Operation Flashpoint: Dragon Rising (hands-on)
Flash is nog steeds niet passé.
Operation Flashpoint is een harde game en als je geen perfecte benadering hebt, vallen er doden. Ik had sneller de besturing door om een missie opnieuw te laden dan dat ik tussen mijn uitrusting en wapenmodes leerde wisselen. Het leuke aan deze titel is dat je echt het verschil kan bemerken wanneer je uiteindelijk wel de missie goed aanpakt. Toen ik na een tijdje de bunker toch had ingenomen kon ik op twee manieren verder trekken naar het radarstation, via de open weg of via de heuvels rond de vijand sluipen. Beide kanten hadden heel wat vijanden die tactisch voordeel hadden en jammer genoeg merken ze je heel snel op, maar mits enig uithoudingsvermogen kom je er niet al te gehavend door.
Weet je, Dragon Rising weet haast elk gevecht memorabel te maken. De slag om de radarinstallatie zelf heb op ik talloze manieren kunnen voltooien. De ene keer terwijl ik vergeten was mijn teamleden terug te roepen en ze stonden te genieten van mijn demolition-plakkunsten, de andere keer toen ik niet doorhad dat één van mijn makkers door een wonde aan zijn been enkel maar kon stappen, de derde keer schakelden we gewoonweg alles en iedereen uit in een omtrek van 200 meter. En dat werkte ook! Elke keer speelt het spel anders, merk je de vijanden eerder of later op en die luttele seconden maken een wereld van verschil.
Nadat we de radarinstallatie tot puin hebben herleid, kunnen we rustig onze gang gaan met het nabijgelegen dorp. Door onze verrekijker goed te gebruiken geven we de locatie door van vijanden die daarna uiterst efficiënt gebombardeerd worden. Met tijd en regelmaat krijgen we nieuwe opdrachten, maar je zal toch voornamelijk op je eigen intuïtie moeten verder gaan. We kunnen nu kiezen om twee kilometer verder een AA-installatie onbruikbaar te maken zodat we ook vanuit de lucht dood en vernieling kunnen bestellen, of we kunnen naar een afgesproken punt gaan om de missie reeds te beëindigen (met een lagere score). Hoe dan ook zal je op je weg heel wat tegenstand ondervinden.
De tweede missie brengt ons terug naar datzelfde eiland doch deze keer maken we de landing mee als marinier. We bestormen het kleine strand en splitsen op in verschillende teams om efficiënter te kunnen werken. Wederom arriveren we aan een wildbegroeid stuk land van waaruit de vijand blijkbaar heel snel jou gezien heeft en je koelbloedig te werk dient te gaan om de overwinning te behalen.
De AI van de vijand blijkt moordend accuraat en zelf moet je het als speler stellen met minimale informatie. De echte charme van Dragon Rising zit dan ook in de HUD die je beperkte, maar broodnodige informatie geeft. Kies je voor een hoger moeilijkheidsniveau, dan verandert er niets aan de game zelf, maar bevat de interface simpelweg minder informatie. Doelwitten vinden, vijanden spotten en uiteraard ook een overzicht van de map krijgen wordt exponentieel moeilijker.
Operation Flashpoint: Dragon Rising is geen OF2 pur sang. Wat we wel voorgeschoteld krijgen is een eigentijdse titel die via unieke features probeert om een spannende, intense en vooral aartsmoeilijke spelbeleving te creëren. Althans, dat kunnen wij afleiden uit de twee missies die we mochten doorlopen. We hopen alvast dat de rest van het spel in dezelfde mate verder gaat en dat ook de verhaallijn ons bij de strot grijpt om niet meer los te laten