Nuclear Dawn

Het ultieme doel mag dan wel de vernietiging van de vijandige basis zijn, eer het zo ver is, zal er op de grote mappen strijd gevoerd moeten worden om de resources. Verspreid over de maps zijn er kleine, middelgrote en één grote bron van resources aanwezig. De omvang bepaalt hoeveel winst zo'n veroverde plek oplevert en hoe lang het duurt om ze te heroveren. Deze grondstoffen zijn broodnodig want ze stellen de commander in staat extra barricades te bouwen, turrets neer te poten of spawnpoints op te trekken waarin van klasse gewisseld kan worden. Diezelfde resources kunnen door de commander ingeruild worden om voor z'n grondtroepen geavanceerdere en krachtigere wapenkits vrij te spelen. Uiteraard kan de commander niet zonder meer het hele slagveld bekijken of volbouwen. Hiervoor is stroom nodig en stroom wordt enkel gegenereerd in de basis. Om die energie verder het slagveld op te transporteren, moet hij versterkers plaatsen die het stroombereik vergroten.

Laat dit nu net een subtiel, maar belangrijk verschil zijn tussen beide kampen. Het Consortium transporteert namelijk stroom door versterkers binnen een bepaalde afstand van elkaar te plaatsen. Dit maakt het voor hen mogelijk langs de ene kant van een muur zo'n versterker te plaatsen en langs de andere een turret zo lang beide niet verder dan de maximumafstand bij elkaar vandaan komen te staan. Aan de Empire-zijde daarentegen gebruikt men een line-of-sight-principe. Stroom kan over hele lange afstanden getransporteerd worden als de laserstralen van de versterkers maar contact met elkaar kunnen leggen.

Dit maakt dat de twee commanders andere afwegingen moeten maken bij het uitbouwen van hun stroomnetwerk. Want je kan dan wel de strijd tot dicht bij de vijandige basis brengen, als een slimme tegenspeler al je voorzieningen plots de stroom ontneemt door een onbewaakte versterker aan gort te schieten, kan de situatie snel omslaan. Tot slot nog even meegeven dat hoewel een commander het beste overzicht over de situatie mag hebben, hij zeker geen alziend oog is. Al wat zich binnenin een gebouw of ondergronds afspeelt, ontgaat hem volledig en opnieuw geldt dat een sluwe tegenspeler dit zal proberen uitbuiten.

Het moge duidelijk zijn dat samenspel tussen soldaten enerzijds en de commander en z'n troepen anderzijds hier hoog in het vaandel wordt gedragen. Allicht vertoont de klassenstructuur net daarom opvallend veel gelijkenissen met de klassen uit Team Fortress 2. Nuclear Dawn afdoen als een schaamteloze kopie zou evenwel veel te kort door de bocht gaan. Integendeel, Nuclear Dawn tracht team-based shooters zoals we ze kennen naar nieuwe hoogten te stuwen door enkele bijkomende tactische elementen zoals de commander te introduceren.

Alle elementen voor een tactisch uitdagende en dynamische team-based FPS/RTS lijken dus aanwezig te zijn. Bovendien ogen de graphics verzorgd, zal de game mods ondersteunen en bedraagt het kostenplaatje slechts €20. Nuclear Dawn wordt intern al zo'n vier maanden uitvoerig getest en getweakt, maar in de loop van de komende weken gaat een gesloten beta van start waarmee iedereen die de game pre-orderde aan de slag kan. Dan pas zullen we de belangrijkste en enige vraag die ons nog rest over Nuclear Dawn kunnen beantwoorden, namelijk "Hoe speelt dit alles nu eigenlijk?" Wij gaan binnenkort zelf met de beta aan de slag om jullie het antwoord op die prangende vraag te brengen.