Monter Hunter Tri (hands-on)

Capcom heeft met de Monster Hunter-franchise puur goud in handen, toch als je over de Japanse markt praat. De populariteit is zo groot dat er een kruisbestuiving is met Metal Gear Solid: Peace Walker. Na het succes van Monster Hunter Tri in Japan is dan ook nu Europa aan de beurt.

Uitzonderlijk is dat deze third-party game veel ondersteuning krijgt van Nintendo zelf. Wij konden dan ook de game voor het eerst spelen op de première van Monster Hunter Tri in de Brusselse Fnac.

Spelend aan het begin van de single player ligt de moeilijkheidsgraad nog niet hoog. We kwamen er alleen de kleinere en minder vraatzuchtige monsters tegen. Zelfs met het kleinste zwaard dood je ze allemaal zonder problemen, zelfs ze doodschoppen is mogelijk. Als je verder in de game geraakt wordt het monsteraanbod groter en de wezens zelf ook. Met een beloofde 40 uur aan gameplay liggen onze verwachtingen heel hoog.

Voor alle gedode monsters krijg je punten waarmee je jou dorp verder kan uitbouwen en meer missies spelen. De game is niet geschikt voor vegetariërs want uit de monsters moet je ook vlees hakken. Dit vlees is dan weer uitstekend voor op de barbecue. In de wereld rondom zijn er ook diverse items om te verzamelen, die op hun beurt weer dienen om nieuwe wapens te maken.

Verder konden we ook de multiplayermode testen. Samen met een collega/stagiair van GUNK nam ik het meerdere malen op tegen enkele grote monsters. Hiervoor hadden we vier soorten types ter beschikking variërend van een simpel zwaard tot een langeafstandswapen. Na een eerste maal falen werd het al snel duidelijk dat je niet zomaar op de monster moet inslaan. Enige notie van tactiek zal je onnodige sterfgevallen besparen. Nintendo zegt ook dat sommige monster tot een uur in beslag nemen.

De besturing is wel een beetje te traag. Het personage kan namelijk niet echt lopen met het wapen in de hand. Vechten gebeurt iets sneller, maar is niet echt vloeiend te noemen. De keuze om bij voorkeur een Classic Controller te gebruiken is dan weer een goede keuze. Wel zien dat je de cameraknop niet raakt, want jij bepaalt het camerastandpunt. Dit is nodig om sommige grotere monsters voldoende te zien.

Grafisch werd ik wel een beetje teleurgesteld. Dat had echter veel te maken een uitspraak van Iwata over de kwaliteit van de graphics. Ik geloof dat team Zelda zonder problemen tot beter in staat is. Alles is namelijk niet zo scherp, maar dit wil niet zeggen dat de graphics slecht zijn. Er wordt een mix gebracht van realisme en cartoon, die uitstekend past bij hoe het spel aanvoelt. Wat ik wel indrukwekkend vond was de kwaliteit van de tussenfilmpjes. Dit mag team Zelda wel overnemen van mij.

Spijtig genoeg was de Wii Speak-optie nog niet functioneel. Maar de online-functies hebben hier ongetwijfeld veel baat bij. Teamwork is nodig om alle monsters de baas te kunnen. Zeker in de onderwaterwereld zijn er degelijke afspraken nodig. Want jij kan langs alle kanten aangevallen worden, maar de monsters ook. Als je met vier speelt is het dus mogelijk om bijna alle kanten te dekken.

Nintendo en Capcom pakken met Monster Hunter Tri ook uit op gebied van bundels. In de exclusieve bundel zit de game, een zwarte Classic Controller Pro, Wii Speak en een figurine van Lagiacrus. Er is ook een bundel met alleen de game en de zwarte Classic Controller Pro. Bij aankoop van de game kan je deze ook registreren bij Club Nintendo en ontvang je een Qurupeco-figurine. Registreer wel snel want ze zijn maar in beperkte oplage beschikbaar.