Heavy Rain (hands-on)
De eerste uren uit het spel.
De besturing van het spel vraagt wat gewenning. Je gebruikt de R2-knop om vooruit te bewegen, met de linker-analog toets bestuur je je hoofd (en de richting waarnaar je kijkt) en met de rechterstick voer je handelingen uit. Het is verre van evident en kan voor sommigen zelfs een afknapper zijn, maar volgens ons is het een goede keuze. Door de acties die je uitvoert aan de stick te koppelen, bouw je een logische band op tussen speler en avatar. Je verplaatst je sneller in de rol van het personage en bent heer en meester over je acties. Het systeem laat ook veel intenser toe om met objecten te interageren omdat je spieren als het ware aan je controller zijn gelinkt. Toch had er wat ons betreft een iets vlottere samenhang mogen zijn tussen camera en beweging. Aangezien het standpunt af en toe verspringt, loop je plots in een andere richting dan je thumbstick aangeeft, je zal er echter geen enkele clue door missen.
Grafisch gezien kent de game een ongeziene kwaliteit. Critici kunnen gerust beweren dat het niet de pracht en praal haalt van een Assassins Creed 2 of een Uncharted 2, maar Heavy Rain blinkt uit in realisme. De ruwe sfeer en de verdoezelde aan lager wal geraakte buurt springt in het niets tegenover Venetië, maar het past even goed volledig in de beleving van het spel. In het winkelcentrum waarover we het eerder hadden merk je effectief blurry textures, maar dit hoort ook zo als je als een bezetene je door het publiek probeert te worstelen. De effecten zijn dan weer wel van hoog niveau net als de vloeiende acties. Gevechten zijn haast superealistisch en net doordat je spieren als het ware aan je controller zijn vastgebonden kan je de animaties zelf voorspellen…en opvangen. Wanneer een belager plots met een mes uithaalt voel je gewoon aan dat je naar links of rechts kan duiken, waarna je hem met een vallende ladder uit evenwicht kan brengen. Ook het geluid draagt enorm hard bij aan de sfeer en weet op elk moment wel de juiste toon te zetten.
Nog een aardigheid is het gebruik van meerdere camerastandpunten op één scherm. Net als in Fahrenheit ga je hierdoor als het ware een virtuele tijdsdruk nabootsen. Je moet wel handelen, want dit staat er te gebeuren en jij bent er getuige van…Het wordt slechts op enkele selectieve plaatsen toegepast, maar het idee zit goed.
Heavy Rain bevat heel wat quicktime events, en elk hebben ze verscheidene resultaten. Het leuke hieraan is wel dat het spel zich helemaal laat draaien naargelang jouw acties. Je zal lang niet elke vuistslag ontwijken en misschien word je wel eens hardhandig tegen de grond geslagen met de stoel die jij net wilde afpakken, maar in de volgende scène ga je net diezelfde stoel ontwijken en met een rake één-twee op het gezicht wel een indruk hebben achtergelaten. De actie vloeit als het ware verder naargelang jouw handelingen, heerlijk is dat.
Heavy Rain is een veelbezongen en sterk gehypte titel, maar wij geloven alvast dat dit terecht is. De preview versie die wij konden spelen geeft ons goede hoop dat het resultaat niet minder episch zal worden dan verwacht. Een intrigerend verhaal, een waaier aan mogelijkheden en bakken vol regen en sfeer vormt de kern van de gameplay. De echte charme zit echter in de uitwerking en de aandacht voor details, waarlijk al je handelingen voelen aan als een natuurlijk verlengstuk van je avatar. Als dit een nieuwe richting is waarin videogames kunnen evolueren, dan heeft Quantic Dreams hiermee alvast een gigantisch succes klaargestoomd, eentje waar latere titels nog jarenlang getoetst aan zullen worden.