combosysteem uit te buiten. Tel daar nog eens bij dat aanvallen ontwijken haast noodzakelijk is en je krijgt een skillgebaseerd combatsysteem dat zich toch voldoende van de concurrentie weet te onderscheiden.
Wat voor mij evenwel de grootste drijfveer vormde om urenlang verder te spelen is de wereld waarin Guild Wars 2 zich afspeelt. Niet alleen het feit dat elk gebied z'n unieke evenementen heeft waarvan de schaal enkel vergroot naarmate je in level stijgt, maar vooral de prachtige vormgeving ervan blijft verbazen. Wat ArenaNet ons hier voorschotelt is zuiver vakmanschap, zonder enige twijfel. Waar we MMO's gewoonlijk spelen ondanks de magere grafische kwaliteiten, toont Guild Wars 2 dat het ook anders kan. De game zal geen grafische potten breken, maar de weidse vergezichten over groene velden, sprookjesachtige wouden, middeleeuwse stadjes, ijspaleizen, dorpen onder water, massieve standbeelden en ongetwijfeld nog zo veel meer zijn allen zo prachtig vormgegeven, geplaatst en ingekleurd dat screenshots nemen een tweede natuur wordt tijdens het spelen.
Bovendien beseft ArenaNet ten volle dat hun wereld boordevol mooie plekjes, fijne details en beloningen zit. Ze gaan er zelfs zo ver in dat de wereld verkennen, speciale plaatsen bezoeken en naar hoge plekken klimmen met ervaring beloond wordt. Dit maakt van Guild Wars 2 een exploratiegedreven MMO en dankzij de handige kaart en prachtige wereld zelf is het telkens opnieuw een plezier om een gebied voor honderd percent te verkennen (en daarvoor beloond te worden). Cynici zullen zeggen dat de exploratie net ver te zoeken is omdat al deze zaken aangeduid staan op je kaart. Fout, alle zaken om honderd percent te behalen in een gebied staan inderdaad aangeduid, maar er komt vaak wat platforming kijken bij het bereiken van de vista's hogerop en naast de aangeduide plekken zijn er tal van verborgen schatten en zelfs heuse puzzelplatformparcoursen te ontdekken voor wie de omgeving zorgvulding uitkamt.
Ik zou best nog even kunnen doorgaan over het uitgebreide craftingsysteem, de NPC's die zo nu en dan onverwacht uit de hoek komen, het feit dat quests vaak op diverse manieren voltooid kunnen worden of de World vs Worldmodus, maar het merendeel daarvan werd al besproken in dit artikel en de elektriciteitspanne is intussen al een tijdje voorbij waardoor ik nog wat Guild Wars 2 wil gaan spelen. Wat PvP betreft is vooral World vs World een interessant gegeven. Hierin nemen drie serverpopulaties het op tegen elkaar en trachten ze elk grondstoffen te verzamelen, belegeringswapens te bouwen, kastelen te veroveren en meer van dat soort dingen. Helaas had ik er geen uren wachttijd voor over, maar het feit dat de servers steeds volzaten kan allicht beschouwd worden als een positief verdict.
Hetzelfde geldt overigens voor mijn verdict. Waar over andere MMO's wel eens gezegd wordt dat ze pas interessant worden eens je als speler het maximale level bereikt hebt, is dat in Guild Wars 2 net niet het geval. ArenaNet zag in dat het absurd is om spelers eerst urenlang aan het lijntje te houden met uitgerokken, saaie content en de beste content pas op level 80 aan te bieden. Hun aanpak is dan ook even simpel als effectief: Spreid alle content over de eerste tachtig levels. Dat maakt van Guild Wars 2 een MMO die zonder twijfel een breder publiek kan aanspreken dan z'n concurrenten. Ben je dus op zoek naar een MMORPG met een lage instapdrempel die kwaliteit boven kwantiteit plaatst en waarin je je kan verliezen zonder er noodzakelijkerwijs je echte leven bij te verliezen, dan zal Guild Wars 2 jou absoluut niet teleurstellen.
De review van Guild Wars 2 doorgenomen, en je hebt wel zin om het spel in huis te halen? Dat kan want de game is nu verkrijgbaar voor de PC en Mac!