Payday 3 review – Geen vette buit
Overvallen.
Voor de Payday 3 review beroofde Joachim enkele banken op zoek naar de echte waarde van de game.
De fantasie om snel rijk te worden, spreekt iedereen al eeuwenlang aan. Toen de Italiaanse Medici-familie begon met het geld van iedereen in haar banken te proppen, was het beroven van zulke etablissementen dan ook geen onschuldige gedachte. Het zou echter nog tot de 19de eeuw duren voor banken plunderen een reële bedreiging werd. Beter laat dan nooit, net zoals de launch van Payday 3. De langverwachte sequel op een van de populairste co-op-shooters ooit wil die oude fantasie tot leven brengen en streeft naar een gameplayevolutie met meer spectaculaire Hollywood-scenario’s. Payday 3 slaagt grotendeels in die opzet, al voelt het startschot door de beperkte hoeveelheid content aan als een losse flodder.
Voor wie nog nooit een Payday-game heeft gespeeld: tot en met vier spelers bundelen de krachten om samen de rijken te bestelen en hun spaarrekening op gewelddadige wijze te spijzen. Met het geld dat je bijeen rooft, koop je betere wapens en pas je die aan met een betere scope of een groter magazijn. Die helpen je om heists op hogere moeilijkheidsgraden te trotseren waar – uiteraard – een hogere beloning aan vasthangt. Er is een verwaarloosbaar verhaal aanwezig dat je eenvoudig kan negeren, want de kracht ligt ‘m in de eenvoud van de opzet. Dat simpele concept van ‘politie en boefje spelen’ is tijdloos, want aan de kern is weinig veranderd en toch ben je vanaf de eerste minuut telkens weer geïnvesteerd om al improviserend een overval tot een goed einde te brengen.
De fundamenten blijven ongewijzigd, al zijn er nuttige aanpassingen doorgevoerd. Heists bestaan nu uit meer afgebakende fases. Je start met de stealth-fase om geruisloos de zaak te infiltreren, om nadien tot het beroven van de plek over te gaan en de politie af te houden. Ten slotte probeer je te ontsnappen met sporttassen vol kostbaarheden. Vooral die laatste fase is genadeloos: ordediensten blijven je belagen tot je ontsnapt of in de boeien geslagen wordt. Het hoeft echter nooit zo ver te komen: bijna elke Heist is uit te spelen zonder dat je één alarm laat afgaan. Een waar genot voor liefhebbers van stealth. Gijzelaars spelen in deze sequel ook een prominentere rol: ze kunnen in tegenstelling tot de oudere games geruild worden voor meer tijd of voor hulpmiddelen zoals medkits. Stuk voor stuk positieve aanpassingen die je aanpak in de Heists naar een hoger niveau tillen.
Je persoonlijke ervaring en rol staan centraal in Payday 3. Je eigen Heister in de spotlight zetten, kan zoals vanouds door verschillende maskers te kopen en te versieren met patronen en kleuren. Bij de kleermaker kan je terecht voor samengestelde outfits als je de basiskleren graag eens in de wasmachine steekt. Zoals eerder vermeld, beschik je over verscheidene soorten wapens waaronder ook een nieuwe categorie genaamd Overkill Weapons, zoals een granaatwerper. Handig om snel werk te maken van hardnekkige tegenstanders. Het perk-systeem kreeg een grondige herziening zodat je als speler meer controle hebt over welke bonussen het best aansluiten bij jouw speelstijl. Er valt veel naar eigen smaak te configureren zodat je het gevoel hebt zelf de hoofdrol te spelen tijdens je rooftochten.
Wat wel opvalt, is hoe karig Starbreeze Studios is met de content die je als speler bij launch ontvangt. Alle 25 outfits zijn ingedeeld in vijf categorieën met elk een ander kleurenpatroon, een schamel aanbod. Zelfs het aantal maskers, verfpatronen en wapenstickers ligt opmerkelijk laag. Maar vooral: je hebt amper acht Heists om te spelen, die elk op tien à vijftien minuten te klaren zijn. Ter vergelijking: Payday 2 schonk je elf Heists bij de launch. Je moet de acht beschikbare Heists dan ook vaak spelen om te levelen, althans tot de eerste uitbreidingen onvermijdelijk het daglicht zien. Gul is Payday 3 niet.
Ten slotte is er de technische kant, waar de gebreken van Payday 3 het duidelijkst zijn. Een groot gemis is de afwezige offline modus. Pijnlijk, want deze online-only game heeft er een uiterst woelige launchperiode op zitten met servers die regelmatig op hun bek zijn gegaan en het spel dus de facto onspeelbaar maakten. Andere onderdelen weigerden volledig te functioneren, zoals de audio tijdens cutscenes op de PS5. Dat een game bugs bevat, is geen enkele ontwikkelaar vreemd. Maar alle basisfuncties van een game dienen bij release wel te werken en dat is hier niet het geval.
Payday 3 is zijn bestorming van de markt in mineur gestart. De game is nog steeds even onderhoudend om te spelen en kreeg enkele betekenisvolle upgrades. Je kan nog steeds je eigen Heister naar eigen zin uitbouwen en zowel cosmetisch als inhoudelijk aanpassen, maar technisch bevindt de game zich in woelig vaarwater en volstaat de huidige hoeveelheid content niet. Als Starbreeze met de nodige updates en extra heists over de brug komt, dan kan het die belofte alsnog inlossen. Wat we vandaag in de kluis aantreffen, is echter een magere buit.
Voor de Payday 3 review speelde Joachim op de PlayStation 5.