Like a Dragon: Ishin review – Terugkeer naar het verleden
Geschiedenisles.
Voor de Like a Dragon: Ishin review sneed en schoot Joachim zich een pad door de vele ronin heen.
Het Westen viel de afgelopen tien jaar voor de geroemde Yakuza-reeks en de charmes van van Kiryu Kazuma. De reeks werd intussen omgedoopt tot Like a Dragon. Voor we het volgende misdaadavontuur van Ryu Ga Gotoku Studio mogen proeven, maken we eerst een omweg langs het historische Japan in de Like a Dragon: Ishin-remake. Die terugkeer naar het verleden schuift een boeiend verhaal naar voren, maar gaat ironisch genoeg gepaard met oude kwaaltjes.
We schrijven 1867, een turbulente periode in de recente Japanse geschiedenis. De zwanenzang van de Edoperiode lijkt ingezet met een nakende opstand van samoerai tegen het shogunaat en de sociale ongelijkheid. Centraal staat Sakamoto Ryoma, een samoeraikrijger die betrokken raakt bij een moordcomplot. Tijdens zijn zoektocht naar de echte moordenaar speelt hij bovendien een rol in een revolutie die de toekomst van Japan beslist. De rollen worden vertolkt door de brede Like a Dragon-cast, al is hun uiterlijk meteen de enige link tussen de historische personages en de moderne tegenhangers. Het verhaal leunt niet alleen op waargebeurde feiten en echte figuren: tijdens gesprekken kun je een woordenlijst raadplegen van geschiedkundige termen die her en der ter sprake komen. Het verhaal is intrigerend en bevat ook een educatieve dimensie. Smullen geblazen voor liefhebbers van een goede plot én geschiedenis.
Om de vele uitdagingen in Like a Dragon: Ishin het hoofd te bieden, ben je geleerd in vier verschillende vechtstijlen die elk voor een andere situatie geschikt zijn. De Swordsman-stijl is meer gepast voor een-op-eengevechten, terwijl bijvoorbeeld de Wild Dancer-vechtkunst met zijn hybride aanpak van katana en pistool uitstekend is om groepen vijanden onder controle te krijgen. Het schakelen tussen stijlen gebeurt meteen, waardoor je je snel aanpast aan veranderende situaties tijdens gevechten. Alleen: de pijnpunten van de oudere combat van de reeks blijven onaangeraakt. Blokkeren werkt enkel als je perfect naar de vijand in kwestie gedraaid staat, waardoor het gebrek aan een lock-onfunctie steekt. 'Healing items' pas je bovendien nog steeds toe in een apart inventarismenu, wat de flow van de combat onnodig onderbreekt. Het vechtsysteem werkt wanneer het nodig is, maar kraakt aan verschillende kanten.
Tijdens je zoektocht naar gerechtigheid verblijf je vooral in Kyo (het hedendaagse Kyoto) en het stadje Tosa. Beide omgevingen zijn geconcentreerde hotspots van allerhande winkeltjes of diensten zoals een wapensmid. Dankzij hun kleine schaal bruisen de locaties van detail. Winkeluitbaters aan de kant van de weg roepen luidkeels om je aandacht, waterdragers lopen overdag gehaast door de straten en ‘s avonds baden de wegen in de gloed van bloedrode lampionnen. Zowel Kyo als Tosa ademen dezelfde historische sfeer die je terugvindt in het verhaal. Like a Dragon: Ishin heeft een bijzonder overtuigende setting.
Ook typisch voor een Like a Dragon-game zijn de talloze zijactiviteiten. En ook hier krijg je een resem minigames om te ontspannen. Daaronder vallen kippenraces, koi-koi, vissen, poker, kunstdansen, een erotisch spel van blad-steen-schaar en nog veel meer. Jawel, zelfs het uiterst entertainende karaoke keert terug mét een klassieke versie van het intussen tijdloze “Baka Mitai”. Daarnaast vind je uiteraard heel wat zijmissies. Het zijn echter simpele opdrachten zoals beschermen onschuldige burgers beschermen of doelwitten achtervolgen. Daardoor voelen ze te inspiratieloos aan - zeker vergeleken met de enorm creatieve zijmissies in de andere games in de reeks. Desondanks blijft het grote en diverse aanbod aan minigames fantastisch.
In het kader van de Like a Dragon: Ishin-remake besliste Ryu Ga Gotoku Studio om de graphics met de Unreal Engine 4 te remasteren. De beklijvende verhaallijnen en impactvolle scènes springen door de betere presentatie nu nog meer in het oog. Maar ook hier betrap je de game op kleine schuivers. Wapens bevinden zich soms niet correct Sakamoto's handen als je van nabij een kijkje neemt. Figuren verschijnen of verdwijnen zelfs alsof ze in en uit het hiernamaals zweven. De presentatie is weliswaar grotendeels gepolijst en van hoge kwaliteit, maar de schoonheidsfoutjes zijn opmerkelijk.
Like a Dragon: Ishin slaagt er niet helemaal in om te overtuigen. Het verhaal is zoals vanouds een uitstekende drijfveer om te blijven graven naar antwoorden en je geniet van een brede waaier aan activiteiten, maar aspecten zoals de combat voelen iets te verouderd aan. Het feit dat we over een remake spreken is vrij frappant aangezien veel elementen onaangeroerd blijven. Voor fans van het traditionele Like a Dragon-werk is dit herkenbaar gesneden Japanse koek, maar deze remake laat je toch op je honger zitten.
Voor de Like a Dragon: Ishin review speelde Joachim op PlayStation 5.