Heavy Rain

Net als Mafia II hebben we Heavy Rain ondertussen al heel wat keren gezien. Vorig jaar tijdens Leipzig werd een uitgebreide preview getoond en tijdens de E3 afgelopen keer mochten we zelf aan de slag met het spel. Het level op het autokerkhof wist ons dusdanig te imponeren dat we zin in meer kregen. We waren dan ook wat blij dat we een exclusieve presentatie van het nieuwe personage, Ethan Mars.

Ethan Mars is een man met problemen. Hij is bijna depressief, is van een heerlijke zonnige stad naar een regenachtige plaats verhuisd en zijn vrouw is niet meer bij hem. Twee jaar voordat Heavy Rain begint, is het gezin van Ethan het toonbeeld van perfectie: twee schattige zoontjes, een leuke vrouw en een gelukkig leven.

Dit alles verandert op het moment dat Jason, Ethan's oudste zoontje, door een ongeluk om het leven komt. Ethan's leven wordt op de kop gezet en hij en zijn gezin worden nooit meer dezelfde. Deze korte introductie zal de proloog zijn van Heavy Rain.

Door het verlies van zijn oudste zoon is de relatie met de jongste onder druk komen te staan. Ethan geeft zichzelf nog steeds de schuld van datgene wat gebeurd is wanneer Heavy Rain echt begint, op het moment dat hij en Shaun, zijn jongste zoon, verhuizen.

De demonstratie die wij te zien kregen toonde meteen aan dat Heavy Rain een spel wordt dat niet voor iedereen geschikt zal zijn. Want wat gebeurde er tijdens de demo? Eigenlijk niets. Je bent Ethan en je leidt samen met Shaun je leven, dat is het en meer gebeurt er niet.

Shaun is net door Ethan opgehaald van school, waarna ze samen de middag doorbrengen in hun huis. Shaun gaat wat televisie kijken en jij kan onderzoek doen in het huis. Zet de wasmachine aan, ga buiten wat basketballen of kijk samen met Shaun naar tekenfilms. Het mag allemaal en niets is verplicht.

Bij het zien van al deze dingen kregen we een beetje een dubbel gevoel. Aan de ene kant was de bedoeling om een band tussen het personage van de speler, Ethan dus, en Shaun, iets dat redelijk leek te lukken. Aan de andere kant was het zo dat we een level kregen te zien waarin 25 minuten lang helemaal niets gebeurde.

Hoe beter jij voor Shaun zorgt in dit level, hoe sterker de band tussen beide zal zijn, iets dat later in de game nog een rol zal spelen. Maak jij hem eten en zorg je dat hij zijn huiswerk maakt, dan zal de band tussen Ethan en Shaun langzaam groeien. Ga je maar wat in een hoekje zitten en laat je Shaun aan zijn lot over, dan zal hij zelf eten bereiden en zijn huiswerk niet maken. De keuze is aan jou hoe je deze relatie wil portretteren. Het spel blijft jouw canvas en de keuze is aan jou om ermee te doen wat jij wil.

Ook Ethan zal te maken krijgen met de Origami Killer, de seriemoordenaar waar het verhaal van Heavy Rain om draait. Shaun zal namelijk gekidnapt worden door de moordenaar en Ethan zal alles in zijn macht moeten doen om hem veilig thuis te krijgen. De ondertitel van de game is niet voor niets 'Hoe ver zou jij gaan om iemand te redden waarvan je houdt?'.

Het probleem met het level dat we te zien kregen, was dat het nogal kunstmatig aanvoelde. Je bent een flinke tijd bezig met eigenlijk helemaal niets doen. Nu wist David Cage, visionair achter het spel, wel te melden dat er maar twee of drie van dit soort gedeeltes in de game zitten, maar desalniettemin weten we niet hoeveel gamers dit trekken wanneer ze eenmaal aan het spelen zijn.

Daarnaast waren er nog heel wat problemen met andere dingen in de demo. De voice-acting klonk enorm gemaakt, houterig en voelde gewoon stroef aan. Het was lang niet slecht, maar de pauzes tussen vraag en antwoord waren net iets te lang en de teksten voelden te geschreven aan. Het leek alsof George Lucas aan de gesprekken meegeschreven had.

Ook kreeg je niet echt het gevoel dat je een relatie tussen Ethan en Shaun aan het opbouwen was. Op een gegeven moment zat Ethan op zijn kamer en keek hij een homevideo van hemzelf, samen met Shaun, Jason en zijn vrouw. Dit moment wist meer emotie op te roepen dan de hele twintig minuten die de rest van de demo duurde. Een simpele cutscene leek het doel dus meer te bereiken dan een zeer uitgebreid stuk met gameplay.

Desalniettemin is het idee achter deze scene indrukwekkend. Ben jij streng tegen Shaun, dan zal hij roepen dat hij je haat en zal Ethan daadwerkelijk geraakt zijn hierdoor. Ben je aardig en laat je hem iets langer opblijven, dan zal dit de relatie goed doen. Hoe dit precies zijn invloed zal hebben in de latere delen van het spel, wilde Cage nog niet vertellen, maar het is duidelijk dat het weldegelijk het spelverloop zou veranderen.

Het is een enorm risico om een dergelijk level meteen aan het begin van het spel te plaatsen. De speler kan al heel snel denken 'dit is toch geen spel?' en de game wegleggen om hem nooit meer op te pakken. Aan de andere kant zet zo'n scene wel meteen de sfeer neer voor de rest van het spel, een element dat heel belangrijk zal zijn in Heavy Rain. Het zal uiteindelijk vooral van de voice-acting, de teksten en het verhaal afhangen of Heavy Rain een succes zal worden. We zijn positief, maar we hebben wel de nodige kanttekeningen bij dit project.

Overigens zullen we dit weekend nog een uitgebreid artikel over de manier waarop Heavy Rain voor een acteur anders is dan bijvoorbeeld theater of film. Tijdens de presentatie liet de acteur waarop Ethan Mars gebaseerd is zijn licht schijnen over het spel, de techniek en de manier van werken.