LittleBigPlanet 3 review
Spelen, maken, delen. Als het werkt.
Je eigen Sackboy met grappige hoedjes, brilletjes, snorretjes en meer outfits uitdossen, is de helft van de pret in LittleBigPlanet 3. De game is in de eerste plaats een charmante platformer die gemakkelijk wegspeelt, zeker als je er wat vrienden bij haalt. Je bent elkaar voortdurend aan het pesten door gekke bekken te trekken of door schakelaars om te gooien zodra anderen ergens langs moeten. Een verhaal voor grappige personages motiveert je dit keer voor het eerst om echt helemaal tot de eindbaas te spelen.
Het credo van LittleBigPlanet is Play, Create, Share en in LittleBigPlanet 3 heeft Sumo Digital het Play-gedeelte beter in de vingers dan Media Molecule dat ooit had. De controls zijn vlotter, waardoor je de sprongen van Sackboy beter inschat. Het wisselen tussen de voor- en achtergrond gaat vloeiender, wat je pas echt merkt als je de eerste LittleBigPlanet erbij pakt en ziet hoe moeizaam het daar ging. Naast bouwen en delen is het spelen zelf niet langer de zwakste schakel in het geheel.
De nieuwe speelbare personages Oddsock, Toggle en Swoop dragen daar ook aan bij. Hun rol blijkt uiteindelijk kleiner dan je zou vermoeden, maar de momenten dat je ze bestuurt, komen telkens op het juiste moment. Als Oddsock ren je supersnel langs muren en als Toggle kun je spontaan krimpen en groeien. Zo beuk je dwars door ruiten heen of prop je jezelf juist door kleine ruimtes, waar de grote Toggle niet door past. Met Swoop vlieg, duik en tuimel je door de lucht, waarbij het lastig is je eigen vrrrrrm-geluiden te onderdrukken. Zeker wanneer je de stoffen vogel met een cape of een pilotenbril uitrust.
Maar ook als je gewoon als Sackboy speelt, gaat de campagne dit keer niet vervelen. Dat is vooral te danken aan de nieuwe power-ups, die als een broodkruimelspoor door het avontuur lopen. Denk daarbij aan de de Pumpinator, waarmee je objecten zowel wegblaast als opzuigt. Met de Hook Hat op je stofkop scheer je juist langs railings en met de Boost Boots beklim je een hoge toren met dubbele sprongen. Omdat je de voorwerpen vaak maar in één level echt nodig hebt en je de campagne zelf ook snel doorloopt, resulteert Play in een korte maar krachtige reis door het vindingrijke brein van Sumo Digital.
Op technisch vlak laat de studio echter flinke steken vallen. Een haperende framerate die soms het beeld zo lang gijzelt dat je sprongen mist, frequente laadtijden van een halve minuut of meer, personages die door levels vallen of onzichtbaar worden en de camera die nooit goed weet op welke speler te focussen; het zijn maar enkele voorbeelden.
De grootste boosdoener is een error-boodschap die vrijwel altijd opduikt wanneer je een level ingaat, waarna de hele game zichzelf afsluit. Dat euvel blijkt verholpen zodra je de internetkabel uit je PlayStation 4 trekt en er is sinds kort een patch voor uit. Feit blijft echter dat de game niet direct uit het doosje naar behoren werkt.
Wanneer de online modi wel werken, verlies je jezelf in de meer dan acht miljoen levels die de community heeft gebouwd. Dat zijn er nogal wat en het is daardoor lastig door het bos de bomen nog te zien. Enerzijds is het erg inspirerend wanneer je op levels stuit waar duidelijk veel tijd en moeite in zitten. Iemand is bijvoorbeeld heel Final Fantasy VII aan het nabouwen. Weer een andere gamer heeft de Titanic nagemaakt, van het begin van de reis tot het noodlottige einde. Extra knap zijn de levels die hele andere genres bieden. Denk aan een spookhuis-horrorgame, schuifpuzzels of een vakantie-resort waar spelers met elkaar een balletje kunnen trappen of dolfijn-races houden.
Uiteindelijk zijn het eerder tientallen dan honderden levels die de moeite waard zijn, want het gros van de levels zijn concepten die nooit zijn afgemaakt. Filteren is niet handig en je bent vooral aangewezen op de levels die door Sumo Digital uitgelicht worden. Om bijvoorbeeld alleen de levels te vinden die in LittleBigPlanet 3 zijn gemaakt, moet je al naar een externe website (LBP.me) gaan. Net dat ene level vinden waar je écht lol van hebt, is bijgevolg als het zoeken naar een speld in een hooiberg.
Je eigen levels bouwen is nog altijd voornamelijk een kwestie van geduld. Met een leeg canvas starten is overweldigend, omdat je zoveel tools tot je beschikking hebt dat alleen al een object plaatsen een hele klus is. Het doorlopen van alle 186(!) tutorial-video's is ook enkel voor de echte doorzetter. Sumo Digital heeft er dan ook slim aan gedaan de Pop-It Puzzles te introduceren. Daarmee leer je op speelse wijze met al het gereedschap om te gaan.
Je komt in deze levels alleen verder als je een bepaalde tool goed gebruikt, en als dat lukt dan onthoud je het beter. Toch ligt ook voor deze modus de instapdrempel nog wat hoog. Je kunt de puzzels alleen op volgorde spelen en je hoort constant het geneuzel van de leraar aan. Weet je al hoe het Pop-It menu werkt? Dan heb je pech, je moet het alsnog stap voor stap leren voor je verder mag. Wil je echt sterke levels bouwen, dan geeft de studio je meer dan voorheen de handvatten om dat mogelijk te maken. Het blijft echter nog steeds alleen weggelegd voor de meest fanatieke huis-, tuin- en keuken-ontwikkelaars.
LittleBigPlanet 3 zit tot de nok toe gevuld met content en bezwijkt daardoor zowat onder zijn eigen gewicht. De bugs en verbindingsproblemen zijn dusdanig aanwezig dat je er simpelweg niet omheen kan. Werkt de game wel, dan pakt Sumo Digital je gemakkelijk in. De sterkste kanten zijn daarbij de charmante stijl van de Sack-personages en een verhaalcampagne die de moeite waard is om daadwerkelijk tot het eind uit te zitten. Play, Create en Share is tevens beter in balans dan ooit tevoren, met de beste LittleBigPlanet tot nu toe als gevolg. Zolang de technologie je maar niet in de steek laat.
LittleBigPlanet 3 is verkrijgbaar voor de PlayStation 3 en PlayStation 4.