Killzone 3 (hands-on)
Spel met een schaalvoordeel.
Hoewel de Resistance reeks van Insomniac tegenwoordig vooral de plak zwaait wanneer het op PS3-exclusieve shooters aankomt heeft Guerilla Games, een studio uit de grond gestampt in Nederland, binnenkort alweer de derde editie van Killzone voor ons klaar. Deeltje één wist de hardware van de PlayStation 2 tot het maximum te drijven, en ook Killzone 2 liet ons als een van de eerste titels zien wat voor capaciteiten de PS3 allemaal onder de motorkap had. Je zou dus kunnen zeggen dat de Helghast tot twee maal toe verantwoordelijk waren voor het ontaarden van de beste elementen uit Sony haar consoles, om dan te wachten tot de volgende generatie om opnieuw op de draven in een vers deel.
Voor Killzone 3 liggen de kaarten echter anders op tafel. De levenscyclus van de PlayStation 3 is nog lang niet ten einde, met als gevolg dat Guerilla logischerwijs ervoor kiest om hun succesvolle serie verder te zetten op diezelfde console. En dat terwijl deeltje twee grafisch zijn tijd al ver vooruit was. Het was voor ons dan ook geen verrassing om te zien dat Killzone 3 qua uiterlijk vertoon de lat niet veel hoger legt dan zijn voorganger, al kan dat nauwelijks als een negatief punt gezien worden. De speelbare previewcode die wij onlangs op de redactie van Eurogamer België ontvingen toonde vooral aan dat we begin volgend jaar een helse achtbaanrit mogen verwachten, met opnieuw in de hoofdrollen Rico, Narville, Sev en uiteraard de met gasmaskers uitgeruste Helghast.
Op de voorbije E3-beurs gingen we al eens aan de slag met Killzone 3, en dat in een met sneeuw overladen level waarin de jetpack, een van de allergrootste toevoegingen, de hoofdrol vertolkte. Deze keer plaatste Guerilla Games ons echter in een level dat ons meer dan ooit terug deed denken aan de stijl van de voorgaande twee delen. We bevinden ons in duistere loopgrachten waarin de vijand op vaste plekken opduikt, om je door de computer gestuurde kompanen vervolgens te flamberen of gewoon te transformeren tot een stukje stinkende gatenkaas. Overal waar je kijkt is er wel een scripted event te zien, en ernaast kijken is haast geen optie doordat er in dit level zo goed als geen bewegingsvrijheid gegeven wordt aan de speler. Negatief punt? Niet echt, want zoals eerder aangegeven moet je Killzone 3 meer zien als een reis doorheen een actievol spookhuis waarin je je gelukkig nooit zult vervelen.
Tijd om met je ogen te knipperen hadden we namelijk niet gezien onze opdracht eruit bestond om een torenhoog metalen monster, genaamd MAWLR, beetje bij beetje naar de verdoemenis te knallen. Het scenario waarmee we aan de slag gingen nam ongeveer drie kwartier van onze tijd in beslag en bracht ons naar verschillende locaties, maar toch bleef de gigantische vijand steeds in de verte in beeld. Nog maar eens een element dat voor extra adrenaline zorgt, want voortdurend lijkt het spel je erop te wijzen dat jij straks een schijnbaar onmogelijk gevecht zult moeten aangaan met die dreigende MAWLR.
Maar natuurlijk is niets onmogelijk in een actiespel als Killzone 3! Voordat we met de strijd tegen de reusachtige robot van start gingen moesten we echter eerst wat voetvolk neerleggen, en naar goede gewoonte doe je dat met een heel arsenaal aan wapens. Het knaltuig dat we tijdens onze speelsessie tegenkwamen was oerdegelijk om te hanteren, van de stoer uitziende shotgun die effectief is op korte afstand tot de assault rifles die stuk voor stuk uitgerust zijn met de typische fluo-gekleurde iron sight.
Nieuw zijn de bloederige melee-aanvallen die wanneer je dichtbij een Helghan komt te staan inzetbaar zijn door op de L1-knop te drukken. Vergeet simpelweg met de achterkant van je geweer slaan, want Guerilla Games heeft duidelijk zijn meest bloeddorstige ontwerpen ingezet om van deze close combat situaties een waar feest voor het oog te maken. Je vijand mag die laatste uitdrukking bijvoorbeeld niet te letterlijk nemen, want een druk op de L1-knop kan er onder andere voor zorgen dat je personage zijn mes bovenhaalt om deze zonder pardon in het roodgloeiende kijkorgaan van een nietsvermoedende tegenstander te planten. Je hebt zelf geen invloed op welke finisher je te zien zult krijgen, maar als je weet dat je af en toe met één druk op de knop nekken kunt breken of kaken kan verbrijzelen weet je wel dat er niet veel te klagen valt.