Overwatch brengt hectische actie naar de consoles
Hands-on met de PlayStation 4-versie.
Uit de as van Blizzards gesneuvelde ambitieuze MMO-game Titan rijst Overwatch. Een nieuwe, maar vooral onverwachte bladzijde in de rijke historie van de gevierde ontwikkelaar. Het weeldige archief van strategie- en role-playing games krijgt namelijk gezelschap in de vorm van een team-based first-person shooter. Ongehinderd door massale druk om het decennialang durende succes van World of Warcraft een vervolg te geven. Blizzard is vastberaden om een nieuwe markt aan te spreken en maakt daarbij een zeldzaam uitstapje naar de consoles.
Dit nog vrij onverkende terrein zit Overwatch net als Diablo 3 als gegoten. Het lijkt ook met diens panische actie een leemte in het genre voor team-based shooters op de consoles te vullen. Overwatch grijpt namelijk terug naar de gameplayhectiek welbekend uit klassiekers als Quake en Unreal Tournament, waar druk rondspringen en in hoge snelheid over het veld strafen de weg naar succes plaveit.
Aim-assist is daarbij overigens zeer aanwezig. Het is namelijk lastig te ontkennen dat enkele overwinningen niet geheel eerlijk verdiend lijken. Zo worden schoten geregistreerd, terwijl ik naar mijn gevoel mijn vizier niet geheel op de tegenstander heb gericht. Desondanks blijkt de gameplay zich goed naar de controller te vertalen. De vaardigheden bevinden zich voor snel gebruik onder de schouderknoppen en dankzij een keuze uit basistactieken onder de D-pad kan er gemakkelijk zonder microfoon gecommuniceerd worden. Zo stel je iedereen van de status van je Ultimate-vaardigheid op de hoogte of roep je de rest op om de aanval in te zetten.
De game biedt geen conventionele Team Deathmatch, maar kiest voor een variatie aan op objective gebaseerde modi die voornamelijk gaan om het verdedigen of aanvallen van gebieden, een escort of een combinatie hiervan. Die spelen zich op zes verschillende locaties af die aan de hand van Blizzards interpretatie van een futuristische aarde zijn ontworpen. De iconische rode bussen zweven door Londen, en China heeft zichzelf wederom qua hoogbouw overtroffen.
De Escort-modus biedt tijdens de hands-on de meeste afwisseling. Terwijl het verdedigende team een futuristische wagen door vijandig gebied escorteert, probeert het aanvallende team deze poging zo lang mogelijk stil te leggen. Dat ontaardt vaak in een interessante eb en vloed van offensief en defensief.
Zo vecht mijn verdedigende team eerst belagers af om de Payload in de cruciale meters naar de eindpositie te brengen, om daarna compleet door de oppositie overweldigd te worden. Als gevolg moeten we direct naar het offensief overschakelen om de touwtjes weer in handen te krijgen. Vice versa houdt dat in dat het aanvallende team zich nu opeens moet ingraven om de tegenstander op afstand te houden. Hun teamopstelling van vijf Assault-personages en een Support-personage blijkt niet de juiste balans te hebben voor deze omschakeling in tactiek en zonder veel tegenslag raakt de wagen alweer in beweging.
Om die abrupte veranderingen in tactieken te ondersteunen, kun je tijdens elke match zo vaak als je wilt van personage wisselen. Overwatch bevat 21 MOBA-achtige Heroes met elk hun eigen arsenaal aan vaardigheden, wapens en Ultimate-vaardigheden, variërend in gebruiksvriendelijkheid. De opstelling is in vier verschillende rollen ingedeeld: Offense, Defense, Support en Tank.
Dat Blizzard over rollen en niet over classes spreekt, uit zich in de diversiteit binnen die gevestigde rollen. Zo varieert de Defense-rol bijvoorbeeld van de robot Bastion die door in een turret te veranderen ideaal is om een positie te verdedigen, tot Widowmaker die met haar scherpschuttersgeweer voornamelijk op lange afstand een bijdrage levert. De medische Supportrol wordt vervuld door Mercy die teamgenoten uit de dood laat herrijzen, maar Symmetra sterkt juist je verdediging aan en is daarbij ook offensief een geduchte tegenstander.
De game put zijn kracht zodoende voornamelijk uit het grote scala aan personages die een unieke speelstijl met zich moeten meebrengen. De opstelling van je team is daarbij niet alleen van een goede balans qua rollen afhankelijk, maar ook van personages die individueel goed op elkaar ingespeeld zijn. Dankzij de vaardigheid van Mei om een muur van ijs te plaatsen, werd de doorgang van de oppositie bijvoorbeeld tot enkele meters verkleind. Een andere speler speelde hier slim op in door vervolgens in een turret te veranderen. Hij kon deze positie lang verdedigen omdat de Support-rol ervoor zorgde dat zijn health regelmatig werd aangevuld.
Het toont aan dat niet enkel een goede samenwerking, maar ook het samenspel in vaardigheden tussen elk personage cruciaal is om een match tot een overwinning te brengen. Dat na elke match niet alleen de speler met de meeste kills in het zonnetje wordt gezet, maar ook de speler die een sterk ondersteunende rol speelde, onderstreept dat nogmaals. Zo motiveert de game niet alleen tot samenspel, het wordt tevens beloond.
Overwatch lijkt ook op consoles een sterke ervaring qua team-based first-person shooter gameplay af te leveren. Het heeft de welbekende Blizzard-afwerking die zich in kleurrijke locaties en eigenaardige personages uit en biedt diepgang door een grote diversiteit in hun speelstijlen. Hoewel er kunstmatig wat hulp bij komt kijken, vertaalt de hectische actie zich goed naar de consoles. Het is echter nog afwachten of de variatie in speelstijlen de beperkte hoeveelheid qua maps en modi in balans kan brengen.
Overwatch is vanaf 24 mei op de pc, PlayStation 4 en Xbox One verkrijgbaar.
Nog meer over Overwatch weten? Lees dan snel al onze Overwatch tips met onder meer een gids voor alle Heroes, maps en gamemodes.