inFamous 2

Terwijl de laatste vonken nog van mijn controller springen, rollen de credits van dit stevig stukje avontuur over mijn scherm. Weinig games bieden zo'n spektakel en komen echt zo dicht in de buurt van het vrijheidsgevoel dat bij een superheld hoort. Jammer genoeg zijn het de kleine hoekjes die er nog aan zitten, die inFamous 2 weerhouden van de begeerde "meesterwerk" status.

The Beast is coming! Dat is de hartslag van InFamous 2. Bij de persvoorstelling van een maand geleden werd dit zinnetje mij op het hart gedrukt door de ontwikkelaars. Ze hadden het niet juister kunnen zeggen. Bij de start van InFamous 2 krijg ik eerst en vooral een bonus, omdat ik het originele InFamous gespeeld heb. Dankjewel heren van Sucker Punch, hadden jullie niet hoeven doen! Dan volgt een korte samenvatting van het eerste spel: Cole, een rustige koerier uit Empire City, moet op een dag een pakje afleveren met een nogal... explosieve inhoud... Het ontploft dan ook stante pede. De helft van de stad ligt in puin, maar Cole niet! Nee hoor, die houdt er superkrachten aan over.

Als een wandelende batterij springt hij van dak naar dak, de held uithangend dat de vonken er van afvliegen. Of net niet, die keuze is helemaal aan de speler. Doe je wat je wil, ten koste van de burgers van Empire City, of red je zoveel mogelijk mensen? In elk geval werd je op het einde van het spel gewaarschuwd voor een dreiging die alle andere in het niets deed verdwijnen.

InFamous 2 begint met de aankomst van "The Beast." Net wanneer Cole wil vertrekken naar New Marais, valt The Beast aan. En Cole is er niks tegen, dat is al heel snel duidelijk. Dus, op naar een nieuwe stad en nieuwe krachten, kortom; een heel nieuw spel. Je begint met een mooi setje krachten. Je kan door de stad heen surfen over elektriciteitskabels, zweven in plaats van vallen, bliksem schieten uit je handen, en waar nodig je vijanden wat betimmeren met de "Amp". Een nieuw wapen, gemaakt door Zeke, je beste vriend. De verbeterde graphics springen meteen in het oog. Cole, Zeke, Kuo, allemaal zien ze er levensecht uit, net als je omgevingen. Maar een uurtje is het al snel duidelijk dat dit een van de weinige vernieuwingen is. Wie inFamous twee jaar geleden heeft gespeeld, heeft inFamous 2 binnen een minuut onder de knie.

Het goede uit het origineel is het goede uit InFamous 2; Pure fun. Als Cole McGrath voel je je echt machtig. Zonder dat het uit balans is, voel je onmiddellijk dat Cole effectief een partij is voor de vele vijanden en monsters die zich de straten hebben toegekend. Naarmate je krachten zich uitbreiden en groeien, kan je op eender welke manier te werk gaan. Van grote afstand, heel precies. Of van dichtbij, met een moerhamer. Nog even later kan je elektrische granaten en raketten afvuren alsof het niets is. Al snel vliegen je tegenstanders door de lucht, een voor een gevallen onder je vonkende zwaard. Dit alles gebeurd nog steeds in een open wereld, dus er staat of valt heel veel met hoe je daardoor reist.

Gelukkig weten we al een tijdje dat het hier helemaal goed zit. Cole kan klimmen als de beste, en eens je op de daken aankomt ben je niet te stoppen. Je flitst van dak naar dak en zweeft door de stad alsof je het al je hele leven doet. Maar hier en daar steekt het dan weer echt tegen. Cole wordt steeds naar de meest nabijgelegen rand of paal toe gezogen. Meestal zorgt dat er voor dat je niet te pletter valt, maar meer dan eens geraak je maar niet waar je wil zijn. Te midden van een vuurgevecht dat niet je kant opgaat is het een pest om wat afstand op te zoeken, want hoezeer je ook probeert zal Cole zich vastzuigen aan de muur. Als er ongeveer vijftig man op het punt staat je te bedelven onder raketten is dat eerder frustrerend. Je zal dus meer dan een keer, puur uit frustratie, een missie opgeven en wat later pas opnieuw proberen.

Dat is niet het enige waaraan je je zal storen. Zo zie je de krachten van Cole langzaam maar zeker evolueren, maar Cole zelf niet. Tenminste, als je zoals ik de goede kant op gaat. Wanneer je Evil Karma verzamelt, wordt je een monster waar zelfs Darth Vader voor aan de kant gaat. Maar er is geen zichtbare evolutie naar de goede kant! Zelfs je bliksemschichten veranderen niet eens van kleur! Waar is de badass guardian? Komt er nog eens bij dat het Karma systeem soms vreemde gaten laat. Zo kan je bij een overval simpelweg de hele woonwijk wegvagen met een tornado vanjewelste, en nog steeds goede karmapunten ontvangen.

Die karmapunten zouden de drijfveer van inFamous 2 moeten voorstellen. Daar hangt het touw ook nogal slap. De verhaallijn begint goed, maar de personages zijn zo'n simpele kartonnen uithangborden dat je er amper jezelf in herkent, laat staan dat je er mee meevoelt. De voice acting doet hier weinig goeds aan, in het bijzonder voor Cole. Het doet weinig voor gameplay en weinig af aan de fun, maar de de keuzes die je moet maken in het spel zijn absurd zwart wit. Alsof je kinderen in de lagere school probeert aan te leren wat goed en slecht is.