Monster Hunter Stories review - Schaar-steen-Lagombi
Schaar-steen-Lagombi.
Na Japan heeft de Monster Hunter-serie de afgelopen jaren ook de westerse markt veroverd. De formule is eenvoudig: intense gevechten met gigantische monsters die je nadien verwerkt tot een hoed of een ander stuk pantser, met als enige bedoeling om daarmee nog grotere monsters in de pan te hakken. Vooral de 3DS heeft het concept gepopulariseerd met de releases van Monster Hunter 3, 4 en Generations. Monster Hunter Stories gooit het echter over een andere boeg. De actieve combat maakt plaats voor een turn-based-systeem, en in plaats van monsters af te maken gebruik je ze deze keer als rijdier en als partner tijdens gevechten. Maken die aanpassingen van Monster Hunter Stories een bizar buitenbeentje of een memorabele ervaring?
De vergelijking met Pokémon en Yo-Kai Watch is moeilijk uit de weg te gaan, en op het eerste gezicht brengt Monster Hunter Stories bijzonder weinig vernieuwingen aan. Net als in die games speel je een tiener die de wereld rondtrekt om zoveel mogelijk 'monsties' te verzamelen, met een rivaal die de beestjes niet als vrienden maar als gebruiksvoorwerpen beschouwt. Ook het gekende schaar-steen-papierprincipe is aanwezig, en dat mag je in Monster Hunter Stories wel heel letterlijk nemen. Jij en je vijanden vallen elkaar aan met kracht-, snelheids- en techniekaanvallen die elkaar rechtstreeks verslaan.
Dat eenvoudige concept biedt echter heel wat diepgang die vooral tijdens boss fights tot uiting komt. Daarin probeer je het aanvalspatroon van de vijand te ontwaren en te voorspellen. Persoonlijke sterktes en zwaktes van verschillende monsties geven nog een extra element om rekening mee te houden bij de keuze van je aanval. Bovendien biedt de game een uitgebreid arsenaal aan voorwerpen en vaardigheden die je aanvalspatroon nog onvoorspelbaarder maken, zoals vuurballen en defensieve spreuken. Wanneer je energiemeter vol is, kruip je ten slotte op je monstie om samen vernietigend uit te halen. Het draagt allemaal bij tot intense gevechten die de atmosfeer van de boss fights uit de andere Monster Hunter-games perfect vertalen naar een turn-based-systeem.
Tijdens gevechten met normale monsters is de gameplay echter een stuk minder interessant. Het aanvalspatroon van die tegenstanders bestaat vaak maar uit een of twee aanvallen, waardoor er weinig te voorspellen valt. Daarnaast duren de gevechten niet lang genoeg om veel van je speciale vaardigheden te gebruiken. Vaak doe je dan ook weinig meer dan zo snel mogelijk op de A-knop van je 3DS te rammen. Ontwikkelaar Marvelous implementeert wel de mogelijkheid om gevechtsanimaties tot drie keer te versnellen, maar dat neemt niet weg dat veel gevechten in essentie weinig om het lijf hebben.
Bovendien zijn er weinig stimulansen om het tegen die doorsneemonsters op te nemen. Nieuwe monsters vang je immers niet rechtstreeks, maar door eieren uit hun nesten te stelen en nadien uit te broeden. Duik je in een Pokémongame nog enthousiast elk nieuw grasveld in op zoek naar nieuwe of zeldzame beestjes, dan voelen de monsters hier vooral aan als een vervelende belemmering op weg naar het volgende eiernest of de volgende boss fight.
Ook op grafisch vlak laat de game je achter met gemengde gevoelens. Puur visueel behoort Monster Hunter Stories tot de absolute top van wat de 3DS te bieden heeft: de kleuren en effecten spatten van het scherm, en elk personage is met veel oog voor detail vormgegeven. Het is echter de 3DS zelf die roet in het eten gooit: op de oude versies van de 3DS heeft de game vooral in de overworld heel wat framerateproblemen. Bovendien krijgen personages in de overworld pas hun textures wanneer je dicht genoeg bij hen komt, waardoor het lijkt alsof de wereld als het ware bevolkt is door zwarte schimmen.
Het fokken en ontwikkelen van je monsties is dan wel weer een schot in de roos. Zo is het mogelijk om vaardigheden van het ene monster via genetische manipulatie bij een ander beestje in te planten. Dat maakt de mogelijkheden om je favoriete monster aan te passen naar je eigen voorkeuren quasi ongelimiteerd. Vooral in de multiplayermodus krijgt de game op die manier een enorme diepgang. De onvoorspelbaarheid van de vaardigheden van vijandige monsters draagt zo alleen maar bij tot de spanning van het schaar-steen-papierprincipe.
Monster Hunter Stories is een sterke nieuwkomer in het monsterverzamelgenre, maar is niet zonder gebreken. De game kampt met enkele technische problemen, en tijdens korte gevechten komt de gameplay niet volledig tot zijn recht, ondanks de mogelijkheid om gevechten te versnellen. Die minpunten vergeet je echter al snel wanneer je oog in oog staat met een van de vele bosses die de wereld rijk is. Reken daar nog de online functionaliteiten en de quasi eindeloze mogelijkheden om je monsties genetisch te manipuleren bij, en je krijgt een game die de Monster Hunter-naam meer dan verdient.
Monster Hunter Stories is nu verkrijgbaar voor de Nintendo 3DS.