Monster Hunter 3 Ultimate review
Niets in het leven is gratis.
De beste games kunnen beschreven worden met de woorden 'gemakkelijk te leren, moeilijk te meesteren'. Dat zijn het soort games waar je meteen weg mee kunt. De games die meteen klikken en in je handen zitten maar ook na tien uur op de teller er nog steeds in slagen je te verrassen met een nieuwe laag gameplay. Monster Hunter 3 Ultimate is niet dat soort game.
Niet dat Monster Hunter 3 Ultimate je na tien uur niet meer weet te verrassen. Het duurt gemakkelijk tien uur voordat je het gevoel krijgt dat je weet waar je mee bezig bent. Monster Hunter 3 Ultimate laat zich beter beschrijven als 'ontzettend moeilijk te leren maar o zo bevredigend om te meesteren'. Als een wiskundeles uit de hel bombardeert de game je tijdens de eerste uren met nieuwe systemen en vreemde benamingen die werken via een logica waarvan we de oorsprong niet kennen. De game probeert met wat saaie starter quests de basisprincipes uit te leggen maar deze voldoen niet als landkaart in het doolhof van menu's.
Het is pas na uren spelen dat de game je begint te belonen voor je engelengeduld en dat je het gevoel krijgt dat jij het spel bestuurt in plaats van omgekeerd. Misschien hoort is dat wel een thematische beslissing van de makers. In Monster Hunter 3 Ultimate doen we namelijk wat er op de doos staat: op monsters jagen. We starten als een nietsnut, jagen op kleine monsters uit wiens pelsen en botten we iets sterkere kledij maken, slaan ons pikhouweel tegen muren om ijzer te verzamelen en nieuwe wapens te smeden en combineren vervolgens die items zodat we iets grotere monsters kunnen verslaan en opnieuw iets sterkere wapens kunnen maken. Dat is de vicieuze cirkel waar Capcom ons tracht in te sleuren.
Het is dus misschien wel gepast dat we, net als onze avatar, in het begin niet weten waar we mee bezig zijn. Helaas zullen veel gamers echter afhaken voor de game klikt en je goed op weg bent om een enorme badass te worden die regelmatig urenlange gevechten voert met ware titanen. Net zoals in die eerder vermelde wiskundeles komt er vroeg of laat een eureka-moment waarin alle cijfertjes op hun plaats vallen en je jezelf de nieuwe Einstein waant. Monster Hunter 3 Ultimate betaalt het bloed, zweet en tranen die je erin steekt dubbel en dik terug.
Het moge duidelijk zijn: Monster Hunter 3 Ultimate is gemaakt voor een bepaald type gamer. Het volhardende type dat niet gebrand is op onmiddellijke beloningen. Gelukkig dwingt Capcom je niet om altijd de moeilijke weg te kiezen. Je vooruitgang is bijvoorbeeld permanent is. Elke overwinning blijft de jouwe. Je kunt je savegame gemakkelijk verplaatsen tussen Wii U en 3DS zodat je op beide platformen met hetzelfde personage kan blijven spelen, waar je ook bent. En dat is een ontzettend handige feature.
Buiten de voor de hand liggende aspecten zoals een verschil in graphics en het gebrek aan een tweede analog stick voor de 3DS voor wie het Circle Pad Pro-accessoire niet heeft zijn beide versies nagenoeg identiek. Dat is mogelijk omdat Monster Hunter 3 Ultimate niet meteen een technisch wonder is. Het is een port van Monster Hunter 3 dat hier in 2010 al op de Wii verscheen. Dat merk je ook aan de graphics. Deze zijn indrukwekkend op de 3DS maar laten toch wat te wensen over op Nintendo's nieuwe HD-console. Alles heeft de HD-bump gekregen maar de textures blijven van lage kwaliteit. Er is duidelijk niet veel werk gestoken in een grafische update van de game. Wel krijgen we nieuwe, moeilijkere quests voorgeschoteld, met een aantal nieuwe monsters en natuurlijk ook nieuwe wapen- en armoursets.
Monster Hunter 3 Ultimate kent ook een zeer uitgebreide online mode. De game omzeilt de vervelende friend codes dankzij een lobby systeem waardoor je gemakkelijk tot met 4 spelers een heleboel quests kan uitvoeren. De moeilijkheidsgraad past zich aan aan het aantal spelers maar gelukkig verbeteren ook de beloningen die je krijgt voor een succesvolle jacht. De 3DS-versie kent helaas geen online component maar je kan wel nog steeds samen multiplayer quests spelen via WLAN. Als kers op de taart is er ook lokale cross-platform multiplayer waardoor een Wii U-speler in dezelfde kamer kan samenspelen met iemand met de 3DS-versie. De game maakt verder geen baanbrekend gebruik van de unieke features van de Wii U of de 3DS. In beide gevallen biedt het touchscreen een extra input dat volledig aanpasbaar is naar eigen wil.
Monster Hunter 3 Ultimate's grote probleem blijft de enorme leercurve tijdens de eerste uren gameplay. De makers weten duidelijk welke game ze willen maken en maken zo goed als geen concessies voor de niet-geïnitieerden. De gamer die wel volhard wordt beloond met een prachtige wereld vol interessante gameplay en boordevol features die van het monster hunten een waar plezier maken. Je moet er gewoon voor werken.
Als je na de recensie zin hebt in Monster Hunter 3 Ultimate te spelen dan kan dit. Het spel is nu verkrijgbaar op Wii U en Nintendo 3DS.