Skip to main content

Mortal Kombat X review

Goddelijke belichaming, sterfelijke ziel.

Eurogamer.nl - Aanrader badge
Met nieuwe vormen van bloedverspilling en eerbied voor de oude elementen is de game ondanks de excessieve DLC de beste binnen de serie.

Met Mortal Kombat X luidt NetherRealm Studios de volwassenwording van zijn geliefkoosde kindje in. Het verjaardagsfeestje waarmee dit gevierd wordt, is als vanouds aangekleed met lugubere slingers waar het bloed van afdruipt. Ingewanden worden door zowel oude als nieuwe gezichten fanatiek en glorieuzer dan ooit uit een piñata geslagen. De visite draagt dit keer zowaar fatsoenlijke kleding en iedereen lijkt in perfecte vorm en conditie te zijn. Het is een teleurstelling dat een aantal genodigden het wegens financiële redenen niet konden redden, want de nieuwe kunstjes die hier al koekhappend worden vertoond, zou iedereen moeten zien.

De fighting-game serie van ontwikkelaar Ed Boon heeft de afgelopen decennia een lang en hobbelig pad bewandeld. Met de reboot uit 2011 kwam er echter een eind aan een opeenhoping van matige tot ronduit slechte delen. En op die route gaat Mortal Kombat X verder, waarbij de studio een aantal grote risico's neemt om nieuwe deelnemers aan te trekken. Zo zijn de vechters veelzijdiger dan tevoren, met verschillende gevechtsstijlen om hun tegenstanders te pijnigen. De game moet op die manier dieper worden, zonder aan toegankelijkheid in te boeten.

Maar een Mortal Kombat kan niet zonder de nodige mythologie om de sterfelijke krijgers van een verhaal te voorzien. Twintig jaar na de gebeurtenissen uit het vorige deel is het één en ander veranderd in de eeuwige strijd tussen Earthrealm en Outworld. Verbonden zijn gesloten en onwaarschijnlijke koppels hebben kinderen gekregen, die ook het harnas hebben aangetrokken. Een nieuw kwaad loert en door middel van flashbacks maak je ook de cruciale momenten mee die tot dit nieuwe conflict leiden.

Bekijk op YouTube

De verhaalmodus is grootser en spectaculairder, maar ook afgezaagder dan in de voorgangers. De oneliners vliegen je om de oren, intriges tussen fracties en familieleden voeren de boventoon en alles hier omheen is vaak onbedoeld grappig. Niemand heeft trouwens gezegd dat je het serieus moet nemen, dus doe dat vooral niet. Al bij al zorgt dit voor een viertal uur waarbij de enige echt storende factor de ongeïnspireerde quicktime-events zijn, die je op onsubtiele wijze dwingen tijdens lange tussenfilmpjes de aandacht te behouden.

Maar het echte knokwerk vindt plaats buiten de verhaalvertelling. In de plaats van verjaarde vechters als Kabal, Smoke en Stryker treedt een jonge generatie aan. Deze gok werpt z'n vruchten af en maakt de selectie strijders een stuk kleurrijker en gevarieerder. Met Cassie Cage als pittige dochter van Johnny Cage en Sonya Blade, en Takeda Takahashi als rebellerende, zweepzwiepende zoon van Kenshi heeft NetherRealm waardige vervangers aangeleverd.

De manier waarop zowel de oude als nieuwe gezichten over het scherm bewegen, is vloeiender dan ooit. De klappen geven meer impact, het ontwijken van doodsschoppen is intuïtiever en het variatiesysteem van elke vechter geeft de nodige diepgang. Zo kies je bij fanfavoriet Scorpion tussen zijn hellevuurtechnieken of zijn snelle zwaardwerk. De drie stijlen die je op elk personage kunt toepassen, maken Mortal Kombat X tactischer, terwijl het nergens op toegankelijkheid inlevert. Het vechten blijft makkelijk te leren door de simpele knoppencombinaties - maar als je meer tijd wilt investeren, kan je met verschillende gevechtsstijlen je tegenstanders verrassen.

Op grafisch gebied stelt Mortal Kombat X ook zelden teleur. De omgevingen vol typische NetherRealm-taferelen en de vechters die hier matten zijn duidelijk het product van een nieuwe generatie spelcomputers. Het ziet er erg strak uit en dat maakt de bloedverspilling een lust voor het oog. Het versplinteren van botten en breken van tanden in de X-Ray acties blijft een genot om naar te kijken, en de Fatalities worden met de uitdagendere Brutalities aangevuld.

Maar dit is ook waar de ontwikkelaar deels zijn ziel verkoopt. De zogenaamde Easy Fatalities maken het mogelijk om zo'n ziekelijke afrekening te realiseren met slechts twee knoppen in plaats van een complexe knoppencombinatie. Dit ietwat laffe alternatief verdien je met munten, maar kan je ook door middel van microtransacties kopen. En daar heeft de studio het niet bij gelaten.

Wanneer je het hoofdmenu opent, word je meteen met de eventuele aankoop van Goro geconfronteerd. Dat gebeurt ook op het selectiescherm van personages. Bovendien is Goro het eerste personage dat in de aftiteling van de verhaalmodus voorbijkomt. Goro staat zelfs al op de disc, maar spelen met hem mag pas wanneer je extra geld betaalt. Dit geldt ook voor een handvol andere personages, die je met DLC-pakketten moet aanschaffen. Deze marketingtruc zit zo erg in het zicht dat het af en toe lijkt of je een free-to-play game speelt. En dat terwijl je net al een volle prijs hebt betaald.

Het onlinecomponent van Mortal Kombat X is een week na de release nog instabiel. Er zijn deelnemers genoeg, maar de wachttijden zijn lang. De gevechten zelf zitten vol vertraging, wat een fighting-game direct breekt. De lokale multiplayer staat daarentegen als een huis. Met het variatiesysteem zijn de gevechten spannender en leer je de patronen van je tegenstanders minder snel kennen. Het ontbreken van een tagteam-modus uit Mortal Kombat 9 is een gemis, voor als je een keer met je vrienden wilt samenwerken in plaats van elkaar kapot te slaan.

Maar Mortal Kombat X biedt nog genoeg om je geregeld naar de arena te lokken. De Towers zijn in verschillende vormen terug, zowel online als offline. Hierin beklim je weer een stijgende trap van uitdaging, terwijl de Living Towers er ook nog verschillende, hilarische handicaps in gooien om variatie te scheppen. Zo kan je levels ondersteboven spelen, vliegen er ijsrakketten uit de hemel of is blokkeren uitgeschakeld. De munten die je hier verdient, spendeer je in de Krypt. Hier wandel je door een first-person omgeving waar je praktische extra's als Fatalities koopt, of minder nuttige dingen als artwork.

Met deze vertrouwde elementen uit de voorgaande games van NetherRealm Studios en de vernieuwde aspecten waarmee het nieuwe deel zich bewapent, is Mortal Kombat X de best uitgewerkte titel binnen de serie. De microtransacties zijn een storende factor en daardoor mist er een onderdeel van het product. Maar door de verdieping in vechttechnieken, de nieuwe personages en de grafische gewelddadigheid is Mortal Kombat X weer een stap vooruit voor de onverslaanbare fighting-gamereeks.

Mortal Kombat X is nu verkrijgbaar voor de pc, PlayStation 3, PlayStation 4, Xbox 360 en Xbox One.

Lees ook dit