Metro: Last Light
De metro nemen lijkt spannender dan ooit!
Toen uitgever THQ anderhalf jaar geleden op de proppen kwam met Metro 2033 leken gamers die ermee aan de slag gingen zich meteen op te delen in twee kampen. Aan de ene kant stonden mensen die het spel geweldig vonden door de griezelige atmosfeer en de unieke FPS-ervaring die erin aan bod kwamen. Ook het verhaal dat gebaseerd was op het gelijknamige, door Dmitry Glukhovsky geschreven boek wist dusdanig te overtuigen. Lijnrecht tegenover deze groep stonden gamers die niet voorbij de wat te vaak opduikende bugs en glitches konden kijken. Wij bevonden ons vorig jaar ergens in het midden van deze twee meningen, en vroegen ons dan ook af bij welk kamp we ons na het aanschouwen van Metro: Last Light – de rechtstreekse opvolger – zouden moeten aansluiten.
Uiteindelijk valt zo'n beslissing moeilijk te maken na het half uurtje dat we op de voorbije E3 van het spel onder ogen kregen. Net zoals zijn voorganger lijkt Metro: Last Light namelijk de nadruk te leggen op het scheppen van sfeer, en dat is niet bepaald eenvoudig wanneer je tijdens de presentatie het gedreun van allerlei andere videogames op de achtergrond hoort. En toch vlogen de dertig minuten voorbij alsof het niets was, en moesten we achteraf de zweetdruppels van ons voorhoofd vegen. Een natte zakdoek speelt alvast in het voordeel van deze ambitieuze sequel!
Metro: Last Light speelt zich zoals de titel al doet vermoeden meteen na de gebeurtenissen uit het origineel af. Opnieuw mogen we de ondergrondse metrolijn van Moskou uitkammen, en opnieuw doen we dat door de ogen van Artyom. Opvallend is dat ontwikkelaar 4A Games ervoor gekozen heeft om de verhaallijn van deeltje twee aan te laten vangen op basis van het “slechte” einde uit het eerste spel. Hierin zagen we dat Artyom de mysterieuze Dark Ones van de aardbodem veegde...maar blijkbaar zijn er nog steeds enkele wezens overgebleven om je het leven een jaar later opnieuw zuur te maken.
De demo die wij mochten bekijken ging van start met een blik op het plat gebombardeerde Moskou. Nog steeds vliegen de demonen door de lucht, terwijl kruipende wezens als mieren tussen de brokstukken van vernietigde gebouwen op zoek zijn naar verse slachtoffers. Hoewel de hoofdstukken die zich in Metro 2033 bovengronds afspeelden er grafisch een stuk minder uitzagen, lijkt dit euvel volledig weggewerkt te zijn in deeltje twee. Mocht men in Rusland ooit te maken krijgen met een nucleaire aanval, dan is hetgeen we in Last Light te zien krijgen waarschijnlijk een correcte weergave van het resultaat – minus de angstaanjagende Dark Ones tenminste, of dat hopen we toch!
Het echte werk gaat pas van start wanneer Artyom samen met kompaan Khan door de metrolijnen van Moskou sluipt. Hun missie bestaat eruit om een ondergronds basiskamp van de Nazi-achtige Reich troepen te infiltreren. Er lijken verschillende manieren te zijn om dit te doen, maar tijdens de E3 koos men ervoor om met de opdracht op een zo geruisloos mogelijke manier aan te vangen. In een reeds zeer donkere omgeving worden alle resterende lichtbronnen stukgemaakt met drie welgemikte kogels. De bekende wapens met daarop een voortdurend op en neer bewegend metertje lijken terug van weggeweest te zijn, en ook de helm van Artyom die tijdens vuurgevechten barsten kan vertonnen is weer van de partij.
We sluipen het kamp binnen, en zijn meteen getuige van de verbeterde belichting waarmee 4A Games hun nieuwe game uitgerust heeft. Ronddraaiende alarmlampen gooien ritmisch schaduwen in het rond, terwijl een rustig brandend kampvuur een ware doorn in het oog is als een extra lichtbron. Even op een daarboven hangend pannetje met water schieten, en we zien de vlammen het onderspit delven. Een klein detail waarmee men ons duidelijk maakt dat ook de physics engine aan verbetering toe was, en het resultaat mag er zeker zijn als je weet dat het nog maar om een pre-alpha build van het spel ging!