Marvel's Spider-Man review - Eindelijk een opvolger voor de Arkham-games
Peter parkour.
De Spider-Man review neemt je mee naar het New York van Peter Parker, waar hij het opneemt tegen Wilson Fisk, Black Cat en een resem andere bad guys.
Het immense succes van de Marvelfilms heeft zich nog niet naar videogametoppers vertaald. Integendeel, concurrent DC Comics stal tot nu toe de show met de briljante Batman: Arkham-games. 'Tot nu toe' is het sleutelbegrip, want ontwikkelaar Insomniac Games levert met zijn interpretatie van Spider-Man een superheldengame af die eindelijk trots naast de Arkham-trilogie van Rocksteady kan staan. Hoewel Spider-Man braaf binnen de lijntjes van openwereldgames kleurt, doet het dat met zo'n heerlijk enthousiasme en zoveel zin voor spektakel dat je niettemin verslingerd raakt.
Een goede Spider-Man-game staat of valt met het webslingeren, en hier maakt Insomniac meteen een diepe indruk. Het DNA van Sunset Overdrive is hier aanwezig in de vorm van intuïtieve controls, waardoor je het ritme van duiken en slingeren al na enkele minuten in de vingers hebt. Tegelijk unlock je gaandeweg extra moves waardoor je op nieuwe en snellere manieren door New York slingert. Van een wolkenkrabber duiken, op het laatste nippertje wegslingeren, vlak boven bussen en taxi's slingeren om zoveel mogelijk snelheid op te bouwen en ten slotte de zijkant van een andere wolkenkrabber omhoogspurten... Simpelweg van objective naar objective gaan is een waar genot, en het rondslingeren van The Amazing Spider-Man uit 2012 lijkt in vergelijking onoverkomelijk houterig. Insomniac levert hier simpelweg voortreffelijk werk. Zo nestelt Spider-Man zich probleemloos tussen andere games zoals Prototype, Arkham Knight en Assassin's Creed waar door de open wereld navigeren op zich een plezier is.
Net zo indrukwekkend en entertainend zijn de gevechten. Hoewel Insomniac op het Arkham-sjabloon van counters en lange combo's steunt, heeft Spider-Man toch een unieke feel dankzij de acrobatische aard van de gevechten. Je kunt op eender welk moment wegslingeren en van bovenaf keihard neerkomen, en de game moedigt dankzij speciale types vijanden ook actief aerial combo's aan. De gadgets, focus-balk en suit powers zorgen voor nog een extra laag strategie en het progressie- en craftingsysteem geven je tijdens de loop van de game nog meer opties. Doordat Spidey erg weinig health heeft, maak je dankbaar gebruik van je gehele arsenaal. Als kers op de taart zijn alle moves verbluffend geanimeerd. De som van alles zorgt ervoor dat de gevechten in Spider-Man zelfs na ettelijke uren interessant blijven.
De combat komt nog het allerbeste tot zijn recht tijdens de hoofdmissies, die van een torenhoge kwaliteit zijn en van het spektakel barsten. In het midden van de game slinger je bijvoorbeeld tussen twee wolkenkrabbers in aanbouw om groepen vijanden uit te schakelen. Even later volgt er een achtervolging met een helikopter waarbij verschillende kantoorgebouwen gesloopt worden. Insomniac vindt tijdens deze spectaculaire segmenten de perfecte balans tussen eigen controle en quick time events. Je waant je effectief een superheld in een Hollywoodblockbuster.
De zij-activiteiten zijn daarentegen van gemengde kwaliteit. Enerzijds zijn er de volwaardige sidequests, die kleine verhaaltjes met bijna altijd een verrassende wending zijn. Ook het opsporen van de mysterieuze Black Cat of het vangen van duiven (ja, echt) vallen in positieve zin op doordat ze kort en gevarieerd zijn. Anderzijds geven de vele research stations je banale opdrachten die impact missen, en ook de thug crimes vallen veel te snel in herhaling. Na twee keer heb je de carjackings gezien, en ook drugsdeals worden ruimschoots gerecycleerd. Wil je echt alles in New York doen, dan moet je wat monotonie doorstaan. De progressie- en craftingsystemen doen hun uiterste best om de activiteiten alsnog waardevol te maken, want om Spidey te upgraden heb je tokens nodig die je bij het verzamelen van items en stoppen van misdaden verdient. Ze slagen er echter maar deels in om de eentonigheid van de activiteiten te verzachten.
Die monotonie wordt nog verder versterkt door New York zelf. Het verstikkende gevoel van de eindeloze rijen gebouwen en wolkenkrabbers is nu eenmaal eigen aan de stad, met enkel Central Park en de dokken als visuele variatie. Insomniac doet echter wel zijn uiterste best om de setting ten volste te benutten, met Times Square dat bruist van de toeristen die selfies maken en muzikanten die busken, terwijl koppeltjes langs Battery Park kuieren. Als je goed zoekt, vind je zelfs de ambassade van Wakanda en het Sanctum Sanctorum. Het oog voor detail zit dus erg goed, en omdat je ook upgrade tokens krijgt door foto's te maken van 'landmarks' wordt je zin naar virtuele sightseeing uitstekend aangewakkerd.
Hoewel de officiële titel Marvel's Spider-Man is, had de game even goed Insomniac Games' Spider-Man kunnen heten. De studio heeft met Spider-Man namelijk een superheld gevonden die perfect aansluit bij de frisheid en het enthousiasme van de ontwikkelaar. Hoewel de zij-activiteiten lijden onder copy-pastegedrag en New York eentonig kan worden, is het oog voor detail indrukwekkend. Nog sterker zijn de hyperspectaculaire hoofdmissies, die het allerbeste in het acrobatische en diepgaande gevechtssysteem naar boven brengen. De kers op de taart en dé reden om Spider-Man te spelen is echter het fenomenale webslingeren. Nog nooit wist een game Spider-Man zo perfect te vatten en het rondbewegen zo'n plezier te maken. Marvel's Spider-Man is de belichaming van zijn hoofdpersonage: spectaculair en ontspannend entertainment dat altijd een oneliner op zak heeft. Een nazomerblockbuster in videogameformaat.
Carl testte Marvel's Spider-Man op de PlayStation 4.