Skip to main content

Hitman: The Complete First Season review - Verre van kaal

Verre van kaal.

Eurogamer.nl - Aanrader badge
Dankzij de sfeervolle sandboxes boordevol content excelleert Hitman vooral in creatieve vrijheid en herspeelbaarheid. Een moordgame.

Hitman: Absolution viel niet bij iedere digitale huurmoordenaar in de smaak. Ontwikkelaar IO Interactive heeft de daaraan schuldige lineariteit echter de nek omgedraaid. Hitman draait namelijk als vanouds om vrijheid. Er zijn talloze manieren om de omgeving te verkennen, de perfecte moord te beramen en ongezien ertussenuit te knijpen. Het is dan ook die creatieve speelruimte die van Hitman: Blood Money de beste game uit de reeks maakt. Of beter gezegd: maakte. Die eer behoort vanaf nu namelijk aan het nieuwste deel van de serie toe.

De grootste troef van Hitman's succes is de grootse opzet van de levels. Die zijn in 2016 periodiek als nieuwe episodes gelanceerd, maar inmiddels volledig beschikbaar. Parijs is door de talloze NPC's en harde muziek vooral hectisch, terwijl het weelderige Sapienza juist weer een oase van rust is. Hokkaido speelt zich hoofdzakelijk binnen de muren van een privékliniek af, terwijl je je tijd in Colorado vooral in de openlucht doorbrengt. Kortom, er is veel variatie tussen de detailrijke levels. Alleen Marrakesh komt er in vergelijking met de rest minder goed vanaf. Dat is namelijk vooral een onsamenhangend geheel van meerdere levels.

Bekijk op YouTube

Elke omgeving is een sandbox waarin je zintuigen overuren draaien. Dat is mede te danken aan de tientallen en soms zelfs honderden NPC's. De een roddelt met een collega over zijn leidinggevende, de ander dweilt op zijn gemak de vloer. Door je oren te spitsen vang je overigens niet alleen komische gesprekken op, maar filter je soms ook nuttige informatie over je doelwit. Zo blijkt dat de vrouwelijke bio-ingenieur er een geheime relatie met de golfleraar op na houdt, of de radicale activist nogal last heeft van dwangstoornissen. Interessant, want dat biedt jou weer nieuwe kansen. Elke passant heeft uiteindelijk zijn eigen rol in een overtuigend levendige en interactieve wereld.

In Hitman wordt je nieuwsgierigheid voortdurend geprikkeld. Telkens als je namelijk een level opnieuw start, ontdek je weer nieuwe ruimtes, voorwerpen en personen. Hoe beter je de omgeving kent, personages afluistert en gedragspatronen van je doelwitten analyseert, des te meer je hun achilleshiel blootlegt. Zo schakel je voortdurend van plan A naar plan B, om vervolgens toch bij plan C, D, E enzovoorts uit te komen. Je leert van je fouten en wordt steeds behendiger. Dat is de charme van Hitman: je groeit voortdurend in je rol als Agent 47.

Voor je het weet ben je niet meer de amateuristische, als yogaleraar verklede klungel die met een fiber wire in de aanslag door de bewaking betrapt wordt. Voor je het weet ben je namelijk een professionele huurmoordenaar die zijn slachtoffer op sluwe wijze in een oververhitte saunacabine lokt en als een dief in de nacht ertussenuit knijpt. Volledig geruisloos of juist met de nodige bombarie, het kan allemaal. Er zijn uiteindelijk tientallen manieren om je doelwitten om te leggen. Dankzij de vele Challenges word je op een ongedwongen maar aangename manier uitgedaagd om dezelfde missie op verschillende manieren te voltooien.

Hitman is dus een game die excelleert in herspeelbaarheid. Dat wordt ook nog eens ondersteund door de 'live content.' Zo levert de community zijn steentje bij door middel van Contracts, maar het is vooral interessant wat de ontwikkelaar als extra content toevoegt. In Escalation voer je dezelfde missie vijf keer uit, maar wordt er telkens een schepje bovenop gedaan. Het zijn echter de Elusive Targets die de (moord)show stelen. Die verschijnen slechts één keer en zijn daarnaast maar een gelimiteerde periode beschikbaar. Je hebt dus maar één kans. Puristen met stalen zenuwen komen helemaal aan hun trekken.

Valt er dan helemaal niks aan te merken op Agent 47's meest recente moordcampagne? Zeker wel. Het achtergrondverhaal die de verschillende missies aan elkaar knoopt zit vol heerlijke intriges, maar is te summier uitgewerkt waardoor je op je honger blijft zitten. Daarnaast worden dezelfde stemacteurs en soundtrack voor elke episode gerecycled. Ook de lange laadtijden liegen er niet om. En de eis om continu online te zijn, houdt met sporadisch gestotter de boel soms ook op. Dus nee: Hitman is niet perfect.

Het zijn echter kleine smetjes op een geweldig eindproduct dat in creatieve vrijheid en replay value uitblinkt. Elk level is groots opgezet en overtuigend sfeervol vormgegeven. Zes levels en enkele bonusmissies lijkt aan de zuinige kant, maar in dit geval staat kwaliteit ver boven kwantiteit. Ontwikkelaar IO Interactive daagt je namelijk met talloze Challenges, Contracts, Escalations en Elusive Targets voortdurend uit om het onderste uit de kan te halen. Bloed aan je handen was nog nooit zo plezierig.

Hitman is nu verkrijgbaar voor de pc, PlayStation 4 en Xbox One.

Lees ook dit