I Am Alive Review

Telkens ik de titel "I Am Alive" hoor, moet ik denken aan het semigelijknamige nummer "I'm Alive" van de metalband Disturbed. Het ideale nummer om 's morgens een grote glimlach op je gezicht te toveren en de dag vol goede moed uit te dagen. Jammer dat I Am Alive niet bepaald een gelijkaardige indruk nalaat.

I Am Alive, een nieuwe survival game van Ubisoft Shanghai, begint met een stuntdubbel van Nathan Drake genaamd Adam die uitkijkt op een tot ruïnes herleide stad. Gebouwen zijn aan het afbrokkelen, bruggen zijn gebroken, overleven is een dagdagelijkse taak geworden terwijl een grote stofwolk zorgt voor heel wat zichtbaarheidsproblemen. Hoe het komt dat de stad er zo uitziet is een mysterie waar naar verwezen wordt als 'the event' en die doorheen de game nader uitgelegd wordt. Jij bent op zoek naar je vrouw en dochter, waar je van gescheiden raakte wanneer 'the event' zich voordeed.

Zeer spannende premisse, ware het niet dat deze al snel de deur uit vliegt wanneer je een klein meisje genaamd Mei redt van een straatbende. Wanneer het meisje ziek wordt moet je op zoek naar medicijnen. Hierna volgen een hele reeks fetchqueestes die weinig of niks met de oorspronkelijke verhaalopzet van de game te maken hebben. Wel leuk is de manier waarop alles aan elkaar gebreid wordt. Door middel van een handycam houdt de protagonist een soort videodagboek bij, die tussen de verschillende hoofdstukken afgespeeld wordt.

Op vlak van gameplay heeft I Am Alive enkele zeer leuke ideeën. Het is dan ook zeer jammer om te zien dat ze niet volledig tot hun recht komen. Het merendeel van de game zul je al klimmend doorbrengen. Klinkt op zich niet bepaald een uitdaging, ware het niet dat je constant rekening moet houden met je staminavoorraad. Vergelijkbaar met Shadow of the Colossus en Metal Gear Solid 4 neemt deze af naar mate je inspanningen levert. Hoe meer je klimt, springt, je aan randen hangt... hoe sneller je stamina op zal raken. En wanneer deze volledig is opgebruikt en je hebt je einddoel niet bereikt, dan val je te pletter. Je moet dus zeer goed plannen om bepaalde stukken in de game tot een goed einde te brengen. Deze mechaniek zorgt zeker voor de nodige suspens. Naarmate de game vordert, vind je nieuwe stukken klimmateriaal, zoals een klimhaak, die je kunnen helpen om moeilijk te bereiken plaatsen te verkennen.

"I Am Alive bevat heel wat leuke gameplayideeën, maar elk idee wordt wel op één of andere manier teniet gedaan door technische problemen en een halve afwerking."

Op zich is de staminameter een zeer interessante mechaniek, ware het niet dat deze geplaagd wordt door enkele problemen. De bewegingen van deze Nathan Drake look-alike zijn namelijk heel stijf, alsof hij gemaakt is uit stukken bezemsteel. Iets wat tijdens het lopen opvalt, maar des te meer de irritatiezenuw zal raken tijdens het klimmen. Zo zal je personage in het overgaan van een horizontaal klimstuk naar een verticaal vaak niet doorhebben wat je precies wil. Hierdoor zal hij vaak heen en weer blijven bewegen op het horizontale stuk, waardoor hij onnodig energie verbruikt. Slechte controls zijn zo al vervelend, maar als je dan nog eens te pletter stort omdat je staminavoorraad opgebruikt is, dan is het dubbel vervelend.

Een tweede groot onderdeel van de gameplay zijn de gevechten met bendes die ook proberen te overleven in deze post-apocalyptische stad. Adam is aan het begin van de game bewapend met een machete en een pistool. Munitie is al even zeldzaam als een blinkende Charizard Pokémonkaart, dus zul je het merendeel van de game met een lege lader in je Glock rondlopen. Helemaal geen probleem aangezien je met je pistool mensen kunt bedreigen, zodat die hun aanval op je staken.

Echter blijkt de aandachtsspanne van de AI niet bepaald van lange duur te zijn. Een voorbeeldje: we worden aangevallen door twee bandieten, dus we nemen ons pistool in de aanslag. De twee staken hun aanvaln en steken hun handen in de lucht. We bevelen hen om achteruit te stappen, wat ze ook doen. Maar wanneer we ons pistool even laten zakken, hervatten ze hun aanval, waarop we ons pistool weer in paraatheid nemen. Dit kun je blijven doen tot je het beu wordt, gezien de vijandige AI keer op keer vergeet dat je een pistool bij je hebt.

Ook zit er geen echte evolutie in de gevechten. Aangevallen worden door een bende, de eerste dicht laten komen om hem te doden met je machete, om dan de andere met je pistool te bedreigen en hen bewusteloos te slaan of in een put te duwen. Na de zoveelste vijandige encounter hadden we het wel gehad.

Grafisch is I Am Alive een vrij grote teleurstelling. Niettegenstaande het een downloadbare game is (wat geen vrijstelling betekent, kijk maar naar Nexuiz, een waar grafisch pareltje), die zich afspeelt in een postapocalyptische wereld, mogen we toch wel enige kleur verwachten, niet? Het is een overgebruikt cliché om games uit deze generatie te beschrijven, maar I Am Alive maakt werkelijk gebruikt van elke grijs- en bruintint die het kleurenspectrum rijk is. Ook worden omgevingen vaak weggemoffeld achter een stofwolk, wat bijzonder lui overkomt. En het nodigt ook niet bepaald uit tot het verkennen van de wereld, die zich daar bij bepaalde momenten nochtans wel toe leent.