In the Mix featuring Armin van Buuren

Als je zo nu en dan eens een dancing – of heten zo'n dingen tegenwoordig clubs? - binnenstapt, dan heb je ongetwijfeld al eens van Armin van Buuren gehoord. En zelfs al ben je geen uitgaansbeest, dan hoor je de nummers van deze in Nederland geboren deejay regelmatig op de populaire radiozenders opduiken. Het werk van Van Buuren is het typische voorbeeld van het constant evoluerende genre 'eurodance', waarvan terugkerende, hemels klinkende vocals tussen de pompende beats door een kenmerk zijn. Of dat denk ik tenminste, gezien mijn interesse in dit soort muziek is blijven hangen toen ik de laatste keer "No Limit" van 2 Unlimited hoorde. In The Mix featuring Armin van Buuren, een gloednieuwe Wii-game, zal de fijne details alvast niet voor je uit de doeken doen!

Want hoewel In The Mix enkel draait rond één persoon – zijnde natuurlijk Armin van Buuren – kom je bitter weinig te weten over het reilen en zeilen van de man zelf. Je kruipt als het ware in zijn huid om in de Carrier Mode allerhande clubs over heel de wereld te gaan platspelen, maar over de carrière van de sample-koning zelf kom je bijna niets te weten. Al goed dat zijn kop op de cover van het spel staat, anders zou ik ontwikkelaar Foreign Media er nog van gaan verdenken dat hun spel gewoon een gemakzuchtig stukje shovelware is...

...maar spijtig genoeg is dat ook gewoon zo. In The Mix featuring Armin van Buuren geeft je de mogelijkheid om meer dan vijftig nummers als een ware deejay door elkaar te mixen, en dat door gebruik te maken van de unieke mogelijkheden die aan de bewegingsgevoelige Wii-afstandsbediening verbonden zijn. Wat moet je daaronder verstaan? Crossfaden tussen nummers doe je door de Wiimote van links naar rechts te bewegen, door knopjes (en dus ook je controller) om te draaien plaats je effecten op de muziek en om klanken uit de drumpad (een soort van digitaal drumstel) te laten komen sla je als het ware met je afstandsbediening op ingebeelde knoppen. Om het feest compleet te maken kun je ook nog eens als een ware Regi Penxten – toch een Belg in het artikel kunnen smokkelen – in je handjes klappen door de Wiimote en nunchuck boven je hoofd in een gelijkaardige manier te bewegen. Als je dus een broertje dood hebt aan teveel bewegingen maken tijdens het games, dan laat je dit spel best aan de kant liggen.

Maar zelfs al mocht je er niets op tegen hebben om in het rond te zwaaien met je controller valt er weining plezier te halen uit In The Mix featuring Armin van Buuren. De ontwikkelaar heeft het spel voorzien van een aantal verschillende spelmodi, maar eigenlijk komen ze (buiten ééntje) allemaal op hetzelfde neer. Je stapt een club binnen, kiest zelf een selectie van vijf nummers uit het repertoire van Armin uit om mee aan de slag te gaan en hoort je eerst gekozen nummer door je luidsprekers knallen. Dat nummer wordt weergeven op één van in totaal vier lichtgevende sporen die elk vijfentwintig procent van je beeldscherm in beslag nemen. Op dat spoor zullen allerlei icoontjes verschijnen die jij vervolgens moet selecteren. Elk icoontje geeft een bepaalde handeling – zoals crossfaden naar het tweede nummer of het toevoegen van een geluidseffect – weer en jij moet die zo goed mogelijk proberen uit te voeren. Doe je dat niet, dan zal het publiek je voorzien van een salvo aan boeh-geroep.

Het probleem is dat je na tien minuten spelen al het idee krijgt dat je steeds weer hetzelfde aan het doen bent. Draaien met de Wiimote, wachten. Naar links bewegen met de Wiimote, wachten. Nog wat meer wachten...oeh, wijs "als een echte deejay" met je Wiimote naar voren...en wacht nog wat tot je weer mag doen wat het spel je opdraagt. Ook de muziek die je met je handelingen aan het bewerken bent helpt niet bepaald bij het opdoemende gevoel van eentonigheid. Het kan aan mij liggen, maar de heer Van Buuren heeft wel erg hard op elkaar lijkende muziek meegebracht toen ze de tracklist van dit spel hebben samengesteld. Mocht je fan zijn van hem, dan zul je het waarschijnlijk oneens zijn met me. Het argument dat ik niet opensta voor elektronische muziek gaat niet op gezien het muzikale aanbod in het niet zo heel lang geleden uitgebrachte DJ Hero 2 me wel kon bekoren.

Die laatst aangehaalde game is dan ook in alle opzicht superieur aan In The Mix featuring Armin van Buuren. Aan de andere kant is deze Wii-titel een stuk goedkoper dan DJ Hero 2 + de obligate draaitafel in huis te halen...maar ik zou liever het driedubbele betalen aan een fenomenale game dan de lage kostprijs als een positief punt te zien. Want niet enkel qua gameplay, maar ook grafisch is het spel rond Armin van Buuren even interessant als mijn grootmoeder die voor de tiende keer een sok gaat breien. De clubs waarin je speelt zien er stuk voor stuk uit als de gang van ons redactielokaal, en zelfs de menu's waarin je moet navigeren zijn even onoverzichtelijk als een gemiddelde Belgische wettekst.

Het grootste positieve – maar aan het einde van de rit nogal nutteloze – punt dat In The Mix featuring Armin van Buuren in huis heeft is de mogelijkheid om je eigen muziek te maken. Een feature die in DJ Hero 2 vreemd genoeg nog steeds afwezig was, maar die Foreign Games toch heeft weten te ontwikkelen. Je krijgt acht sporen ter beschikking die jij naar eigen smaak mag opvullen met de op het spelschijfje aanwezige samples. Vervolgens kun je je eigen werk opslaan op je Wii, om ze achteraf te delen via het intern...daar had ik je bijna! Eens je je muziekmix gemaakt hebt valt er niet meer te doen dan vrienden bij je thuis uit te nodigen, en je track te laten horen. Daarenboven is het aantal beschikbare samples niet zo heel groot waardoor je na een uurtje prutsen alweer uitgekeken bent op deze optie. Een tof gebaar, maar dat moet de man die voor het eerst zijn duim gebruikte om OK te zeggen ook gedacht hebben. Om maar te zeggen dat de nieuwigheid er al snel vanaf is, wat voor mijn part opgaat voor In The Mix featuring Armin van Buuren in zijn geheel.