MotorStorm: Arctic Edge

Een race succesvol afwerken heeft trouwens nog enkele gevolgen. Je speelt voortdurend dingen vrij doordat je rang omhoog gaat wanneer je veel competities wint. Nieuwe onderdelen en stickers voor je wagen komen het vaakst voor. Deze upgrades zorgen ervoor dat je je bolide kunt tunen, maar het zijn enkel visuele aanpassingen die bovendien niet voor een spectaculair anders uitziend voertuig zorgen. Hier hadden we graag wat meer mogelijkheden en diepgang gezien. Gelukkig speel je ook met de regelmaat van de klok nieuwe varianten van voertuigen, personages en filmpjes vrij waardoor je zeker een gevoel van progressie krijgt.

Helemaal nieuw zijn de badges die je kunt verdienen door bepaalde dingen te doen tijdens de races. Weet je over de finish te komen zonder één keer je auto volledig in de prak te rijden, dan krijg je er een badge bij. In totaal zijn er vijftig verschillende exemplaren te verdienen en deze toevoeging doet ons hard denken aan een draagbare versie van de trophies op de PlayStation 3. Veel meer dan opscheppen met je badges kun je niet, maar we weten allemaal hoe populair dit soort dingen kan worden bij bepaalde completionisten. En daarmee hebben we de vernieuwingen zo ongeveer gehad. Voor de rest voelt MotorStorm: Arctic Edge aan zoals we de reeks tot nu toe kennen.

Races duren meestal niet langer dan drie rondjes, maar ze voelen erg intens aan doordat de kleinste misrekening je voertuig naar de haaien kan helpen. Het resultaat van tegen een te hoge steen te rijden is een fontein aan auto-onderdelen, en het terug respawnen vergt ook nog eens kostbare tijd. Je voertuig besturen verloopt gelukkig opvallend goed op de PSP, wat een hele opluchting is wanneer je te maken hebt met een racegame. Wanneer je vast komt te zitten op een of andere onmogelijke manier – en dat zal gebeuren – is er altijd de uiterst handige select-knop die je meteen weer terug op het parcours plaats.

Visueel hebben we eveneens te maken met een mooie draagbare game. Arctic Edge pompt misschien niet het maximum uit je PSP, maar de omgevingen voelen groot aan en zijn gedeeltelijk interactief. Tonnen kunnen omver gereden worden, palen sleur je mee wanneer je er tegenaan knalt en ook in de achtergrond gebeuren er regelmatig dingen. Overvliegende helikopters en feestelijke laserstralen zijn geen uitzondering. Op sommige momenten ontstaan er zelfs lawines die de hele ondergrond doen daveren. Allemaal leuke details die de ervaring net dat tikkeltje toffer maken.

Een speciale vermelding moet ook gaan richting de soundtrack van dit spel. Deze is zo goed dat we ons erop betrapte het spel in een menuscherm te laten staan, gewoon om naar de muziek te luisteren. Groepen als The Prodigy, Mötorhead, Queens of the Stone Age en Pendulum zijn allemaal aanwezig, en er zit zelfs een speciale remix van 'Hey Boy, Hey Girl' van The Chemical Brothers in het spel. Ontwikkelaar bigBIG heeft duidelijk alles uit de kast gehaald om ons te voorzien van opzwepende en vooral passende tunes tijdens het rijden.

Mocht je genoeg hebben van het racen tegen door de computer gestuurde tegenstanders, dan zit er ook nog een multiplayer modus in Arctic Egde waarin zes spelers zich tegelijk kunnen laten gaan, zowel in ad-hoc als via wi-fi. Je kunt ervoor kiezen om simpelweg te racen, of om tijdens het rijden op zoveel mogelijk punten te jagen. Een erg leuke toevoeging is de optie om een rit van een vriend te uploaden naar je eigen spel, om het vervolgens tegen diens 'ghost' op te nemen. Verder ondervonden wij online geen enkele vorm van lag, waarvoor hulde.

MotorStorm: Arctic Egde is zeker de moeite mocht je houden van racen. Het spel voelt te lang te makkelijk aan en over echte vernieuwingen kunnen we niet spreken, maar al hetgeen waarvan we tot nu zijn gaan houden is aanwezig in deze draagbare versie. Ontwikkelaar bigBIG heeft een knap spel kunnen ontwikkelen dat zeker zijn plaatsje mag opeisen tussen het originele MotorStorm, en Pacific Rift.