Knack 2 review - Knackt erop los
Knackt erop los.
Tijdens de lancering van de PlayStation 4 was daar ineens het kleine mannetje Knack. Het bijzondere wezentje moest iedereen overhalen om Sony's nieuwste console in huis te halen. Alleen wist Knack weinig zieltjes te winnen wegens een gebrek aan diepgang. Met Knack 2 doet ontwikkelaar SIE Japan Studio een nieuwe poging, maar ook in de herkansing slaagt de studio er niet in om de gewenste diepgang te bieden.
Het grootste probleem van Knack is gelijk bij aanvang duidelijk. Afgezien van een korte terugblik neemt de game geen tijd om de hoofdpersonen Lucas en Knack te introduceren. Heb je het eerste deel niet gespeeld? Dan heb je pech gehad, want Knack 2 focust zich enkel op het heden. Lucas is enkel nuttig als gesprekspartner, terwijl Knack alleen maar een stuk gereedschap is om het verhaal voort te zetten. Bijgevolg bouw je op geen enkel moment een band met de personages op.
Daar komt nog bij dat je als een hogesnelheidstrein door de hoofdstukken knalt. Het ene moment zit je in een jungle, dan weer in een tempel en even later in een oude stad met een piramide. Het zijn allemaal typische setpieces die de revue passeren, waardoor je nooit stilstaat bij het décor. Dat komt ook door de richting waarin een level je stuurt. Vrijwel alle hoofdstukken hebben te maken met eenrichtingsverkeer, waardoor je nooit verdwaalt. Wel kom je hier en daar een extra platform tegen met iets verderop een verstopte schat, maar Knack 2 gaat nooit van het veilige pad af.
Die manier van gamedesign sijpelt ook door in de wijze waarop je met Knack de gevechten aangaat. Je slaat als een ware Hulk de vijanden een kopje kleiner, maar nog altijd met een beperkte moveset. De ontwikkelaar heeft dat zelf ook door, want een van de personages gelooft nog altijd niet dat Knack de wereld heeft gered. 'Hoe is dat toch mogelijk als je alleen maar drie klappen en een trap kent?' Gaandeweg leer je wel nieuwe aanvallen, maar veel meer dan de Heavy Punch en een snelle reeks aan klappen gebruik je niet. Totdat je wat verder in het verhaal bent en de game ineens een hele andere kant op gaat.
Vanaf de eindsprint ga je met Knack namelijk helemaal los en krijgt de gameplay een stuk meer diepgang dan aan het begin van de game. De vijanden vereisen steeds vaker een nieuwe aanpak en je moveset wordt met grepen en projectielen aangevuld. Knack 2 verandert in een degelijke beat 'em up, waar je ineens bewust moet zijn van de sterktes en zwaktes van je vijanden. Doordat je ervaringspunten sprokkelt, ontgrendel je nieuwe skills in de skilltree, waardoor je net weer een beetje harder kont schopt. De skilltree is echter ontzettend rechtlijnig en je kunt simpelweg geen 'slechte' skills kiezen. Ook hier houdt de ontwikkelaar je krampachtig aan het handje vast.
Op vlak van puzzels is Knack 2 eveneens rechttoe rechtaan. Door Knacks bijzondere lichaamsbouw verklein je hem op eenvoudige wijze naar kinderformaat. Smalle pijpleidingen, platformen en stoffige luchtkokers zijn ineens begaanbaar. Of je moet af en toe wat dozen verplaatsen om net die ene sprong te halen. Ook de bewegende platformen vereisen weinig denkkracht, omdat die vooral een kwestie van timing zijn. Knack 2 steekt op dit vlak niet zijn kop boven het maaiveld uit.
Het zijn dan ook de andere segmenten waar Knack het van moet hebben. De bossfights zijn net pittig genoeg om een gevoel van voldoening op te roepen. Ook de momenten waarop je als een kleine Knack in voertuigen kruipt en de opzwepende soundtrack door de speakers galmt, zorgt voor een glimlach. Dat de besturing in de voertuigen dan weer te wensen overlaat, is een domper. Je stuntelt gelukkig net niet lang genoeg met het richt- en schietwerk om er een groot probleem van te maken.
Na de credits kun je weer van voren af aan beginnen met New Game +, waardoor je alle vrijgespeelde vaardigheden met je meeneemt. Ofwel duik je in een van de uitdagingen, zoals Time Attack of de Coliseum. Ook de levels kun je individueel spelen en dat komt de herspeelbaarheid van Knack 2 ten goede.
Knack 2 wil alles doen waar een 'platforming beat 'em up' voor staat, maar schiet simpelweg tekort om zich met de grote jongens te meten. De zielloze Knack heeft als personage simpelweg geen karakter, wat platformhelden als Ratchet & Clank of Jak & Daxter bijvoorbeeld wel hebben. Dat wil echter niet zeggen dat de game daardoor niet goed is, want Knack weet zeker tijdens de laatste paar uren een degelijke ervaring af te leveren. Alleen gooien de rechtlijnige levels en de simpele gameplay roet in het eten. Zelfs de skilltree zorgt niet voor genoeg diepgang. Knack heeft nog altijd potentieel, maar het blijft opnieuw grotendeels onbenut.