Injustice: Gods Among Us Review

Hoewel het wel tot de verbeelding spreekt en vaak spectaculair is, zijn superhelden in een fighting-game al lang geen wereldnieuws meer. Marvel werkt al een hele tijd samen met Capcom, en we zien ook al een tijdje games met de superhelden uit de stal van DC-comics verschijnen. Steevast in producties van Netherrealms, die we kennen van de Mortal Kombat reeks. Injustice: God's Among Us belooft echter een nieuwe aanpak, waarin het verhaal centraal staat.

De verhaallijn is in elk geval niet simpel. Sterker nog, je moet al een redelijke comic-fan zijn om het écht te kunnen volgen. Hou je vast... Het spel opent met een vernielde stad. De nieuwslijnen die we kunnen lezen vertellen ons dat het over Metropolis gaat. De thuisbasis van onze rood-blauwe vriend Superman. Maar waar is het dan misgegaan? Wel, leuk om weten is dat in dit spel niet alleen de helden elkaar kennen, ook de schurken lopen over. Blijkbaar had de Joker het dit keer op Metropolis gericht. Hij drogeert Superman, die in zijn waanzin op Lois Lane begint te meppen. Uiteraard is die niet echt gebouwd op een tik van de "Man of steel". Jawel, Superman vermoordt zijn eigen vrouw. Nog niet tragisch genoeg? Ok. Ze was zwanger. Kauw daar maar even op.

Nu, dit is waar het verhaal de bocht uitgaat. De Joker vond dit uiteraard niet voldoende. Ergens in Metropolis werd een nucleaire bom verstopt. Die was gelinkt aan de hartslag van Lois. Dus wanneer die stopt... Weg is onze mooie stad. Hierop gaat Superman door het lint en... vermoordt hij de Joker. Daarmee breekt hij natuurlijk zijn eigen regels en die van zijn collega-superhelden, waardoor er een kloof ontstaat. Maar dat heeft allemaal nog niets met jou te maken. Dat alles gebeurt namelijk in een alternatieve dimensie. Een wereld die op de onze lijkt, maar ze dus niet is. De helden die wij kennen, onze Batman en Superman, zijn rustig aan het doen wat ze altijd doen. Tot er vier van de helden plots verdwijnen. Zij komen in de dimensie terecht waar Superman door het lint gaat, om alles terug op orde te stellen. Een stevig uitgangspunt, waar Eurogamer verder weinig over wil vertellen. Het verhaal zit met een aantal bochten en twists, en deze review wil niets voor je vergallen.

Iemand die in dit spel tijd en moeite wil steken, voelt zich al snel even krachtig als de held waarmee hij speelt.

Want het verhaal staat inderdaad centraal. Het spel speelt als een film, waarin je telkens een aantal sleutelmomenten zelf speelt. Natuurlijk voel je die aankomen, de confrontaties zijn ver van subtiel. Maar het verhaal is leuk om te zien en kent niet te veel gaten. Al helemaal geen saaie momenten in dit spel, waar een epische confrontatie tussen de Green Lantern en Sinestro, zijn aartsvijand, al snel wordt opgevolgd door een gevecht tussen Wonder Woman en haar eeuwige probleem, Ares, de god van de oorlog. Wat wel het tempo durft onderbreken is de uitleg. De onderlinge relaties, wie er bekend is met wie, waarom ze mekaar wel of niet haten,... worden veel uitgelegd. Het gebeurt zo goed mogelijk, maar het blijft een onderbreking. Gelukkig gaat het verhaal wel degelijk goed vooruit. Bewijs daarvan is dat er soms heel wat tijd tussen gevechten zit, maar je op geen enkel moment iets wil doorspoelen. Ook wordt er clever ingespeeld op sommige vijanden, die al dan niet onoverwinnelijk horen te zijn.

Over naar de gameplay. Hier wordt een heel moeilijke balans opgezocht tussen de experts en de nieuwkomers. Iemand die geen expert is wil nog steeds spectaculaire moves kunnen tevoorschijn toveren. Aan de andere kant wil iemand die de tijd neemt om te trainen en het spel écht onder de knie te krijgen, dat ook voelen aan zijn score. Het is mooi opgelost. De stunts, gadgets en krachten van elke held zijn makkelijk te gebruiken. Met combinaties van om en bij de drie knoppen kan je de leukste technieken uitvoeren. Maar er zitten enorm veel combo's in het spel die je wel degelijk zal moeten oefenen en trainen. Die zijn niet per se het spectaculairst, maar wel degelijk enorm krachtig. Iemand die in dit spel tijd en moeite wil steken, voelt zich al snel even krachtig als de held waarmee hij speelt.

Die helden zijn leuk uitgewerkt. Naast de simpele maar effectieve moves die aan elk personage vasthangen, heeft elke vechter zijn eigen ultieme move. Daarin zie je duidelijk het plezier dat de makers hebben gehad. Ze passen perfect bij het personage en zijn allemaal ongeveer even leuk om te zien. Zo zal de Joker een taart in het gezicht van zijn tegenstander werpen om die dan met een koevoet te bewerken. Het spreekt voor zich dat hij de hele tijd maniakaal lacht. Al dat geweld zit dit keer niet verstopt in rondes. Liever heeft elke vechter twee health-bars die zijn tegenstander moet wegwerken. Op die manier wordt het spel minder onderbroken, terwijl je toch een adempauze krijgt. Wanneer een van de twee balken is weggemept, stoppen de personages even. Tijd voor een oneliner, en dan weer het gevecht in.

Tijd voor een oneliner, en dan weer het gevecht in.

Ook de omgevingen zitten vol voorwerpen. Soms zijn die leuk om te zien, of om te herkennen als lezer. Maar meestal zijn het wapens die je op het juiste moment naar het hoofd van je tegenstander kan werpen. Het verschil tussen de superhelden als Superman en Green Lantern, die supersterk zijn, en Batman of de Flash wordt hier mooi weggewerkt. Waar Superman een auto bijvoorbeeld naar je hoofd mikt, zal Batman er een bom op planten, zodat het de brokstukken zijn die je ontwijkt. Niet van de poes, die Bruce. Ook zie je hier de optie om mekaar door omgevingen heen te meppen. Dat gebeurt meestal op een manier die niet alleen spectaculair is, maar ook flink wat leven kost. Met je rug tegen de muur staan is dus ook iets om te vermijden.

Natuurlijk leent dit spel zicht vooral voor multiplayer. De verhaallijn heb je op een uur of vier afgewerkt. Er zijn ook een heel aantal missies, uitdagingen om te voltooien, die leuk spelen met de mechanics van het spel. Daar zitten heel wat uren extra speeltijd in. Maar er is niets leuker aan dit spel dan met een goede vriend op mekaars favoriete held te beuken. Het debat over wie er zou winnen tussen Lex Luthor en de Joker? Het antwoord is er dan eindelijk...

Hoewel het niet écht revolutionair is, biedt Injustice: Gods Among Us wel een geweldig leuke ervaring. Zelfs de singleplayer is echt de moeite waard, uitzonderlijk bij een fighting game. Maar het leent zich vooral op amusement onder vrienden. Een bijzonder goede fighting game. Als je mij nu wil excuseren, er staat een rijtje superschurken op een aframmeling te wachten.