La-Mulana 2 - Een duistere ziel
Speleologie voor gevorderden.
De La-Mulana 2 review van Sander daalt af naar het mysterieuze land Eg-Lana, op zoek naar glorie. Een land vol valkuilen, uitdagende monsters en verwarrende doolhoven, en zonder enige hoop op hulp. Maar ja, een beetje avonturier wil dan ook niet anders.
Soms is een game zó goed, dat je het liefst geheugenverlies wilt lijden om het allemaal van vooraf aan te beleven. Dat vonden fans van La-Mulana en daarom was het volgens ontwikkelaar Nigoro hoog tijd voor een vervolg. La-Mulana 2 moet een evolutie van zijn voorganger worden, die zowel veteranen als nieuwkomers kan bekoren, maar bovenal een uitstekend en vooral uitdagend retro-geïnspireerd avontuur moet bieden. La-Mulana 2 slaagt vooral in dat laatste en is daarom opnieuw een geweldig avontuur om in te duiken, ook al zijn sommige beloftes niet helemaal nagekomen.
In de rol van Lumisa Kosugi speur jij elk hoekje van Eg-Lana af, op zoek naar verborgen schatten, monsters en je vader. De game is non-lineair opgebouwd: buiten een kaart met lege vakjes ben je op jezelf aangewezen. Je moet je pad vinden door goed op te letten en hints te ontcijferen. De levels zitten verraderlijk in elkaar, met valkuilen en een divers aanbod aan monsters. Maar niet alles is erop uit om je te vermoorden, want gaandeweg ontgrendel je shortcuts die jouw ontdekkingsreis makkelijker maken. Je wordt constant geprikkeld om vorige gebieden opnieuw te bezoeken en nieuwe doorgangen te ontgrendelen, mede dankzij een uitstekende soundtrack die je blijft opzwepen. Rondlopen en speuren in La-Mulana 2 vervelen voor geen seconde.
Zoals te verwachten van een game die zijn inspiratie bij retrogames haalt, is La-Mulana 2 behoorlijk uitdagend. Er zijn geen autosaves te bekennen, geen geneeskrachtige drankjes, geen dagboek met uitgestippelde doelen om te behalen, niets. Door echter steeds nieuwe voorwerpen te vinden vergroot je je arsenaal aan mogelijkheden, overkom je voorheen onverwoestbare obstakels en wordt je zelfredzaamheid steeds groter. De game heeft absoluut een duistere ziel, maar als je je tanden erin zet en goed nadenkt over de hints die je blijft vinden, is de volgende stap nooit ver weg.
Het verhaal van La-Mulana 2 is echter niet om over naar huis te schrijven. De dorpsoudste uit het eerste deel wil van La-Mulana een toeristenattractie maken, maar dat gaat niet vanwege de aankomst van monsters uit Eg-Lana, een mystieke wereld aangrenzend aan La-Mulana. Die wereld pakt lukraak elementen van Noorse mythologie en gooit ze in een blender, puur omdat de personages en mythos interessant zijn. Het vormt echter geen mooi geheel en is eerder bedoeld als achtergrond om tegen legendarische wezens als Fafnir en Nidhogg te vechten. Het verhaal is te verwaarlozen, maar staat de gameplay verder niet in de weg.
Hoewel de ontwikkelaar 16:9-ondersteuning heeft beloofd op de Kickstarter-pagina van de game, is dat niet gerealiseerd. De game draait weliswaar op een resolutie van 1080p, maar aan de randen zit een kader dat het speelveld verkleint. Ook de belofte dat het 2D-graphics en hedendaagse technieken zou vermengen, is nauwelijks behaald. Het ronddraaien van simpele 3D-modellen en sprite scaling zijn technieken die al werden gebruikt in het PlayStation-tijdperk. De graphics zijn zeker niet slecht en dienen Nigoro's wens om een retro-geïnspireerde game te maken, maar komen dus niet overeen met de beloftes op de Kickstarter-pagina.
Qua opzet is La-Mulana 2 dan ook nauwelijks anders dan zijn voorganger. De filosofie is hetzelfde, de gameplay is feitelijk onveranderd en tot op de geluidseffecten aan toe biedt het nagenoeg dezelfde ervaring. Maar dat is het doel van de ontwikkelaar ook. La Mulana 2 moet dezelfde ervaring bieden als zijn voorganger, een puur vervolg zonder franjes die met de formule breken. Maar hoewel de games in de basis zo erg overeenkomen, heeft La-Mulana 2 toch een volledig eigen gezicht door de nieuwe levels, soundtrack en omgevingen. Je ervaringen met de voorganger maken je wellicht een geoefende schattenjager, maar je bent net zo groen als iedereen als het op Eg-Lana aankomt.
La-Mulana 2 geeft je de adrenalinestoot die je krijgt van het vernietigen van een moeilijke baas en zingt die zoete lokroep van ingenieus leveldesign waar je helemaal in kunt opgaan. De game belichaamt de strenge, maar rechtvaardige gameplay die in de klassiekers van weleer te vinden is, en kan makkelijk naast die games in de kast staan. Dat de ontwikkelaar niet alles heeft kunnen realiseren, maakt niet eens meer uit, want de minpuntjes leggen het uitstekende avontuur geen strobreed in de weg. La-Mulana 2 vindt het wiel niet opnieuw uit, maar als dat wiel gemaakt is van ijzersterke gameplay die je keer op keer beloont, hoeft dat ook niet.
Voor de La-Mulana 2 review speelde Sander op de pc.