Headmaster review - Koppie erbij houden
Koppie erbij houden.
In Headmaster kop je op voetballen en probeer je op die manier bordjes te raken om punten te scoren. Een ogenschijnlijk simpel concept. Ontwikkelaar Frame Interactive rekt de formule echter tot het uiterste en maakt van het project bijna een statement door het een 'anti-sportgame' te noemen. Volgens de studio is de game namelijk veel meer dan tegen een bal koppen. De ontwikkelaar benadrukt daarbij vooral het controlesysteem, dat uitblinkt in simpelheid en accuraatheid. Gedurfde statements, maar kloppen ze ook?
Eén vergelijking kun je bij het beoordelen van Headmaster alvast niet uit de weg gaan. Frame Interactive heeft erg goed naar Portal gekeken. Niet alleen de structuur van een reeks testen die in moeilijkheidsgraad stijgen is overgenomen, maar er is ook een heus verhaal. Net zoals in Valves puzzelgame is er meer aan de hand dan de eerste indruk doet vermoeden.
Dat die inspiratiebron zo duidelijk is, hoeft niet negatief te zijn. De game beschikt namelijk over heel fijne humor. Tussen de testen door krijg je vaak briefjes van de enige medewerker van het Football Improvement Center, waarbij hij kleine tekeningetjes en woordgrapjes maakt. Om nog maar te zwijgen over de gehele sfeer van je opleidingscentrum. Dat vormt door de prikkeldraad op de achtergrond en ludieke propagandaboodschappen over de luidspreker een geslaagde parodie op totalitaire instellingen. Als je bij een van de testen een pinata en mariachizangers inclusief sombrero voorgeschoteld krijgt, kun je al helemaal je lach niet meer inhouden.
Niet alleen op vlak van het verhaal reikt de game veel dieper dan de eerste indruk doet vermoeden. Ook de gameplay haalt namelijk het onderste uit de kan. In het begin doe je niks meer dan koppen tegen ballen om zo bordjes te raken die je een bepaalde score geven. Maar elke test introduceert nieuwe elementen. Van houten keepers die je doelwitten bedekken tot drones die de scorebordjes doen rondvliegen en hoepels die constant rondbewegen, Headmaster blijft bij elke test verrassen. De game is zo een geslaagde en vooral unieke hybride: een puzzelgame waaraan fysieke vaardigheden gekoppeld zijn.
Dat zorgt voor een enorm aangename game. Tot je geconfronteerd wordt met de moeilijkheidsgraad. Headmaster is in de basis al geen simpele game. Er is ontzettend veel precisie nodig om met een goede kopbal de scorebordjes te raken, zeker als de bal met een rotvaart vanuit een hoek naar je toekomt. De game blijft tot bij het eerste examen echter een aangename moeilijkheidsgraad behouden. De testen lopen gradueel op qua uitdaging. Zo rond test vijftien loopt het echter mis. Plots bereik je een enorme piek in moeilijkheid. Genoeg sterren verzamelen bij de individuele testen om het tweede examen te lijf te gaan, wordt op die manier al een herculeaanse taak. Het vormt een immense domper op de spelvreugde die Headmaster je voor de rest wel biedt. Vanaf dat punt verzandt de hele ervaring in een trail and error-affaire die je briesend van frustratie in je zetel achterlaat.
Lof is er wel voor de controls. Je bestuurt de hele game enkel door rond te kijken. Een controller komt er nooit aan te pas. Door menu's navigeren is simpel met een klein richtkruis dat toont naar wat je precies kijkt. Maar het is tijdens de gameplay dat de controle de meest cruciale rol speelt. In een game waarin precisie zo belangrijk is, klinkt een controlesysteem gebaseerd op bewegingen die door een PlayStation Camera geregistreerd moeten worden gedoemd om te mislukken. Maar de tracking van de PlayStation VR werkt geweldig. Zo is het altijd jouw fout als je een doelwit mist. Ook de physics van de voetballen die op je afvliegen, zijn steeds geloofwaardig. De game haalt je op die manier nooit uit de illusie dat je echt op een veld staat en aan het leren bent om correct te koppen.
Alle elementen voor een wereldgoal zijn aanwezig: het satirische verhaal doet je vaak luidop lachen en de puzzels die je voorgeschoteld krijgt blinken uit in intelligentie en originaliteit. De tracking werkt eveneens perfect, waardoor je een mislukte doelkans nooit op de technologie van de PlayStation VR of de game kunt steken. De te snel stijgende moeilijkheidsgraad vormt echter een kopstoot in het gezicht van het potentieel van de game. Van een ontspannen potje koppen naar een frustrerende ervaring: Headmaster mist bij de afwerking het doel en is dus een gemiste kans.
Headmaster is nu verkrijgbaar, exclusief voor de PlayStation VR.