Skip to main content

Phineas and Ferb: Day of Doofenshmirtz review

Mager dagje.

Eurogamer.nl - Afblijven badge
Met oppervlakkige personages en te weinig uitleg stelt Phineas and Ferb: Day of Doofenshmirtz zowel de jonge als oude fans teleur.

In juni van dit jaar eindigde de animatieserie Phineas and Ferb. Hun eeuwige zomervakantie is voorbij. Fans van de serie moeten nieuw materiaal dus elders vandaan halen. Alsof Dr. Doofenshmirtz een Opvolg-inator heeft gebouwd, is voor de PlayStation Vita een nieuw avontuur van de creatieve stiefbroertjes beschikbaar: Phineas and Ferb: Day of Doofenshmirtz. Nu is het de vraag of fans de humor en het vernuft van de serie daarin terugvinden. Is de game een waardige spirituele voortzetting? En spreekt het zowel oudere als jongere fans aan?

De game begint met de formule die bekend is van de serie. Zodra Phineas en Ferb een robot hebben gebouwd, slaat dankzij Dr. Doofenshmirtz huishoudelijke apparatuur in de stad op hol. De stiefbroers achtervolgen hun creatie om die tegen te houden. Voor kijkers van de serie voelen de opzet en het verloop van het verhaal vertrouwd aan. Gaandeweg zie je vele gezichten uit de serie: zus Candice, buurmeisje Isabella en het vogelbekdier Perry dat later ook speelbaar is. Hoewel deze personages de herkenbaarheid helpen, voegen ze nauwelijks iets toe aan de game. Ze staan stil in een level en vaak hebben ze slechts een of twee zinnen tekst. Hierdoor lijken ze voornamelijk op decorstukken, niet op de levendige karakters uit de serie.

Bekijk op YouTube

Maar het grootste gemis zijn stemacteurs. Zowel in het Engels als in het Nederlands hoor je geen gesproken woord. Daardoor boeten zelfs de speelbare personages aan persoonlijkheid in. Op die manier voelt het alsof elk personage zoveel meer potentieel heeft dat niet uit de verf komt. De stemacteurs maken de televisieserie juist zo vermakelijk door de humor die ze brengen. Omdat Phineas and Ferb: Across the 2nd Dimension ook op de handhelds stemacteurs had, voelt dit aan als een flinke stap terug.

Via strips en filmpjes ontdek je het plot en krijg je uitleg. Van deze twee werken de verhalende stripjes het best. Met de knoppen op je PlayStation Vita bekijk je het volgende of vorige plaatje. Hierdoor krijg je alle gelegenheid om het verhaal in je op te nemen. Vooral jongere spelers hebben er baat bij om aan eigen tempo alles te lezen.

Die controle ontbreekt bij de filmpjes, ook al bevatten die geen gesproken woord. Wanneer het volgende tekstvak verschijnt, heb je niet zelf in de hand. Voor een game die zich op kinderen tussen zes en twaalf richt, is dit een groot gebrek. Het is ook voor snelle lezers storend, want zij kunnen gaan naar de volgende zin doorgaan.

Met de besturing kan iedereen uit de voeten. Tijdens de schietsecties loop en richt je je wapen met de twee pookjes, terwijl je met de twee schouderknoppen schiet en vijandige aanvallen ontwijkt. Tijdens de platformgedeeltes heb je het zelfs gemakkelijker, want daar hoef je enkel te lopen en springen. Door die bediening raken jongere Phineas en Ferb-fans niet in de knoop. Aan de andere kant is deze doelgroep de enige die uitgedaagd wordt. Voor andere spelers is de game te gemakkelijk.

Baasgevechten en puzzels zijn vaak verwarrend. Die stukken missen vaak uitleg waardoor je geen idee hebt wat je moet doen. Zo moet je tijdens een van de gevechten tegen Carsaurus Moto-Rex drie luiken kapot schieten om die daarna te vullen met batterijen. Daarvoor krijg je geen hints. De enige aanwijzing voor die tactiek is de gloed die af en toe over de luiken glijdt. Dat is te weinig indicatie om de strategie duidelijk op te volgen. Vooral voor jongere spelers is het te abstract.

Vele puzzels los je zonder hulp op, maar enkele segmenten zijn zo omslachtig ontworpen dat de afwezigheid van uitleg gewoonweg irriteert. Dan voelt het alsof ontwikkelaar Virtual Toys je in het diepe gooit. Voor een kind dat het probleem zelfstandig wil oplossen, is het te uitdagend. Maar ook volwassen gamers geraken gefrustreerd, temeer als de oplossing simpel maar onintuïtief is. Een beetje uitleg had je dan makkelijk op weg kunnen helpen. Het gebrek daaraan voelt aan als gemakzucht van de studio. Op die manier stoot de game dus tegelijk twee doelgroepen af.

Het lukt Phineas and Ferb: Day of Doofenshmirtz niet om de televisieserie op te volgen. Daarvoor voelt de game simpelweg te oppervlakkig aan. Door het gebrek aan stemmen en levendigheid halen het verhaal en de personages niet het niveau van de serie. Tel hierbij de ontbrekende instructies en gebrekkige verhaalvertelling op, en het is duidelijk dat zelfs de grootste Phineas en Ferb-fan weinig plezier uit deze game haalt.

Phineas and Ferb: Day of Doofenshmirtz is nu exclusief beschikbaar voor de PlayStation Vita.

Lees ook dit