Lego Star Wars III: The Clone Wars
Tijd om weer met blokjes te spelen.
Jaren geleden was het al een wonder wanneer een ontwikkelaar een goede game kon persen uit één licentie - laat staan twee. Toen kwam Traveller's Tales met zijn Lego Star Wars. Het concept op zich was al genoeg om recensenten met negatieve vooroordelen te vullen. Het feit dat de ontwikkelaar bekend stond als maker van soms-degelijk-maar-zelden-sublieme games zoals A Bug's Life en Haven, bracht daar weinig verandering in. Ik herinner me dan ook nog veel reviews in de stijl van: '"het zou niet leuk mogen zijn... Maar verdorie, dat is het toch!" Wie had gedacht dat het Lego "vul franchise hier in"-concept ooit het goudhaantje van de ontwikkelaar ging worden?
Mensen bekend met de reeks zal het alvast niet verbazen: Lego Star Wars III is er eentje van het type "meer van hetzelfde". Veel gelijkaardige titels zouden reeds op het punt gekomen zijn om de gameplay met wat nieuwigheden te injecteren: RPG-elementen, een open wereld of een herziene missie-structuur. Op dat vlak lijkt Traveller's Tales echter enorm trouw te blijven aan zijn origine. Misschien om de toegankelijkheid ruim te houden? Misschien omdat het budget geen wilde herstructureringen toelaat? Hoe het ook zij, op zich is dit niet noodzakelijk een minpunt, zolang het déjà-vu gevoel niet te overweldigend wordt.
Mocht de titel niet duidelijk genoeg zijn: deze keer nemen we de Clone Wars als bepaling van tijd en plaats binnen het Star Wars universum. Voor mensen met beperkte sci-fi kennis: de zogenaamde Clone Wars is de benaming voor een hele resem veldslagen tussen de Galactic Republic en de Separatisten. Chronologisch gezien vindt dit alles plaats tussen Star Wars Episode II en III. De gebeurtenissen hiervan werden reeds beschreven in tal van games, strips, animatiereeksen en zelfs een geanimeerde film. Ondanks de ambitieuze multimedia campagne rond het evenement van de Clone Wars, blijft het een minder groot fenomeen dan de live-action Star Wars films. Zij het in een beroemde, al dan niet beruchte vorm.
Hetgeen we in Lego Star Wars III mogen ervaren, is vooral gebaseerd op de inhoud van de geanimeerde series. Enerzijds is de episodische structuur van de reeks gemakkelijk in allerhande missies te gieten. Anderzijds krijgen we een satire van een verhaal voorgeschoteld waarmee niet iedereen bekend is. De fysieke humor uit de vorige delen keert volledig terug, maar gezien ik (net zoals zoveel anderen) de Clone Wars nooit echt gevolgd heb, weet ik zelden wat er precies geparodieerd wordt. De humor an sich wordt er niet minder op, ik krijg gewoon het gevoel dat zowel Star Wars als het Lego platform franchise een beetje de melkkoe aan het uithangen zijn (de één al wat meer dan de andere).
"Naast het traditionele uitje van punt A naar punt B, met hier en daar een non-puzzel en een confrontatie, valt er ook nog het één en ander te verzamelen ..."
Ook al valt het verhaal te verwaarlozen, één iets wist alvast mijn aandacht terug te winnen: de veldslagen. De vechtscène in de arena - uit het einde van Episode II - dient als startschot van de game en geeft een mooi voorbeeld van wat je verder nog te wachten staat. Denk aan grote hordes wandelende wasmachines die op je af komen stormen, klaar om zich vrijwillig aan je lightsaber te laten rijgen. Ondanks het feit dat alles draait rond grote hopen plastieken blokjes, slaagden de makers er toch in om een aantal epische taferelen te produceren - en dat zonder framerate problemen. Een Star Wars titel zou natuurlijk zijn naam niet waardig zijn, mochten er geen ruimteschermutselingen tussen zitten. Ook hier zorgt de omvang van de schepen in combinatie met de kleurrijke lasershow voor een ervaring die meer biedt dan je van een speelgoedwereld zou verwachten.
Ook de vechtmechaniek kan beschouwd worden als de beste uit de reeks, niet dat die stelling erg veel betekend. Het schieten en slaan verloopt vloeiend en huist enkele mooi gechoreografeerde bewegingen, maar uiteindelijk valt elke doorsnee confrontatie te winnen door eventjes spastisch op de actieknop te rammen. Dan rest natuurlijk nog de vraag of een diepgaand vechtsysteem echt noodzakelijk is in een platformer. In alle eerlijkheid moet ik toegeven dat de simpele uitvoering niet echt stoort. Het is slechts een waarschuwing voor zij die meer verwachtten - dus nee, het valt niet te vergelijken met Star Wars: The Force Unleashed II (gelukkig maar).
Leuk is ook de mogelijkheid om tussen twee vechtscènes te wisselen. Het is vaak zo dat er verhaalgewijs twee zaken simultaan gebeuren. In plaats van de gebeurtenissen op te delen of - erger nog - gewoon te schrappen, laat de game toe om ze synchroon af te handelen. In zo'n geval zal er zich rechtsboven een klein venster openen dat de situatie op een andere plaats weergeeft. Met een simpele druk op de knop wissel je van evenement en wordt het andere gevecht even op automatische piloot gezet.
De doelstelling van de game zelf blijft nagenoeg onveranderd: je hebt een hub waarin je vrij kan rondlopen en toegang krijgt tot de verschillende levels. Het kan natuurlijk geen kwaad dat de hub deze keer een regelrechte Star Destroyer is met heel wat verkenningsmogelijkheden. Naast het traditionele uitje van punt A naar punt B, met hier en daar een non-puzzel en een confrontatie, valt er ook nog het één en ander te verzamelen. Zoals elke goede platform game belieft, natuurlijk. Een eerste uitdaging is het behalen van een bepaald quota aan Lego-noppen (de valuta in elke Lego game), die je de titel 'True Jedi' voor dat level oplevert. Dit kan eenvoudig genoeg gedaan worden door alles kort en klein te stampen dat op je pad ligt - gelukkig valt er hier en daar ook iets te bouwen, om het geheel wat te relativeren. Het tweede optionele streefdoel is het verzamelen van tien bouwsets in elk level. Deze zitten meestal ergens verstopt of liggen op een plaats die slechts bepaalde groepsleden kunnen bereiken.