Skip to main content

Hitman - Episode 1 review - Groeten uit Parijs

Groeten uit Parijs.

Op een paar kleine schoonheidsfoutjes na levert IO Interactive een sfeervolle wereld met veel vrijheid en replaywaarde.

Hitman komt in episodes uit en van elk deel komt er een review. Een definitief eindoordeel volgt na de laatste episode.

Op het juiste moment en op de juiste plaats toeslaan. Dat is wat het spelen van de Hitman-games zo aanlokkelijk maakt. De charme van Agent 47 is niet gun blazing door levels rennen. Het gaat namelijk om verkennen, plannen, verkleden en sluipen. Behoedzaamheid dus. Maar ook om falen. Keer op keer, net zolang tot je de perfecte moord hebt uitgevoerd. In Blood Money werd die kunst dankzij diens vrijheid naar een hoger niveau getild, waardoor het lineaire Absolution toch als een stukje verraad aanvoelde. In deze nieuwe Hitman heb je de touwtjes echter weer volledig zelf in handen.

De eerste twee trainingsmissies in de proloog vormen een vlotte inleiding om de fijne kneepjes van het vak te leren. Je eerste uitdaging is een gepensioneerde meesterdief op een partyschip liquideren, waarna je een Amerikaanse landverrader in een militaire hangar op Cuba naar het hiernamaals helpt. Beide levels demonstreren met verve dat er talloze manieren zijn om je doelwitten om te brengen. En tegen de tijd dat je net een beetje bent warmgelopen, blijkt dat slechts een tipje van de sluier te zijn. De vrijheid komt in modestad Parijs namelijk pas echt tot zijn recht.

Bekijk op YouTube

In galakostuum loop je stoïcijns over de rode loper. Achter een imposante fontein rijst de ingang van een pittoreske château, die ter gelegenheid huisvesting biedt aan een chique modeshow. Hoewel er links en rechts alternatieve routes voorhanden zijn, loop je linea recta richting de hoofdingang. Daar stuit je direct op Victor Novikov, een van de twee namen op je notoire lijstje. Het is verleidelijk om meteen je pistool te trekken. Maar met tientallen getuigen en een handjevol gewapende kleerkasten staat die roekeloze handeling gelijk aan zelfmoord.

Terwijl je de Russische oligarch schaduwt, raak je al snel onder de indruk van de bedrijvigheid binnen de muren van het kasteel. In de ene ruimte lopen opgedirkte modellen quasi-nonchalant over de catwalk, terwijl in een ander vertrek het personeel zich over de hapjes van de gasten ontfermt. Verkleed als ober, bewaker, stylist of wat dan ook ga je volledig in de menigte op. Het loont ook om de bijwijlen humoristische gesprekken van anderen af te luisteren. Koks klagen over hun onderbetaalde baantje, bodyguards roddelen over hun despotische baas en een theatrale modeontwerper snauwt de visagisten af. De geloofwaardige wereld van Hitman leeft daardoor als nooit tevoren.

Die gesprekken leiden in uitzonderlijke gevallen ook naar opportunities. Hierin krijg je hints die je kunt volgen en je uiteindelijk naar een gelegenheid leiden om je doelwit te elimineren. En dankzij de aangepaste Instinct Mode mis je nooit interessante personen en voorwerpen. Vind je het echter storend dat de ontwikkelaar je bij het handje houdt, dan zet je die en enkele andere opties simpelweg uit. Het is dus vooral een handreiking naar onervaren spelers zonder doorgewinterde huurmoordenaars ermee op te zadelen.

Ondanks dit soort reddingsboeien is de kracht van de game dat je continu wordt geprikkeld om buiten kaders te denken. Net op het moment dat je de gedragspatronen van je doelwit hebt geanalyseerd en de perfecte moord hebt beraamd, stuit je alweer op een efficiëntere methode om hem aan zijn einde te brengen. Maar terwijl je die aanslag voorbereidt, ontdek je per toeval een amusantere manier om de klus te klaren. Van een messcherpe brievenopener in de nek tot iemands hoofd gorgelend in de plee. Van een flinke dosis rattengif in het eten tot een kroonluchter die 'per ongeluk' naar beneden plettert. Niets is te gek. Er zijn tientallen manieren om iemand om het leven te brengen. En je wilt ze het liefst allemaal uitproberen.

Het rijke arsenaal aan moordmethodes is grotendeels te danken aan de imposant grote omgeving. Zo is Parijs al zes keer groter dan het grootste level uit Hitman: Absolution. Mooi gedekte tafels, antiek meubilair en klassieke schilderijen zorgen voor een sfeervolle en detailrijke omgeving. Elke ruimte is weer anders. Naast een overvloed aan moordkansen zijn er meestal ook alternatieve routes via het balkon of een regenpijp om door het level te manoeuvreren. Maar ook in de tuinen en parkeerplaatsen met onder meer de iconische Eiffeltoren aan de horizon is het nodige te ontdekken. IO Interactive maakt het je niet gemakkelijk, maar belemmert je nergens. Waar een wil is, is een weg.

Hoewel je jezelf al snel in de wereld verliest, zijn er wel enkele schoonheidsfoutjes. De AI is altijd al de achilleshiel van de serie geweest en ook in deze editie is die bij vlagen dubieus. Vooral in hectische situaties reageren de NPC's onrealistisch. Zo kun je ongestoord als een malloot rondrennen zonder dat het iemand opvalt, maar word je soms als verdacht beschouwd wanneer je je onberispelijk gedraagt. Een ander irritatiepunt zijn de lange wachttijden in The Showstopper-missie waar laden ruim een minuut duurt. Ook het bladeren door het menu verloopt niet erg gesmeerd. Dat soort smetjes draaien de speelervaring niet de nek om, maar vormen wel een aandachtspunt voor de volgende episode.

Na een paar uur spelen ben je door de missies heen, maar je hoeft je tussen de bedrijven door niet te vervelen. Er is namelijk voldoende content om de levels nog een keer te spelen. Er zijn de nodige challenges om je op de been te houden, maar ook Contracts uit Absolution maakt zijn rentree. Hierin kan iedereen in de community elkaar uitdagen door eisen aan het doelwit, moordwapen en outfit te stellen. In de nieuwe Escalation-modus doorloop je in totaal vijf keer dezelfde missie, maar wordt er middels extra uitdagingen telkens een schepje bovenop gedaan. De uitdaging zit vooral in het feit dat je hier geen saves hebt en dus echt je hoofd erbij moet houden.

IO Interactive laat je in de eerste epsiode los in een indrukwekkende sandbox. Er zijn tal van ruimtes te ontdekken, mensen te besluipen en moorden te plegen. En dat is allemaal te danken aan de creatieve vrijheid en herspeelbaarheid. Agent 47 mag dan misschien zelf kaal zijn, maar dat staat in schril contrast met de rijke wereld van Hitman. Bloed aan je handen was nog nooit zo plezierig.

Hitman - Episode 1 is nu verkrijgbaar op de pc, PlayStation 4 en Xbox One.

Lees ook dit