LEGO City Undercover: The Chase Begins Review

Het aantal film-, tv- en andere series die zich hebben laten verleiden door een LEGO-reïncarnatie valt al een tijdje niet meer op twee handen te tellen. Deze keer put ontwikkelaar Telltale zijn inspiratie echter puur uit bestaande plastic bouwblokjes. LEGO City Undercover op de Wii U bewees dat ze het universum van superagent Chase McCain met glans in een game hebben weten te gieten. Komt de draagbare prequel met ondertitel Enter the Chase er even goed vanaf?

De 3DS-versie van LEGO City Undercover speelt zich volledig voor zijn consolebroertje af. Niet dat het verhaal veel voorstelt. Chase voltooit eerst wat kleine klusjes (lees: tutorials) waarna het gros van de criminelen uit de lokale gevangenis ontsnappen. De motieven van deze kwajongens zijn naast 'kwaadaardig zijn' niet echt duidelijk. De boeven onder leiding van koning der vermommingen Rex Fury zaaien echter over de gehele stad terreur en er is maar één man competent genoeg om ze allemaal weer achter de tralies te krijgen: John Woo. Nee, Chase McCain dus.

Voor het eerste krijg je in een LEGO spel een open wereld om te verkennen. Nou ja, half open, eigenlijk. De stad werd vermoedelijk door hardwarebeperkingen opgedeeld in zeven middelgrote gebieden. Wie tussen twee gebieden wil reizen, kijkt tegen laadtijden aan die soms wel een minuut kunnen duren. Gelukkig spelen missies zich altijd in één bepaald gebied af en word je enkel verplicht om te reizen nadat je de bendeleider in een bepaald gebied hebt omgelegd. Daarmee wordt het feit dat je zelf een fysieke LEGO stad kan bouwen terwijl je wacht er echter niet minder vervelend op.

De solide basis uit de vorige LEGO-iteraties werkt nog steeds erg goed.

De laadtijden ten spijt, loopt het spel erg lekker. De gameplay buiten de verhaalmissies valt nog het best te vergelijken met Grand Theft Auto overgoten met een sausje van de Deense bouwblokjes. Het blijft natuurlijk allemaal erg kindvriendelijk, maar Telltale vergat gelukkig ook de occasionele knipoog niet. Denk dus niet dat je groezelige clubs met gele strippers zal kunnen bezoeken. Dankzij McCain's politiepenning kan je auto's opeisen en ermee door de gezellig drukke stad toeren. Het aanbod aan voertuigen mag dan niet super uitgebreid zijn, toch sturen de meeste vierwielers elk op hun eigen manier. Tip: blijf weg van de straatvegers! Die zijn nog trager dan de gemiddelde Belgische regeringsonderhandelaar.

Aanvankelijk zal Chase enkel zijn grijphaak, vuisten en springkracht hebben om Fury's tuig te stoppen. Naarmate je verder speelt, ontdek je echter nieuwe outfits waarmee steeds meer puzzels kunnen worden opgelost. Zo zal de boevenoutfit je in staat stellen om kluizen en deuren open te breken en kan je als astronaut door de lucht zoeven dankzij je jetpack. Er zijn zeven outfits waar je uiteindelijk tussen kunt wisselen. Dat omkleden kan op elk moment door een simpele druk op een knop. Naarmate je in het verhaal vordert, zal je vaker en vaker combinaties van verschillende pakken nodig hebben om doorheen de vele obstakels te komen.

Het ontdekken, bouwen, klauteren en springen keren terug uit de vorige LEGO-iteraties. Die solide basis werkt nog steeds erg goed. Toch zullen de fans het ongetwijfeld spijtig vinden dat er zo goed als geen enkele wacky constructie meer in het spel zit. Wanneer je iets bouwt, weet je steeds precies wat je mag verwachten. Dit is mogelijk een gevolg van de open wereld waarin dit soort bouwsels geen plaats meer hebben.

Na tien keer vervloek je de game wanneer je weer maar eens wordt verplicht om een breinloos en tijdrovend gevecht te voltooien.

Wat echt stoort zijn de stukken waarin je moeten vechten. Deze zijn verplicht en je kan niet verder gaan totdat alle vijanden zijn opgerold. Het erg simplistische systeem verveelt al snel. Er zijn namelijk slechts twee knoppen waarmee je elk gevecht moeiteloos wint: de knop waarmee je een vuistslag uitdeelt of die van een tegenstander countert en een andere waarmee je een vijand vastneemt om hem vervolgens weg te gooien. Na enkele slagen ligt de boef knock-out op de grond en moet je hem handboeien omdoen om voor eeuwig van hem af te zijn. Na tien keer vervloek je de game wanneer je weer maar eens wordt verplicht om een breinloos en tijdrovend gevecht te voltooien. Het feit dat sommige bandieten wel vier keer moeten worden neergeslagen eer je ze de boeien om kan doen, maakt de gevechten alleen maar erger. Boss fights hebben steeds een puzzeldeel dat best te pruimen valt, maar uiteindelijk stap je ook met de bendeleiders in een geïmproviseerde boksring.

Ondanks de inboetingen op het gebied van textures en gezichtsanimaties tegenover zijn grote broer, ziet de game er toch goed uit op je 3DS. De gevarieerde omgevingen zien er kleurrijk en levendig uit en de tussenfilmpjes zouden bijna op je televisie passen. Het stemmenwerk is spijtig genoeg gelimiteerd tot diezelfde video's. De soundtrack is gelukkig wel omnipresent én van een hoog niveau. Wie het spel in 3D speelt zal daar zeker een meerwaarde in zien, maar wie het liever bij twee dimensies houdt, mist niets van de pret.

Met het verhaal ben je al snel zo'n 10 uur zoet. Na de credits zal je echter slechts 20 % van het spel hebben voltooid. Er vallen nog zo'n tien miljoen verschillende dingen te doen en te verzamelen. Een echte beloning voor zij die alle activiteiten voltooien, is er niet, maar fans van de LEGO spellen zullen het onderzoeken van elk hoekje van elk level zeker appreciëren. Sommige optionele puzzels zijn zelfs best pittig.

De game die de ontwikkelaar wilde maken was te zwaar voor de 3DS en dat merk je spijtig genoeg maar al te goed.