Life is Strange - Episode 5 review
Polarized.
Deze review bevat spoilers voor het verhaalverloop van episode 2, 3, 4 en 5 van Life is Strange.
Life is Strange - Episode 5 breit meteen een vervolg aan de cliffhanger uit de vorige aflevering. De eerste tien minuten kijk je vooral naar een inleidende scène, hoewel je toch op je hoede blijft voor mogelijke quick time events. Dat ligt vooral aan de intensiteit van de gebeurtenissen. Voor het eerst presenteert de game een tafereel dat je op een subtiele manier ongemakkelijk doet voelen en waarvan je stiekem wenst dat het afloopt. Maar het blijft niet bij die ene nieuwigheid.
Vanaf daar geraakt de game namelijk in een ongeziene stroomversnelling. Max' tijdreiskrachten worden tot het uiterste gedreven, wat ook betekent dat haast de hele chronologie nogmaals de revue passeert. Door een reeks acties in ieder tijdperk volgen de plotwendingen elkaar in hoog tempo op. Elke verandering in de plot laat je verbaasd achter. Die vindingrijkheid en snelheid van de sequenties hebben een enorm meeslepend effect. Er is geen tijd voor afleiding. De game heeft jouw volledige aandacht nodig.
Dat merk je ook in de gameplay, die veel complexer dan voorheen is. Zoals altijd kies je antwoorden in dialogen en draai je waar nodig de tijd kort terug, maar je moet ook out of the box denken. Puzzels laten zich niet gemakkelijk oplossen en de juiste uitkomst van een conflict ligt niet voor de hand. Bovendien geraakt Max maar niet uit de problemen, waardoor je extra lang over je keuzes twijfelt. Je krijgt de indruk dat de kleinste misstap fataal kan zijn, wat de spanning ook ten goede komt.
Op een indrukwekkende manier dragen de audiovisuele aspecten eveneens sterk tot die spanning bij. Zo oogt de storm die Arcadia Bay nadert indrukwekkend, heeft Max vaker last van duistere visioenen en beïnvloedt haar tijdreizen de spelwereld. Als in een ware lsd-trip wordt de omgeving soms wazig, surrealistisch, bloedrood gekleurd, of brokkelt die gewoon af. Daarnaast leveren de stemacteurs een consistent goede laatste prestatie. Ten slotte sluit de muziek zoals zo vaak in Life is Strange nagenoeg perfect bij de scènes aan.
Maar spanning is niet het enige dat de sfeer in deze aflevering definieert. De game zou zichzelf niet zijn zonder een flinke portie melancholie, verdriet en wanhoop maar ook vriendschap, liefde en redding. Dat laatste staat echter in schril contrast met een nachtmerriescène van Max, die de toon van de game plots donker en angstwekkend maakt. Even laat je voor haar alle hoop varen, tot je heftig wakker geschud wordt.
In zijn gekende stijl schotelt Life is Strange je een allerlaatste groot dilemma voor. Met een van de keuzes ondermijnt de ontwikkelaar ogenschijnlijk de hele game. Tegelijk geeft de studio commentaar op verhalende, door keuzes gedreven games. Dat doet je ook nadenken over de aard van een game zoals Life is Strange. In ieder geval werkt dat dilemma als een loutering die jouw finale gevoel bij je ervaringen vastlegt.
Dontnod Entertainment heeft met deze laatste episode zijn eigen game overtroffen. De sfeer en de verhaallijn zijn uitermate dynamisch. Door grafisch imposante snufjes vervaagt de grens tussen gezond en gestoord, terwijl de gameplay sterker dan ooit staat. Samen met Max heeft de game zijn oorspronkelijke, naïeve onschuld verloren. Life is Strange is volwassen en volwaardig geworden.
Life is Strange - Episode 5: Polarized is nu te downloaden voor de pc, PlayStation 3, PlayStation 4, Xbox 360 en Xbox One.