Ice Age 4: Continental Drift - Arctic Games Review

We herinneren ons allemaal de eerste Ice Age-film, die als een volleerde gitarist iedere emotionele snaar wist te raken op het goede moment. Dit succes was voor 20th Century Fox reden genoeg om het groene licht te geven voor een reeks van vervolgen, die één voor één niet dezelfde impact hadden als het origineel. Laatste film in de reeks kreeg als subtitel Continental Drift, en hoopt het succes van de eerste te herontdekken. Helaas zet deze de traditie van schaamtelijk cash-in vervolg moeiteloos voort. Reden genoeg voor Activision om een studio de taak te geven om een game te maken rond deze vierde film dus!

Waar eerdere Ice Age games de platform route opgingen, gooit Ice Age 4: Continental Drift - Arctic Games het over een andere boeg. Ontwikkelstudio Behaviour Interactive koos om er een partygame van te maken, die vorm krijgen rond een klein verhaal element.

Alles begint wanneer Sid een schat vol fruit vindt. Hij waarschuwt de rest van de kudde, maar wanneer deze ook ter plaatse komen, merken ze dat de schat dreigt weggekaapt te worden door een stelletje piraten. Nu moet er beslecht worden wie er met het fruit naar huis gaat. En dat gebeurt natuurlijk het best door tien minigames te spelen.

Elk van de minigames probeert op zijn eigen manier jouw behendigheid te testen. Racen is ietwat oververtegenwoordigd, en hoewel het uiterlijk van elke race minigame anders is, blijft het in de kern hetzelfde. Curling krijgt ook een minigame, wat toepasselijk is aangezien de films zich afspelen tijdens de ijstijd. In een andere minigame moet je bewegende doelwitten zien te raken, terwijl je met een andere de eekhoorn Scrat door de lucht navigeert van doelwit naar doelwit. Iedere minigame probeert op één of andere manier de bewegingsensoren van zijn respectievelijke console te integreren, en dat is naar behoren gelukt. Als je van zo'n dingen houdt natuurlijk.

Als het lijkt alsof we moeite hebben om het gameplay gedeelte uit te leggen, dan heb je volledig gelijk. Elke minigame duurt maar enkele minuten, hoogstens. Weinig voer voor reflectie dus. Maar waar wel iets over te vertellen valt, is de rest van de game. Aan het begin van iedere potje spelen, kun je kiezen tussen één van de twee groepen. De Herd, waar de helden van de films deel van uitmaken (en wat ons stiekem deed denken aan de 'Horde' uit World of Warcraft, om dan onironisch 'For the Herd" toe roepen wanneer we Scrat het luchtruim inschoten) en de Pirates, die natuurlijk de slechteriken zijn.

Alle stemmen worden verzorgd door de originele stemmenacteurs. Maar echt veel interessants wordt er niet gezegd. Veel oneliners die grappig zouden moeten zijn, komen half gebakken uit de oven. En we kunnen ons ook niet voorstellen dat het doelpubliek van deze game, duidelijk het jongere publiek, een andere mening is toegedaan.

Grafisch valt er toch ook iets op te merken. Aan het begin van deze consolecyclus werd beloofd dat games er als Pixarfilms zouden gaan uitzien. En hoewel dat soms het geval is, is die boodschap niet helemaal doorgedrongen voor deze Ice Age 4-game. De oorzaak hiervoor zal waarschijnlijk zijn dat de ontwikkelstudio de Wii-versie gewoon geport heeft naar PS3 en Xbox 360, met enkele kleine aanpassingen. Best ironisch dat een game gebaseerd op een animatiefilm (weliswaar niet van Pixar) dezelfde hoogstaande visuals niet behaald.