Metaphor: ReFantazio review – Fantasie heruitgevonden
Meta-voorbeeldig.
Joachim aanschouwt in deze Metaphor: ReFantazio review of de fantasiewereld Euchronia over genoeg persoonlijkheid beschikt.
De wind zit in de zeilen van Atlus sinds het enorme succes van Persona 5. De roleplayingreeks staat ondertussen ook in het Westen definitief op de kaart. Ontwikkelaar Atlus verrast echter door tussendoor een andere creatieve route in te slaan. Metaphor: ReFantazio is namelijk een splinternieuwe fantasy-RPG die vaarwel zegt aan het moderne studentenleven en baadt in een fictieve wereld vol middeleeuwse elementen. Het resultaat is zeer positief: Metaphor: ReFantazio slaagt er niet alleen in zich te onderscheiden van Persona - het bewijst dat het zijn eigen mannetje kan staan in het drukbevolkte genre.
Het verhaal van Metaphor start ogenschijnlijk als een zoveelste epos. De koning is dood, koelbloedig vermoord door de machtsgeile Lord Louis. De kroonprins is al vele jaren vermist. En jij staat met je vrienden voor de taak om de troon in een globale verkiezingsrace veilig te stellen. Je krijgt niet alleen de broodnodige plotwendingen op je bord, want het narratieve kader krijgt een heerlijk krankzinnige twist. De wereld van Euchronia wordt namelijk bevolkt door unieke rassen en stammen, maar ook geteisterd door ontzagwekkende monsters genaamd “Mensen” die bijna niets gemeen hebben met onze anatomie. In een realtime ranking zie je zelfs de huidige stand van de kandidaten. Daarnaast is je hoofdpersonage in de ban van een roman die praat over een moderne wereld waar burgers hun eigen leiders kiezen en verantwoordelijk houden. Atlus draait dus het fantasiegegeven en de perceptie daar rond volledig ondersteboven, wat voor een boeiende leefwereld zorgt.
Die verkiezingsrace om als volgende koning aangeduid te worden – of belangrijker, Lord Louis te verhinderen dat hij die troon opeist – schept de perfecte situatie waarin je kalender een prominente rol speelt. Net zoals in Persona tikt de tijd voorbij met elke activiteit die je uitvoert, op weg naar de volgende narratieve mijlpaal. Tussen die grote gebeurtenissen ben je vrij om rond te reizen, een band te verdiepen tussen je vrienden of sidequests aan te gaan en optionele dungeons uit te kammen. Maar opgelet: sommige dungeons sluiten onverbiddelijk de poorten na een bepaalde tijd en enkele quests krijg je niet meer opgelost als je te lang wacht. Je krijgt wel telkens de melding wanneer een activiteit tijd kost, en je voelt nooit alsof je onder onmogelijke druk staat. Bepaalde sidequests of bounty hunts mag je bovendien later aangaan wanneer je meer rustmomenten hebt. Zo voelt het fijn aan om alles netjes af te vinken, maar tegelijk krijgt alles wat je doet meer betekenis en dimensie.
Tijdens gevechten krijg je hulp van de krachtige ‘Archetypes’, oftewel klassen. Zo dragen de rollen bekende en minder bekende namen als Warrior, Mage, Knight, Seeker en Merchant. Met elke band die je smeedt met een nieuw personage, krijg je toegang tot een volgende Archetype. In de vele gevechten ontwikkelen deze Archetypes zich verder, maar afhankelijk van de gekozen types ontstaat ook een andere synergie die voor speciale strategieën en aanvallen zorgt. Als je op deze manier de zwakke plekken van het gewone gespuis en uitdagende bosses uitbuit, dan krijg je meer beurten in de turn-basedgevechten toegewezen. Bovendien kun je sommige skills hanteren bij andere klassen. De uitgebreide combinaties die ontstaan uit de tientallen Archetypes nodigen je op die manier uit om de vele rollen volledig te ontwikkelen.
Metaphor: ReFantazio heeft een heerlijke hoeveelheid flexibiliteit. Het systeem met de Archetypes is aan te passen in je hoofdmenu zodat je de samenstelling van je party in een handomdraai transformeert. Het tempo ligt ook aangenaam hoog, want monsters die enkele levels lager liggen, neutraliseer je meteen met één of twee realtime slagen. Nog straffer: met de passieve vaardigheden van bepaalde Archetypes is het mogelijk om op deze manier je avontuur wat eenvoudiger te maken. Wat dacht je van je MP aan te vullen als Mage of je zakken te vullen met honderden munten als Merchant per gemaakte kill? Het ellenlange grinden om een nieuwe Archetype te ontwikkelen, verdwijnt zo nagenoeg volledig. De vrijheid die je krijgt om zo op zeer korte tijd een situatie in je voordeel om te buigen, schenkt je veel ademruimte.
En niet te vergeten: het geheel straalt afgewerkte klasse uit. Alle menu’s spatten van het scherm in typerende, kleurrijke Atlus-stijl, en ook het design van de ‘Mensen’ – die monsters die ik eerder vermeldde – is zo walgelijk intrigerend dat je je afvraagt welke lunch ze bij de cafetaria van Atlus serveren. De 3D-modellen en prachtig handgetekende illustraties wisselen af met kwalitatief geanimeerde cutscenes die recht uit een anime sluipen. Het design van je Gauntlet Runner, je transportmiddel, komt zelfs uit het potlood van Neon Genesis Evangelion-artiest Ikuto Yamashita. En de soundtrack beschikt over zulke hemelse nummertjes dat ze voor ‘Soundtrack van het Jaar’ met die van Stellar Blade concurreert. Kortom: je hele reis klinkt fantastisch en ziet er van begin tot einde uitmuntend uit.
Metaphor: ReFantazio bezit een onmiskenbare Persona-stempel, maar dat betekent niet dat het daarvoor het hoofd moet buigen. Het onderscheidt zich niet alleen van zijn Persona-broertjes, maar van zo goed als alle fantasy-RPG’s in een middeleeuwse setting. De wereld van Euchronia heeft fascinerende lore, de flexibele, diepgaande Archetypes garanderen dat je nooit in je genot belemmerd wordt en de artistieke afwerking is vlekkeloos. Metaphor: ReFantazio steekt alle andere roleplayinggames naar de kroon. En dat mag je heus letterlijk opnemen.
Voor de Metaphor: ReFantazio review speelde Joachim op de PlayStation 5. De game komt op vrijdag 11 oktober 2024 uit voor pc, PlayStation 4, PlayStation 5 en Xbox Series X/S.