Mini Metro is even sereen als stressvol
Kedeng, kedeng.
Ik word vervloekt. Meerdere passagiers wachten ongeduldig op de metro. Enkele blikken voorspellen onweer en ik voel me alsmaar kleiner worden. 'Sorry,' mompel ik richting mijn beeldscherm. De simplistisch vormgegeven metrokaart geeft een waarschuwing en met man en macht probeer ik het systeem werkend te houden. Ik plaats een extra metrostel op één van de vele lijnen, maar het kwaad is al geschied. Ik heb het 43 dagen volgehouden in Mini Metro.
Iedereen die een keer in één der wereldsteden van de metro gebruikgemaakt heeft , kent de karakteristieke kaarten die de vele metrolijnen aangeven. Een bescheiden overzicht van de stad en zijn metrostations met vele kleurrijke lijntjes die de locaties met elkaar verbinden. Dat is precies hoe Mini Metro eruitziet.
In de game verbind je als eigenaar van een openbaarvervoerbedrijf rondjes met driehoekjes en vierkantjes. Passagiers bij het vierkantje willen naar de rondjes en vice versa. Om aan deze eis te voldoen, teken je simpelweg een lijn van A naar B. Dit doe je met beperkte middelen, want je hebt enkel de beschikking over drie metrolijnen en drie wagons. Speel je in een stad met rivieren, dan leg je ook een paar tunnels aan.
Dit klinkt simpel, maar na verloop van een aantal dagen in-game wordt door de opkomst van nieuwe stations de druk opgevoerd. Passagiers staan per direct paraat om gretig van je diensten gebruik te maken. Zodra een nieuw vierkantje op de metrokaart verschijnt, moet je het station aan je metrostelsel verbinden. Dit gebeurt veelal tandenknarsend, aangezien je meestal geen metrolijnen meer over hebt. Dan maar kwaadschiks. Via een korte omleiding maak je gebruik van één van je bestaande lijnen om de passagiers van vervoer te voorzien. Met Mini Metro is ruimtelijk inzicht een pré.
Al snel ontstaat er een bolwerk van rijdende wagons op rode, blauwe en gele lijntjes. De reizigers komen op tijd op hun werk, dus voorlopig is iedereen blij. Als beloning krijg je aan het eind van de week een tweetal keuzes. Wil je een extra metrolijn of een tunnel? Of heb je toch liever een extra metrotrein? Deze beloningen moet je niet voor lief nemen, want aan het eind van de dag heb je alles nodig.
Op den duur komen er nieuwe tweedimensionale figuren bij. Diamanten, sterren en hexagonnen vullen het speelveld en stellen je op de proef. Door de tientallen stations is je bolwerk nu een onbegonnen doolhof met meerdere metrotreinen die zo snel mogelijk heen en weer reizen. Passagiers wachten ondertussen ongeduldig bij een ster, want een enkeling wil naar de andere kant van de stad.
Je raakt in paniek en het zweet breekt je uit, want tegelijkertijd barst een ander station aan de oostkant van de stad uit zijn voegen. Langzaamaan ontstaat er een grijze cirkel. Je probeert nog in alle haast de schade te beperken, maar het is te laat. Eén voor één druipen de reizigers af. Je vervloekt ontwikkelaar Dinosaur Polo Club meermaals, maar het ligt toch echt aan je eigen incompetentie. Ondanks alles keer je regelmatig terug.
Dat komt voornamelijk door de toevoeging van meerdere steden. Als beginneling word je aan Londen toevertrouwd, maar na enkele spelsessies doe je ook New York, Hong Kong en Osaka aan. Iedere stad heeft karakteristieke kenmerken, zoals een eilandengroep of meerdere rivieren. Hoewel iedere stad eenzelfde spelopzet kent, zitten deze kenmerken je op nieuwe manieren in de weg en vereisen daardoor een ietwat andere aanpak.
Mini Metro bezorgt je met zijn simplistische uitstraling een sereen gevoel, waardoor je aan iedere speelsessie ontspannen begint. De kleurrijke lijntjes en bewegende metrotreinen werken weliswaar therapeutisch, maar bieden na enkele minuten genoeg redenen voor stress. Je ontwikkelt daardoor een haat-liefdeverhouding met de game, maar aan het einde van de rit wil je alleen maar meer.
Mini Metro is nu verkrijgbaar als Early Access-titel.