Skip to main content

Halo 5: Guardians multiplayer review

De terugkeer van de koning.

Eurogamer.nl - Aanrader badge
De multiplayer van Halo 5: Guardians mist nog enkele features die de vorige Halo's zo speciaal maken, maar biedt een ijzersterke ervaring.

De multiplayer van Halo 5: Guardians moet grote schoenen vullen. Na de zwakke ontvangst van het onlinecomponent van Halo 4 en het fiasco met de Master Chief Collection is het bij 343 Industries alle hens aan dek om terug een plaats in de harten van Halo- en shooterfans te veroveren.

343 Industries heeft bij het ontwikkelen van de multiplayer van Halo 5: Guardians enkele pijlers voorop gezet. De eerste is een gelijk, eerlijk speelveld. De ontwikkelaar heeft de armor abilities uit de voorgaande Halo's uit het raam gegooid en geeft iedere speler een set Spartan abilities. Deze vaardigheden heb je te allen tijde tot je beschikking. Je kunt sprinten, vijanden rammen met een shoulder charge, je thruster pack gebruiken, op obstakels klimmen en vijanden van bovenaf de grond inboren. Die vaardigheden voegen een nieuwe laag aan de Halo-gameplay toe, maar staan het schieten als belangrijkste attractie niet in de weg.

Dat schieten is vloeiender dan ooit, mede dankzij de tweede pijler waaraan Halo 5: Guardians moet voldoen: een stabiele 60 frames per seconde. Om dat te kunnen realiseren, zijn enkele opofferingen gemaakt. De voornaamste is de traditionele splitscreen-modus. Halo is van oudsher een sociaal gebeuren, of je nu samen op de bank elkaar een kopje kleiner maakt of online in een lobby met vrienden van over de hele wereld communiceert. De ontbrekende mogelijkheid om samen op één console te spelen is een erg groot gemis, zelfs al is het voor goede redenen. Het is een klap voor het niet-competitieve onlinegedeelte in Halo.

Bekijk op YouTube

De ontwikkelaar zet namelijk zwaar in op dat competitieve. Het wil Halo opnieuw op grote toernooien zien schitteren. De game is met behulp van professionele spelers ontwikkeld en dat voel je ook: de aim assist in deze Halo is lager dan ooit. Mikken vergt meer vaardigheid dan je van andere consoleshooters gewend bent. Iedere playlist geeft je na tien matches een ranking, die je daarna enkel kunt verhogen door te winnen.

Dat systeem van ranken beloont teamwerk, maar straft spelers die alleen een playlist ingaan. Indien je teamgenoten niet willen communiceren of gewoon niet goed genoeg zijn om te helpen, kun je zo algauw in een lage divisie terechtkomen. 343's matchmaking-algoritme probeert teams van gelijkaardig niveau bij elkaar te rapen, maar slaagt daar niet altijd in.

Momenteel kun je enkele traditionele shootermodi spelen in de Arena, zoals Slayer en Capture the Flag. De regels hiervan zijn ten opzichte van de vorige Halo-releases weinig veranderd en zijn nog altijd spannend om te spelen. Breakout is een nieuwe, op eliminatie gebaseerde modus die specifiek gericht is op de meer competitieve spelers. Je krijgt één leven per ronde en moet het andere team uitroeien. Spannend om te spelen met een team, maar enorm pijnlijk wanneer je met slechte teamgenoten of te sterke tegenstanders wordt opgezadeld.

Er ontbreken echter ook heel wat modi die je ondertussen standaard bij een Halo-game verwacht. Big Team Battle, Oddball, Infection, King of the Hill, Juggernaut: ze zijn allemaal vermist, zelfs wanneer je een custom game maakt. Door hun afwezigheid lijdt de Arena soms wat aan een gebrek aan variatie.

Het alternatief is Warzone, dé grote verrassing van de Halo 5: Guardians-multiplayer. Daarin ga je met een team van twaalf een ander team te lijf op een slagveld waarin op allerlei manieren punten te verdienen vallen. Er zijn basissen om over te nemen en te verdedigen. Af en toe spawnen computergestuurde vijanden, die een heleboel punten opleveren wanneer je hen uitschakelt. Of je kunt de kerncentrale in het vijandelijke team laten ontploffen om zo de overwinning te behalen. Je doelstellingen kunnen iedere minuut veranderen waardoor je continu je aandacht erbij moet houden.

Potjes Warzone kunnen tot twintig minuten in beslag nemen, maar voor de spelers met minder tijd is er ook Warzone Assault. In die verkorte versie speelt een team de rol van aanvaller en het andere team dat van verdediger. Je doel is om de kerncentrale van de vijand op te blazen. Door de verkorte duur van Warzone Assault kun je echter weinig van de grootste troef van die modus genieten: het REQ-systeem.

Wanneer je Arena- en Warzone-matches afwerkt, krijg je naast XP namelijk ook REQ-points. Met die punten kun je REQ-packs kopen die niet alleen uit weapons skins en cosmetische items bestaan, maar ook uit wapens en voertuigen voor Warzone. Tijdens je matches Warzone krijg je zo beschikking over betere en betere wapens terwijl de game vordert. Zo kun je spawnen met een Sniper Rifle, of in een tank. Het is een systeem waaraan je even moet wennen, maar eenmaal je de kneepjes begrijpt, is Warzone een groot genot.

REQ-packs kun je ook met echt geld kopen. Dat is een op het eerste gezicht vreemde beslissing van 343 Industries, maar hierdoor kan de ontwikkelaar wel alle toekomstige DLC gratis aanbieden. Na enkele potjes Arena of Warzone heb je sowieso ook genoeg REQ-points verdiend om een nieuwe Gold pack te kopen, dus je hoeft nooit geld uit te geven tenzij je dat zelf wilt. Je voelt je nooit door andere spelers benadeeld. De server kan het soms wel laten afweten, waardoor je in een spelletje Warzone opeens geen nieuwe wapens meer kunt kopen.

Na het drama van de Master Chief Collection is de hamvraag of 343 Industries voor een stabiele ervaring kan zorgen. Iedere game in Halo 5: Guardians speelt zich op een dedicated server af; er is geen peer-to-peer-alternatief beschikbaar. Je kunt de locatie van je datacenter niet kiezen, dus kom je af en toe in games terecht die zich afspelen op servers in Noord-Amerika of een ander werelddeel. Wanneer headshots opeens niet meer als headshots tellen verliest de game snel zijn allure. Je vindt wel snel games en kunt na een game in de lobby blijven. Halo 5: Guardians is heel wat stabieler dan zijn voorganger, maar qua onlinebeleving is het niet perfect.

De multiplayer van Halo 5: Guardians is nog niet perfect. Het mist de gekke gametypes en splitscreen-modus die de vorige Halo's zo sociaal maken. De basisgameplay blijft echter ijzersterk en de strijd voor een hogere ranking of een nieuw REQ-pack is heerlijk intens. Het aanbod van gametypes en maps zal in de loop der tijd ook alleen maar vergroten. De koning van de competitieve multiplayer heeft dus zijn troon met verve opgeëist.

Wil je meer Halo? Lees dan zeker ook Halo 5: Guardians campaign review.

Lees ook dit