Like a Dragon Gaiden: The Man Who Erased His Name review – Terug van nooit weggeweest
Herkenbaar.
In de Like a Dragon Gaiden: The Man Who Erased His Name review begeleidt Joachim de geliefde Kazuma Kiryu uit de schaduwen van anonimiteit.
Het verhaal van Kazuma Kiryu leek af na Yakuza 6 - en de introductie van een volledige nieuwe cast in deeltje zeven zette die beslissing kracht bij. Niets is minder waar: in Like a Dragon Gaiden: The Man Who Erased His Name ontdek je welke watertjes Kazuma intussen doorzwom. Deze spin-off brengt vooral een avontuur dat het gekende recept volgt, zonder creatieve risico’s te nemen.
De game vertelt het relaas van Kazuma Kiryu tijdens de gebeurtenissen van Yakuza: Like a Dragon en sluit netjes aan bij het begin van het aankomende Infinite Wealth. Kazuma werkt onder de alias “Joryu” om de veiligheid van het Morning Glory-weeshuis te vrijwaren. Tijdens een ogenschijnlijk ordinaire beveiligingsopdracht valt de Yakuza aan, dreigt zijn ware identiteit alsnog uit te lekken en gaan de poppen aan het dansen. De plot komt traag op gang, maar naar het einde van de eerste helft toe verschijnen die heerlijk sappige criminele intriges ten tonele waar de franchise voor bekend is. Opvallend: je speelt de hele game uit in ongeveer tien uur, wat best kort is naar Like a Dragon-standaarden. Je wordt nog steeds op spanning en drama getrakteerd, er is alleen te weinig betekenisvolle substantie voor een volwaardige Like a Dragon-game.
Om zijn identiteit geheim te houden, maakt Kazuma nieuwe bondgenoten en één daarvan is Akame. Datzelfde netwerk van daklozen geeft je in deze game toegang tot kleine opdrachten en de gekende ‘Side Stories’, met gemengd resultaat. Je vindt nog steeds vermakelijke sidequests terug, zoals een poging om een geest te fotograferen of een jongeman die een date tracht te veroveren met behulp van een fictieve ChatGPT-bot. Anderzijds zitten er minder interessante verhaallijnen tussen zoals het uitdelen van flyers voor een worstelaar of het opdoeken van lokale bendes. En in de dozijnen simpele opdrachtjes lever je bepaalde maaltijden of recupereer je verloren voorwerpen met je Spider-gadget. De zijmissies via het Akame Network bevatten nog steeds geinige momenten, maar ze missen flair vergeleken met de vorige delen.
Het Colosseum keert in Like A Dragon: The Man Who Erased His Name ook terug, inclusief enkele fijne nieuwe features. De vechtring stelt verschillende opties voor: je vecht 1v1 in Tournament, solo tegen meerdere tegenstanders in Hell Rumble, in speciale events of in het uiterst vermakelijke Hell Team Rumble. Die laatstgenoemde laat je een team van knokkers uitbouwen. Met diezelfde vechters bouw je een band op, zodat hun stats stijgen en je de gevechten in het Colosseum beter voltooit. Deze ‘minigame’ biedt best veel diepgang: via de Side Stories en het scouten in de VIP Lounge ontdek je nieuwe leden met elk hun eigen sterktes en experimenteer je met samenstellingen van teams. In de nabijgelegen boetiek kun je zelfs Kazuma uitdossen in verschillende outfits en accessoires voor een unieke look, zowel in de ring als daarbuiten. Het Colosseum is zonder twijfel een van de sterkhouders van deze game.
Een Like a Dragon-game zonder talloze gevechten is als een karaokebar zonder sake, en ook hier mep je de vele delinquenten en misdadigers met bravoure tegen de grond. Je kunt aanvalsstijlen nog steeds uitbreiden en versterken met de bergen Japanse yen die je verzamelt. Er zijn echter maar twee stijlen beschikbaar: de Yakuza-stijl (de gekende Dojima-vechtstijl) en de gloednieuwe Agent-stijl. Het is die laatstgenoemde die de combat nog net genoeg pit geeft. Als Agent schud je aanvallen niet alleen snel uit de mouw, je gebruikt ook als een Japanse James Bond verschillende gadgets om tegenstanders het leven zuur te maken. Zo schiet de Spider-gadget draden om vijanden op een afstand te grijpen, een explosieve sigaret, drones die tegenstanders afleiden, et cetera. De Agent-stijl redt de combat van de middelmatigheid, want zonder deze unieke gadgets zouden de vele gevechten behoorlijk snel vervelen.
De echte rijkdom bevindt zich in de talloze zijactiviteiten en minigames die je naar goede traditie van het serieuze werk afleiden. Je kunt de Cabaret Club bezoeken voor een ‘datesim’-minigame, en er staan talloze (gok)spellen klaar zoals poker, blackjack, koi-koi en oicho-kabu. Het breinbrekende Mahjong mag in het arsenaal evenmin ontbreken. De Sega-speelhal teleporteert je naar het verleden met oude klassiekers. Karaoke is weer van de partij en presenteert een oorwurm van een kerstnummer. Dan heb je nog golf, darts en biljart om je in uit te leven en zelfs het formidabele Pocket Circuit uit Yakuza 0 maakt een terugkeer. Het aanbod voelt aan als een Greatest Hits-album, waardoor je zowel als veteraan of leek je tanden kunt zetten in een stevige hoeveelheid uitstekende minigames.
Like a Dragon Gaiden: The Man Who Erased His Name slaat de brug tussen de nieuwste Yakuza-games met geslaagde elementen zoals spannende plotwendingen, de uitgebreide catalogus minigames en het Colosseum. Deze spin-off legt echter niets nieuws op tafel en draait de schaal van een paar aspecten terug zoals het kortere verhaal, minder geslaagde Side Stories en combat die maar twee vechtstijlen biedt. Het toont aan dat de succesformule van de Japanse reeks nog net genoeg vakjes aanvinkt, maar ook niet meer dan dat.
Voor de Like a Dragon: The Man Who Erased His Name review speelde Joachim op de PlayStation 5.